Vrijdag moest ik voor mijn werk op Goeree-Overflakkee zijn en het viel me toen al op hoeveel grote zilverreigers er momenteel in de Hellegatsplaten zijn. Er waadden er tientallen in de kreek langs de N59, wat een prachtig tafereel was. Maar helaas: op de N59 kun je niet stoppen en het werk riep. En daarom dit weekend terug. De vogeltocht met Sjaak startte in dit uitgestrekte natuurgebied met zijn twee vogelkijkhutten.
Wij deden dit keer maar één vogelkijkhut aan: de zwartkopmeeuw. In aanloop naar de hut vielen vooral de dagvlinders op. Gehakkelde aurelia, kleine vuurvlinder en bont zandoogje warmden zich op in de ochtendzon. In de hut zelf was dit keer niet zo heel veel te zien. Een grote zilverreiger stond op de hoek van het eiland. Twee witgatjes en een oeverloper scharrelden een eind verderop over de slikrand. En dan natuurlijk de vele, vele eenden die zich helaas op een behoorlijke afstand van de hut ophielden. Een buizerd inspecteerde vanaf een paaltje de omgeving. En lange sliert aalscholvers viel het gebied binnen.
Het werd pas leuk toen een tweede grote zilverreiger kwam aanvliegen, met in zijn kielzog nog een stuk of zeven soortgenoten. De reigers volgen elkaar kennelijk op de voet. In de hut zelf trouwens ook nog een verrassing: een nestje met piepjonge kuikens van de boerenzwaluw. Zo laat in het seizoen nog!
Op de terugweg zagen we op het gaashek paapje, graspieper en roodborsttapuit. Buizerd en Vlaamse gaai vlogen op vanuit de heg langs het wandelpad. En toen: via Grevelingendam, Philipsdam naar Het Stinkgat op het altijd mooie eiland Tholen. Op de Grevelingendam en Philipsdam vielen de enorme aantallen watervogels op die er zitten te ruien. En ook opvallend: vanuit de vogelkijkhut bij de Plaat van Vliet (Philipsdam) niets te zien! Het is een beetje een dooie hoek daar. Terwijl we er in het verleden toch mooie waarnemingen deden: ijsvogel, cetti’s zanger en waterral.
In het Stinkgat was het ook niet heel druk. Een bruine kiekendief werd belaagd door twee torenvalken en een zwarte kraai. Kennelijk had hij iets gevangen waar ook de andere vogels hun zinnen op hadden gezet. Putters vlogen rond het scherm. Een witgatje wandelde voor het vogelkijkscherm langs, evenals een oeverloper. Héél in de verte, onder de dijk, scharrelden nog wat steltlopers rond. Opvallend hoe laag het water stond in Het Stinkgat. Daar mag je wel meer steltlopers op verwachten.
Al met al niet zo heel veel soorten gezien. Kwam denk ik ook doordat het laag water was in de Oosterschelde. Alle steltlopers zaten aan de andere kant van de dijk op locaties waar je als vogelaar nauwelijks bij kunt komen. En we waren natuurlijk een beetje verwend door ons bezoek van vorige week aan Brouwersdam en Inlaag Keihoogte waar de vogels zich tot op een paar meter lieten naderen. Dat is toch wat anders fotograferen en filmen dan als de vogels op behoorlijke afstand blijven, zoals vandaag het geval was. Niet getreurd, we zijn weer buiten geweest en het was weer gezellig.
De beste verrekijkers om vogels te kijken (gerangschikt op prijsklasse):
|
