Gisteren zagen we bij het dorpje Nieuwerkerk op Schouwen-Duiveland een grote groep kleine zwanen. Een dorp verderop, bij Zonnemaire, zagen we die andere zwanensoort met een geel-zwarte snavel: de wilde zwaan. Dat is best bijzonder, want zo vaak zien we wilde zwanen niet in Zeeland. Nu zaten ze heel dichtbij de weg en ze bleven nog zitten ook toen wij de auto in de berm zetten!

Zoals vaak sla ik de Vogelatlas van Nederland er maar weer eens op na. Tot mijn grote verrassing blijkt de wilde zwaan ook in Nederland te broeden, hoewel met maximaal twee paartjes. Maar toch. Zo’n voorname vogelsoort binnen onze grenzen, dat is een sieraad. In de winter maak je iets meer kans om een wilde zwaan te zien. Dan overwinteren twee- tot vierduizend exemplaren in ons land. Ook niet overdreven veel trouwens. Wil je er eentje zien, dan moet je de plekjes weten. Of op een verrassing stuiten, zoals Sjaak en ik gisteren op Schouwen-Duiveland.

• 

• 

• 

De wilde zwaan is ongeveer even groot als de knobbelzwaan. De snavel is geel-zwart met meer geel dan zwart. De veren zijn spierwit, tenzij ze op een modderige akker zitten en de modder zijn sporen achterlaat op de veren. Ook op zo’n akker zullen ze zich echter goed poetsen. Het verendek moet immers in een goede conditie blijven wil het wind- en waterdicht blijven. De wilde zwanen eten gras, wintergraan, koolzaad en resten van de najaarsoogst. De zwanen die in de Randmeren van het IJsselmeer overwinteren eten waterplanten.

Hier mijn korte vlog over de wilde zwanen. De foto’s in dit artikel zijn natuurlijk gemaakt door Sjaak.