Vanmorgen weer eens een ronde gemaakt om de Crezéepolder bij ons aan de overkant van de rivier (naar de eerste roman van Jan Siebelink die ik ooit las, daarna volgden er vele). Op de oevers zaten veel watersnippen die ik echter pas opmerkte zodra ze verschrikt opvlogen. Een bonte strandloper vloog een paar keer hoog over. En op het eiland tegenover één van de gluurmuren zat een grote groep steltlopers die ik niet kon thuisbrengen. Ik sjouwde daar rond met mijn camera. Mijn verrekijker had ik thuis gelaten. Het was veel te warm om mezelf helemaal vol te hangen met apparatuur.

Onderaan de dijk zag ik plots een bruine zangvogel op een rietpluim. Na een paar mislukte pogingen om gele kwikstaarten te filmen (veel te schuw), slaagde ik er nu wel in om een zangvogel te filmen. Het vrouwtje rietgors zat haar veren te strijken en liet zich tot vrij dichtbij benaderen. Vreemd genoeg is het een primeur voor me. Tot nu toe filmde ik alleen mannetjes rietgors. Eindelijk nu ook een vrouwtje. Binnenkort dan ook een filmpje waarin je de verschillen tussen man en vrouw rietgors kunt zien.