Gisteren wandelde ik over de Tongplaat, een prachtig deel van de Biesbosch. Ik loop meestal langs de rivierdijk, ga dan bij de bunker met de bijenkasten rechtsaf en voor het weiland linksaf. Ik wandel dan langs de kreek met daarna het bos naar het centrale wandelpad. In het bos hoorde ik veel sijsjes. Roodborst, winterkoning, boomkruiper, koolmees, pimpelmees en tjiftjaf lieten zich ook horen. Eenmaal op het wandelpad, stak ik over in de richting van de vogelkijkhut.

De cetti’s zanger liet zich horen. Ook hier weer koolmezen en pimpelmezen in het wilgenbos dat al flink hoog is opgeschoten. De laatste keer dat ik op de Tongplaat was dateert van het vroege voorjaar. Planten en bomen groeien snel! Een ree sprong tevoorschijn uit het bos, maar helaas kreeg ik niet de kans mijn statief goed neer te zetten. Even snel verdween hij weer tussen de wilgen.

Opvallend hoeveel roodborsten, merels en zanglijsters er in het struweel zaten. De meidoorns hangen tjokvol rode bessen en die trekken de lijsterachtigen aan. Vlaamse gaaien vlogen over. Later op de ochtend zou ik ontdekken dat er meer dan duizend Vlaamse gaaien waren langs gevlogen. Vanuit de hut, dat lelijke betonnen kolos, zag ik veel watervogels. Wintertaling, krakeend, slobeend, pijlstaart, wilde eend, fuut en grote zilverreiger. Vanaf het bankje voor de hut zag ik hoe een zangvogel neerplofte in de struiken naast de hut. Een rietgors, een vrouwtje. De gloednieuwe gids met de titel De slimste vogelgids zegt erover: ‘Het vrouwtje is minder opvallend getekend [dan het mannetje], maar is toch te herkennen aan de bleke wenkbrauw- en snorstreep’. Het vrouwtje op de foto is inderdaad identiek aan het vrouwtje dat ik filmde:

De beste verrekijkers om vogels te kijken (gerangschikt per prijsklasse):