Wandel op het wad en je komt allerlei soorten steltlopers tegen. En al die soorten zijn geschapen met hun eigen unieke kenmerken. Neem nu de zilverplevier. Een steltloper die in najaar en winter in de Waddenzee, Oosterschelde en Westerschelde kunt zien. Anders dan de wulp heeft de zilverplevier een heel korte snavel. En dat maakt dat deze plevieren zichtjagers zijn. Hoe dat precies zit?
Lees verder Zilverplevieren zijn zichtjagers
Het is de week van de steltlopers en vandaag is de zilverplevier aan de beurt. Ook deze vogel filmde ik languit liggend in het nog kletsnatte zand op het strand van IJmuiden. De horde vogelaars die mij was voorgegaan zat allang en breed aan de koffie en warm appelgebak en ik strompelde hen achterna. Snel wandelen lukt zelden op de Zuidpier van IJmuiden. Zit er links niets, dan even rechts kijken. Om zo al zigzaggend de pier te verkennen. En zo arriveerde ik op mijn terugtocht als laatste bij het strand en had ik groot geluk: een goudplevier en zilverplevier stonden in de branding me op te wachten.
Ik dacht: ik blijf netjes op een steen van de pier zitten. Blijven mijn kleren schoon en zien de vogels mijn silhouet niet zo goed. Maar na een poosje dacht ik: waarom moeten mijn kleren perse schoon blijven? Ik kan beter maar eens lekker languit gaan. Het water was net aan het ebben, dus het zand was nog kletsnat. Niet best voor de camera, maar die stond toch op het tussenstukje van mijn statief. Zo gezegd zo gedaan en ik lag nog geen seconde op de natte bodem of een wonderschoon beeld openbaarde zich. Wat een verschil of je nu zit en filmt vanaf een kniehoog statief of dat je met je snufferd in het zand ligt! Opeens zie je de zilverplevier zoals een andere zilverplevier hem ook zou zien. Met op de achtergrond de golven en de lucht en zijn tenen in het uitvloeiende water. Lees verder Zilverplevier in de branding
Goudplevieren heb ik nog nooit gezien op het strand. Vandaag bezocht ik de Zuidpier van IJmuiden om er de eerste wintervogels te filmen en zo waar, ik kwam een paar keer een goudplevier tegen. Eerst op het strand, maar er liep een peloton vogelaars voor me uit en dat maakte de steltloper een beetje schuw. Hij had overigens gezelschap van zijn achterneef, de zilverplevier. Toen een vogelaar met golden retriever aan kwam lopen, was het pas echt gedaan met de steltlopers. Viervoeters en vogels, dat gaat vaak niet samen, en ook nu niet.
Gelukkig kwam ik de goudplevier even later op het talud van de Zuidpier tegen. Hij poseerde rustig voor hetzelfde peloton vogelaars. De fraaiste telescopen en telelenzen werden op de vogel gericht. En zelf deed ik verwoede pogingen hem te filmen. En dat viel niet meer. Er stond immers een aardig briesje en wind is tijdens het filmen niet welkom. Ik moest me flink inhouden om af te dalen van het talud om wat uit de wind te staan met mijn camera. Stel dat hij opvliegt, dat is een domper voor al die andere enthousiaste vogelaars. En op woedende blikken zat ik op deze mooie dag niet te wachten. Gelukkig kon een andere fotograaf die neiging niet onderdrukken en daalden we samen af. Dat filmpje deel ik later nog. Nu eerst een andere opname. Lees verder Goudplevier en zilverplevier op het strand
Het stukje kwelder bij Hotel Oosterschelde op Sint-Philipsland is een van de beste plekken om wadvogels van dichtbij te bekijken. Een uur na hoog water valt het eerste slik droog en daar komen de eerste steltlopers direct op af. Je ziet daar zomaar de rosse grutto, zilverplevier, tureluur, bonte strandloper, wulp en scholekster door elkaar lopen. Heb je geluk dan vliegt de ijsvogel voorbij. En in de winter altijd weer die mooie rotganzen. Toen ik er voor het laatst was, sloop deze zilverplevier voorbij. Door de blubber en over de vloedlijn die zich steeds verder terugtrok.
