Vandaag twee vogelkijkhutten bezocht: eerst die in de Starrevaart bij Leidschendam en daarna door naar de minivogelhut bij biologische boerderij ‘t Geertje in Zoeterwoude. Het is danig wennen voor me nu ik noodgedwongen met dat Sony-apparaat van dochterlief aan de slag moet. Het is wel een fantastisch ding hoor, mits je een statief gebruikt en je doodstil kunt blijven zitten of staan. Ik heb namelijk de gewoonte om maximaal in te zoomen en dat betekent met dit apparaat vijftig keer. Met zo’n vergroting zie je elke trilling, zelfs die van een voorbij marcherende spitsmuis. De waterral die plots uit het riet te voorschijn kwam veroorzaakte ook een trilling, maar dan een van geluk. De eerste keer dat een waterral in mijn lens sprong. Het is slechts kort, maar het is er echt één!