Kwam ik thuis en liet ik vol trots mijn eerste opname in Nederland van een Sint-jacobsvlinder zien, is de unanieme reactie: wat een saaie opname! Je zou ze toch! Hij zat vlak naast het wandelpad op de Tongplaat, zijn vleugels om een grasspriet gevouwen. De paar grassprieten die het beeld al te zeer verstoorden eerst voorzichtig verwijderd. En toen stukje bij beetje dichterbij met de camera. Ik denk dat ik er wel twintig minuten mee bezig ben geweest. En dan zo’n reactie vanaf de bank? Welnu, ik ben inmiddels precies een week verder en ik nu wat meer afstand nemen tot mijn werk. Helaas kan ik mijn oprechte huisgenoten inderdaad geen ongelijk geven. Het is een ietwat statische opname. Het is dat je het geluid van een stel zangvogels hoort, anders zou je menen dat het een foto is.