Op weg naar de zoutvlakten bij Étang du Fangassier passeerde ik Centre de la Chapelière. Dit centrum kun je beschouwen als het bezoekerscentrum van de Camargue. Je betaalt een paar euro entree en je krijgt daarvoor toegang tot het museum én het natuurgebied erachter.

Het museum had mijn belangstelling niet zo, en dus stoomde ik direct door naar de achterdeur. Om via die deur de natuur in te verdwijnen. Nog geen honderd stappen zetten en je bent in een vogelkijkhut. Het waaide stevig die dag en het gebied stond behoorlijk droog. Misschien was dat de reden waarom ik niet zo heel veel zag in Centre de la Chapelière? Nu had ik ook een beetje haast, want ik had niet veel tijd die ochtend. Dat kan ook een factor zijn geweest. Vanuit de vogelkijkhut zag ik een aantal steltkluten en een kleine zilverreiger.

Een eindje verderop, in het struweel kwam ik een paar staartmezen tegen. De enige die ik in de hele Camargue zou zien. Nachtegaal, merel en winterkoning lieten zich uitbundig horen. Het moeras voor de tweede hut stond helaas droog, daar viel niets te zien. Die ochtend deed ik eigenlijk slechts één mooie waarneming in Centre de la Chapelière: een scharrelaar. Helaas met tegenlicht, dus zo zwart als een meerkoet, maar toch: een scharrelaar. Kleine karekiet en koekoek lieten zich horen, evenals een graszanger. In een struik verderop nog een kleine zwartkop en toen was ik het gebied uit, op naar Salin de Badon en Étang du Fangassier.

Praktische informatie over vogels kijken bij Centre de la Chapelière:

Je bereikt Centre de la Chapelière via de D37 vanuit Albaron. Het centre staat op borden aangegeven.

In Centre de la Chapelière kun je bij je entree ook een toegangsbewijs kopen voor natuurgebied Salin de Badon, vijf kilometer verderop. In beide gebieden kun je mooie wandelingen maken met een kilometer of vijf lang.

Eerlijk gezegd zou ik in droge perioden Centre de la Chapelière en Salin de Badon overslaan. In andere delen van de Camargue zie je dezelfde soorten. De weg na deze twee natuurgebieden naar Étang du Fangassier is wél een aanrader. Langzaam rijden, of beter nog: op de fiets gaan, levert veel waarnemingen op van zangvogels. En bij Étang du Fangassier kun je tijdens de voor- en najaarstrek steltlopers, steltlopers en meeuwen (dunbekmeeuwen!) zien.