zwarte rotgans bij ouddorp

Weekbericht #53 Oudjaar

Het was een goed vogelweekje! Ik had een paar dagen vrij en benutte die om een paar vogeltochtjes over de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden te maken. De eerste vogeltocht liep over Goeree-Overflakkee. De volgende via de Brouwersdam en Neeltje Jans naar Wilhelminadorp. Wie de bijzondere waarnemingen een beetje bijhoudt, kan nu met enig succes raden naar de soorten die ik gezien heb.

Opvallend is dat de Zeeuwse natuurgebieden stampvol vogels zitten. De Prunje achter Zierikzee zit stampvol eenden, ganzen en steltlopers. Om maar met het meest spectaculaire te beginnen: tienduizenden goudplevieren en kieviten wolken samen boven de nieuw aangelegde natuur. Tussen de brandganzen en rotganzen dwaalt een roodhalsgans, maar die heb ik zelf helaas niet gezien. Ben je in de gelegenheid, ga dan een keer vogels kijken in dit fantastische vogelgebied. Pak dan meteen de Brouwersdam mee, waar het afgelopen weekend overigens een beetje tam was. Een jagende slechtvalk, een zeekoet tegen de glooiing, paarse strandlopers en een grote zee-eend waren mijn meest bijzondere waarnemingen. Er is vandaag een parelduiker gezien en al weken bivakkeert er een zwarte zeekoet bij de blokkendam. Beide heb ik niet gezien. Over die zwarte zeekoet gesproken: die wordt ook al geruime tijd gemeld vanuit de vluchthaven op de Neeltje Jans, maar ook daar kon ik hem niet vinden. Goed zoeken dus, en een beetje geluk hebben.

Met mijn goeie vriend Sjaak maakte ik de ronde over Goeree-Overflakkee. Bij Ouddorp bleef onze blik haken bij een rotgans met een opvallend witte flank en grote nekvlek. De waarneming leverde een leuke gedachtewisseling op Facebook op en de eindconclusie stond mij wel aan: een zwarte rotgans die normaliter aan de westkust van Noord-Amerika overwintert. Opvallend vind ik het grote aantal dodaarzen die je her en der op de wateren ziet. De jachthaven van Ouddorp is een uitstekende plek om de kleinste van de Europese futen van dichtbij te zien. Je komt ze momenteel in heel veel brakke sloten en op zilte wateren tegen. Draai je auto maar eens richting het Watersnoodmuseum. Op de oude kreek voor het museum wemelt het letterlijk van de dodaarzen. Geoorde futen kwamen we op de zoete Krammer en in het spaarbekken op de Philipsdam tegen. Ze worden op meerdere plekken in Zeeland gemeld, waaronder het Veerse Meer. Over de Krammer gesproken: langs de dijk bij Oude-Tonge zit het vol met grote zaagbek, middelste zaagbek, brilduiker, een enkele wilde zwaan en kleine zwaan, futen en voor wie geduldig speurt met een telescoop: een ijsduiker. Op Schouwen-Duiveland verblijven rond Nieuwerkerk groepen kleine zwanen. De tocht over Goeree-Overflakkee eindigde bij Battenoord waar een grote groep flamingo’s voor een aardige toeloop zorgt.

Het toppunt van deze week was het bezoek met zoonlief aan het Schor Wilhelminapolder. Daar wordt al een paar weken een witkopgors gemeld. Een zeer zeldzame dwaalgast uit Siberische streken. De witkopgors dook vlak voor onze neus op en liet zich gewillig filmen. Ook in het Havenkanaal tussen Wilhelminadorp en Oosterschelde de nodige dodaarzen, een enkele middelste zaagbek en een kleine zilverreiger.

Ook elders in het land valt er het nodige te zien. Peter op Pad bezocht natuurgebied Zeevang boven Purmerend. En maakte er een paar prachtige foto’s van een slechtvalk. Ook dit gebied zit stampvol vogels, neem alleen al de tienduizenden smienten die hij op zijn weblog meldt. Mijn bezoek aan de Zuidpier bij IJmuiden smaakte naar meer en daarom volg ik bezoekverslagen met extra belangstelling. De kuifaalscholver die ik er filmde wordt nog altijd gezien. Eveline Lenderink laat zien hoe zelfs een ‘gewone’ steenloper fotogeniek kan zijn. Meer naar het oosten ligt natuurgebied de Mepper Hooilanden. Cor Fikkert schoot er bijzondere opnamen van wilde zwanen en kleine zwanen die met elkaar in de clinch lagen. Ook zijn foto’s van een jagende blauwe kiekendief in hetzelfde natuurgebied mag er zijn. Herman Versteeg bezocht de Oostvaardersplassen. Ik vermoed dat daar de vogels op grote afstand zitten, want hij maakte vooral foto’s van wilde paarden en edelherten. Wie in korte tijd veel vogels wil zien, moet daar nu erg zijn best doen denk ik.

Dan ontkom ik er niet aan om even stil te staan bij de velduilen bij Zevenhuizen. Drukte alom daar aan de Slingerkade en soms een wat minder fatsoenlijk opererende natuurfotograaf. En als er dan drie velduilen dood worden gevonden, is Leiden in last. Terecht overigens, want van dooie velduilen wordt niemand blij. Inmiddels is er een stop- en parkeerverbod op de Slingerkade afgekondigd dat streng wordt gehandhaafd. Dat betekent een extra stukje wandelen, goed voor de gezondheid! Wil je nog wel een paar mooie foto’s van Zevenhuizense velduilen bekijken, neem dan een kijkje op de weblog van natuurfotograaf Remco van Daalen.

Ik eindig waar ik begon: in Zeeland. Waar precies weet ik niet. John Korteweg, een plaatsgenoot van me ontdek ik nu, bezocht mijn geboortegronden. Met succes. Ik had graag naast hem gezeten toen de groep sneeuwgorzen hem tot op vier meter naderde. Prachtige foto’s langs een Zeeuwse dijk. Echt even bekijken om vervolgens te concluderen: het leven aan de Zeeuwse kust is goed.

Terwijl achter me het oudejaarsrumoer nu echt goed losbarst, sla ik mijn laatste weekbericht van 2015 op. Hopelijk laten onze bijzondere én ‘gewone’ wintergasten zich niet het land uit jagen door al het knallende geweld. De klapekster die ik vanmiddag bij Oud-Beijerland zag trok zich in elk geval niets aan van de klappen. Een goeie jaarwisseling en een vogelrijk 2016 toegewenst.

Hartelijke groeten,

Jako

voor wildplukkers