Piet Paulusma gaf gisteren voor vandaag een zinderende hitte af. Dat stemde me niet vrolijk, want om in die omstandigheden door de natuur te wandelen… De oplossing lag voor de hand: bij mijn broer Erik slapen en dan in alle vroegte het Thoolse land verkennen. En dus reed ik gisteravond naar Tholen om de eerste verkenning te doen. We gingen op zoek naar orchideeën!

Net buiten Tholen, op de oever van het Schelde-Rijnkanaal, ligt een stuk voormalig schor. Toen ik nog iets jonger was dan nu scharrelde ik daar al rond. Op zoek naar loodjes, geepdobbers, glasaal en alles wat het water achterliet. Soms zetten we er een vislijn en vingen we er een paling of platvis. Of we raapten er alikruiken om die aan de visboer te verkopen. Er viel altijd wat te beleven, daar in die bocht van de zeedijk.

Maar nu. Nu is er geen eb en vloed meer en is het stukje schor helemaal dichtgegroeid. Ik vind het een stuk minder spannend. Er kruipen geen krabben meer rond. En ik hoef er ook niet meer te zoeken naar zeepieren of kokkels. Maar er zijn ook mooie dingen voor in plaats gekomen. Orchideeën bijvoorbeeld. Er groeien daar maar liefst drie soorten orchideeën en dat vind ik best bijzonder.

En dus wandelden Erik en ik gisteravond op ons gemak naar de bocht op zoek naar deze fraaie flora. We vonden twee soorten: de gewone rietorchis en de moeraswesporchis. De grote keverorchis die er ook groeit, vonden we niet. Dat is dan ook een wat minder opvallende soort. Groen met breed blad. Hij bloeit in de late lente tot de zomer, dus hij zou er best kunnen staan. Hij is bovendien in Nederland en België vrij algemeen, zo lees ik in de Basisgids orchideeën. Nu dus mijn twaalfde vlog, en met als sidekick mijn broer Erik waarmee ik de volgende dag (vandaag) natuurlijk ook nog ging vogels kijken.