Tot twee of drie keer toe maakte ik een stevig statement: nee Erik, flamingo’s gaan we vanmorgen niet zien. Ik had weliswaar gelezen dat ze er wel waren gezien, maar alweer een paar weken geleden. Maar stevige uitspraken kan ik echter het beste vermijden, want internet is niet altijd actueel. En dat bleek! Stonden er plots zes flamingo’s voor onze neus in de Karrenvelden voor de Oesterdam!

En dat had ik volstrekt niet verwacht. Flamingo’s zie ik vrijwel uitsluitend bij Battenoord in het Grevelingenmeer. Dat is de meest bekende plek in Nederland om flamingo’s in het wild te zien. En dan ook meteen met tientallen tegelijk. In deze tijd van het jaar verspreiden ze zich kennelijk over de hele Zeeuwse delta. Leuk! Het is inmiddels zelfs zo’n grote trekpleister dat de gemeente Goeree-Overflakkee ermee adverteert op de achterkant van de bussen.

Van die roze flamingo’s blijven een bijzonder gezicht tussen onze ‘gewone’ vogels. Het staat eigenlijk niet. Die tropische vogels hoor je in Zuid-Europa te zien, of in Afrika, maar niet bij ons. Normaal gesproken zou dat ook zo zijn, ware het niet dat er ooit een stel flamingo’s uit een dierentuin of vogelpark zijn ontsnapt. En die hebben zich met succes weten voort te planten in onze contreien. Dat doen ze trouwens in het Zwillbrocker Venn vlak over de grens bij Enschede. Daar, op Duits grondgebied, huist een kolonie flaming’s in een vennengebied. Je kunt het gebied bezoeken en de kolonie van redelijk dichtbij bekijken.

Waar je ook flaming’s kunt zien is de Camargue. Dat fantastische vogelgebied bezocht ik eind april. Daar is de flamingo ongeveer even normaal als de huismus. Je kijkt er op den duur niet meer van op dat je er eentje ziet. Het leuke is dat je ze daar wel van héél dichtbij kunt bekijken. En dan blijken flamingo’s nog veel mooier te zijn dan op een afstandje.

Nu dus de flamingo’s op Tholen. Waar ik ze met mijn broer Erik bewonderde: