Een vakantie in Zuid-Wales kan niet zonder een bezoek aan Skomer Island, één van de bekendste eilanden van Groot-Brittannië. Op het eiland broeden maar liefst 350.000 paar Noordse pijlstormvogels (in Engeland de Manx shearwater geheten). Het meest tot de verbeelding spreken echter de papegaaiduikers (Puffins) waarvan er meer dan 40.000 op het eiland broeden. Daarmee is Skomer Island één van de belangrijkste vogeleilanden van Engeland en zelfs van Europa. Tijdens de meivakantie van 2025 brachten wij een bezoek aan Skomer Island en maakten we er een urenlange vogelwandeling.
 |
Vogels kijken op Skomer Island
Wil je vogels kijken op Skomer Island, boek je bezoek dan tijdig. Het aantal mensen dat dagelijks wordt toegelaten op het eiland is beperkt en dat betekent dat er al heel snel geen plaats meer is op de boot. Wil je niet misgrijpen, dan kun je maar het beste een paar weken van te voren reserveren en het risico van slecht weer op de koop toenemen. En zo deden wij dat ook en hadden wij het geluk dat wij tijdens een zonovergoten dag naar Skomer Island voeren.
De pret begint echter al op het vasteland. Bij het bezoekerscentrum waar je je voorafgaand aan de overtocht moet melden, kun je al de nodige vogels zien en beluisteren. Het zijn de gebruikelijke soorten die je overal op de kliffen in het struweel tegenkomt: de grasmus, kneu, heggenmus en winterkoning. Voor het gebouwtje van de expositie over het onderwaterleven rond Skomer Island poseerden twee boerenzwaluwen. Misschien niet de soorten waarvoor je naar Wales afreist, maar in dit specifieke biotoop toch heel leuk om te zien.
En dan: het water op, richting Skomer Island! Al snel kwamen we de eerste papegaaiduikers tegen. Ze zwemmen er met alken en zeekoeten en maken zich bij het naderen van de boot uit de voeten, of duiken onder. Een zilvermeeuw landde op de boot en ondertussen speurden we in het rond naar de volgende groep alken, zeekoeten of papegaaiduikers.
De landing op Skomer Island is ook al een belevenis. Ruim 82 treden moet je stijgen wil je op een tussenplateau terecht komen waar je uitleg krijgt. Veel van de uitleg heb ik gemist, want langs het pad, op de rotswand, broeden alken en zeekoeten. En precies hier bevindt zich de eerste kolonie papegaaiduikers. In mei zijn die aan het broeden, ondergronds, en moet je het geluk hebben dat er plots pal voor je een papegaaiduiker landt. Later in het voorjaar, in juni, als de papepaaiduikers kuikens hebben, hoef je zo lang niet te wachten. En pas op het eiland realiseer je je waarom er zo ongelooflijk veel Noordse pijlstormvogels op het eiland kunnen broeden. Ook die broeden ondergronds en op haast elke vierkante meter zie je wel een paar nestgelegenheden waar de Noordse pijlstormvogels overdag in schuilen. Je zult ze dan ook niet in levende lijve gaan zien overdag. Deze mysterieuze zeevogels komen namelijk pas in de schemering ’tot leven’. Wel vind je tijdens je wandeling zo nu en dan een dood exemplaar op het pad, gepakt door een grote mantelmeeuw of andere rover.
Een paar uur later, ik loop even op de troepen vooruit, realiseerde ik me dat ik misschien toch maar beter wel naar de uitleg had kunnen luisteren. Toen de gids eenmaal aangaf dat wie wilde, het eiland op kon, stapte ik ervandoor, maar in plaats van tegen de klok in te lopen zoals was bevolen, ging ik met de klok mee. Dat was immers de kortste weg naar de volgende kolonie papegaaiduikers! Met als voordeel dat het eerste deel van je wandeling heel rustig is en het laatste deel ook. Maar het middelste deel is juist heel vervelend, omdat je tegemoet komende wandelaars moet passeren. En wee je gebeente wanneer je één stap naast het smalle geitenpaadje zet! Dat kan zomaar het einde betekenen van een nest papegaaiduikers of Noordse pijlstormvogels.
Eenmaal bij de kolonie papegaaiduikers begon het feest. We gingen op het pad zitten (het is daar net breed genoeg om te gaan zitten) en wachtten geduldig tot er eentje vlak voor ons landde of uit zijn hol tevoorschijn kwam. In mei staan de vele bloemen in bloei en dat leverde prachtige beelden op. In mei zijn de papegaaiduikers nog relatief rustig, maar zodra er kuikens zijn, wordt de kolonie een stuk levendiger. Ondertussen was het geschreeuw van de drieteenmeeuwen, zeekoeten en alken niet van de lucht. Tegen een steile rotswand stonden duizenden vogels te broeden. Noordse stormvogels zeilden voorbij, en achter ons, hoger op het eiland, bevond zich een kolonie kleine mantelmeeuwen en zilvermeeuwen.
Na een klein uur vervolgden we onze tocht. We passeerden de vogelrots, hoorden zowaar ook hier rietzangers zingen en een winterkoning. Tjiftjaffen jaagden in één van de weinige struiken die op het eiland groeien. En op de kale rotsen waren de tapuiten druk aan het baltsen. Ook een fascinerend schouwspel om te zien.
We vermeden het centrale deel van het eiland. Zou je een sanitaire stop moeten maken, dan moet je daar wel naar toe, omdat op de rest van het eiland de sanitaire voorzieningen ontbreken. Op de oostelijke kant van het eiland kwamen we opnieuw een enorme rotswand tegen met duizenden zeevogels. Het blijft een indrukwekkende schouwspel. Ook hier loop je dwars door een kolonie papegaaiduikers. Niet zo fraai als de kolonie in het bloemtapijt. Hier is de bodem kaal, maar de papegaaiduikers zijn er even fotogeniek! Een paar honderd meter verderop vlogen honderden papegaaiduikers af en aan. Als een zwerm insecten hingen ze boven het water en kwamen ze in golven langs vliegen, soms pal in je camera. Een uitstekende plek om vliegende papegaaiduikers te fotograferen dus.
Verder ging de tocht. Opnieuw langs een vogelmuur. Vanaf een hoge rotspunt speurden we naar dolfijnen, maar die zagen we niet. Wel de grijze zeehonden die onder ons zwommen.
Raaf en alpenkraai vlogen langs de rotsen. Vaak in een flits, maar heb je het geluk, dan landen de alpenkraaien voor je in het weiland om daar naar voedsel te zoeken.
En toen naderde het moment dat we ons weer moesten melden op de boot. Vijf uur gaan snel. Ik besloot om als laatste aan boord te gaan. Had ik mooi nog tijd genoeg om de alken en zeekoeten langs de ruim 80 treden tellende trap te filmen. Dat was me op de heenreis niet gelukt. En ook hier vlogen de papegaaiduikers met een sneltreinvaart voorbij. Op elke hoek van het eiland is het een drukte van belang. Skomer Island is inderdaad een fantastisch vogeleiland. Ben je in het voorjaar of het begin van de zomer in Zuid-Wales probeer dan zeker een bezoek te brengen aan dit indrukwekkende vogeleiland!
Praktische informatie over vogels kijken op Skomer Island
Je kunt op Skomer Island een dagtrip boeken, maar wil je meer tijd doorbrengen op dit eiland, dan kun je ook een verblijf van meerdere dagen boeken. Op de overzichtelijke website van Welsh WildLife vind je alle informatie. Zoals hierboven al aangegeven: vroeg boeken verdient aanbeveling, anders is de kans groot dat je achter het net vist.
Is het weer te onstuimig, dan wordt je boeking geannuleerd en wordt het bedrag teruggestort. Moet je door omstandigheden gedwongen zelf annuleren, dan ben je het bedrag kwijt.
Wij vertrokken met de afvaart van 11.30 uur en voeren om 16.30 uur weer naar het vasteland. Hoe vroeger je op het eiland kunt zijn, hoe beter. Op het centrale deel van het eiland broedt de velduil. Vroeg op de dag heb je de grootste kans om deze te zien.
Om de papegaaiduikers te fotograferen hoef je geen extreem grote lens mee te nemen. Een 200 millimeter lens volstaat. Wil je echter ook de andere zeevogels fotograferen, en vliegende papegaaiduikers, dan is een grotere lens aan te bevelen. De zeevogelkolonies op de rotswanden zich op honderden meters afstand.
Meer tips over mijn vogelreis naar Wales
Vogels kijken op de ferry van Duinkerken naar Dover.
De beste verrekijkers voor vogelaars
De beste verrekijkers in de prijsklasse tot EURO 300,00 Goede en betrouwbare verrekijkers voor beginnende vogelaars en voor mensen die niet te duur uit willen zijn. |
1. Vortex Diamondback HD 10x42  Helder beeld, ook bij weinig licht. Volledig multi-coated lenzen Ligt heerlijk in de hand. |
2. Bynolyt Stork WPR 10x42 DCF  Een slank en elegant instapmodel. Laag gewicht. Haarscherp beeld en ook verkrijgbaar als 8x42. |
3. Kowa SVII 10x42  Lichtgewicht allround verrekijker. Volledig multi-coated lenzen. |
De beste verrekijkers in de prijsklasse tot EURO 750,00 |
Verrekijkers die net een stapje verder gaan in gebruikte materialen, afwerking en gebruikscomfort. |
1. GPO Passion ED 10x42  Hoogwaardig ED glas. Goede beeldkwaliteit, ook als het minder licht is. De makers hebben hun sporen verdiend bij Zeiss. Ligt zeer prettig in de hand. |
2. Bynolyt Yellowbird 8x42  Zeer prettig gebruikscomfort. Zeer scherp en lichtsterk beeld. Relatief lichte verrekijker. |
3. Hawke Frontier EDX 10x42  Een hoogwaardige verrekijker voor de allround natuurliefhebber. Lichtsterk met een hoog gebruikscomfort. Hoogwaardige coatings en prisma's. Ook verkrijgbaar als 8x42. |
De beste verrekijkers in de prijsklasse tot EURO 1.500,00 |
Topverrekijkers die qua afwerking en gebruikte materialen je nog een stap verder brengen. |
1. GPO Passion HD 10x42  Scherp van rand tot rand. HD glas en meerdere coatings en dus een briljant beeld. Zeer natuurgetrouwe kleuren. |
2. Leica Trinovid HD 10x42  Robuust en lichtvan gewicht. Haarscherp beeld en briljant beeld. Zeer nauwkeurig scherpstellen. |
3. Swarovski CL Companion 8x30  Een van de beste verrekijkers van dit moment. Hoogwaardige materialen en coatings. Heerlijk lichtgewicht. |
De beste verrekijkers in de prijsklasse vanaf EURO 1.500,00 |
Dit zijn de Ferrari's onder de verrekijkers! |
1. Swarovski NL Pure 10x42  De nieuwe reeks topkijkers van Swarovski. Levert nog meer kijkgemak, helderheid, lichtheid, contrast en stabiliteit op. En met een gezichtsveld van 133 meter is dit model onovertroffen. De ab-so-lu-te topkijker van dit moment! |
2. Leica Noctivid 10x42  Het paradepaardje van Leica waarmee je razendsnel en super precies scherp stelt. |
3. Zeiss Victory T*SF 8x42  Het topmodel van Zeiss dat niet alleen een fantastisch beeld oplevert, maar ook nog eens heerlijk in de hand ligt, weet ik uit ervaring. En het gezichtsveld van 148 meter is ook absoluut top. Een geweldige verrekijker! |