Op Tweede Paasdag alleen een dondercolumn schrijven over chemiebedrijf Chemours in Dordrecht zou al te grimmig zijn. Gelukkig filmde ik vandaag ook een tureluur. Ergens in de Alblasserwaard, in de buurt van Hardinxveld-Giessendam. Even daarvoor zat ik al te zuchten en te mijmeren over die vermaledijde raaigrasweilanden overal in de waard. Ook al zo grimmig, maar ik verzeker je: het slot van dit bericht is een stuk romantischer. In die raaigrasweilanden valt namelijk he-le-maal niets te zien. Geen gele kwikstaart. Geen kievit. Geen grutto. Niets! Totdat ik stopte voor drie hazen in zo’n leeg weiland en er opeens een tureluur te voorschijn sprong. En nog één. Een paartje dus! Te midden van dat vreselijke raaigras? Het was in elk geval een paartje tureluurs en ik meen dat ze plannen hebben om een nest te gaan maken. Een stuk romantischer dan die vreselijke giflozingen op de Merwede, nietwaar?