Tag archieven: zilvermeeuw

Een gevecht om een vis

Alle vogels lijden honger. Dat was vanmorgen duidelijk te zien. Allerlei steltlopers die normaal gesproken snel opvliegen, lieten zich op een paar meter afstand fotograferen en filmen vanuit de auto. En neem nu dit tafereel in de Stellendamse haven. Een aalscholver ving een vis. Hij verliest het aan een paar meeuwen. Grote mantelmeeuw en zilvermeeuw vechten verder. De eerste schrokt het haastig op en maakt zich uit de voeten.

Hoeveel regenwormen vangt deze trappelende zilvermeeuw?

Vaak zag ik ze al staan. Alsof ze in hun broek moesten plassen. Trappelende zilvermeeuwen. Op een grasveld, in de berm naast de autoweg of, zoals vorige week, op de zeedijk langs de Oosterschelde. Toevallig ben ik net het nieuwe boek van Jelle Reumer aan het lezen, De getijgerde lijmspuiter en in het hoofdstuk over de regenworm schrijft hij over een kokmeeuw die druk doende was regenwormen naar boven te stampen.

Bijzondere eigenschap: trillingsgevoeligheid

Regenwormen hebben een bijzondere eigenschap, schrijft Jelle Reumer: hun trillingsgevoeligheid. Trilt de bodem, dan komen de regenwormen omhoog. Zet maar eens een spa in het gazon en blijf voortdurend tegen de steel slaan. Door het trillen van de grond komen her en der de wormen omhoog. Voor de een een afschuwelijk tafereel en de voor de ander precies de bedoeling. Zeker wanneer je de regenwormen wilt gebruiken om ermee te gaan vissen.

Lees verder Hoeveel regenwormen vangt deze trappelende zilvermeeuw?

Meeuwen in Nederland

Het najaar is begonnen en de tijd om meeuwen te kijken is aangebroken. Hoewel, als je evenveel naar meeuwen kijkt als ik, dan kijk je zelden op van een meeuw. Een kokmeeuw, zilvermeeuw of stormmeeuw, ik geloof het eerlijk gezegd meestal wel. En hetzelfde geldt voor de kleine mantelmeeuw, grote mantelmeeuw en zelfs voor de zwartkopmeeuw. Nee, een meeuwenkenner zal ik mezelf niet noemen. Zie ik een jong en uit de kluiten gewassen exemplaar, dan zal ik hem niet zo makkelijk herkennen als een eerste jaars kleine mantelmeeuw of zilvermeeuw. En dat is in mijn geval toch op zijn minst merkwaardig te noemen. Ik ben nota bene opgegroeid langs de Oosterschelde. Ik moet zo ongeveer elke dag van mijn leven meeuwen hebben gezien. Zo nu en dan dwing ik mezelf toch naar meeuwen te kijken. Zeker wanneer ik op een locatie ben waarvan ik weet dat er een bijzondere soort kan rondhangen. in dit artikel ga ik in op de meest voorkomende meeuwen in Nederland, en natuurlijk met filmpjes.

Lees verder Meeuwen in Nederland

Een doodgewone zilvermeeuw in de Oude Veerhaven

Doodgewone vogels zijn het, meeuwen. Zo gewoon dat ik er nauwelijks een blik op sla. Zowat mijn hele leven aan de oevers van de Oosterschelde gewoond en nooit naar een meeuw gekeken! Tot mijn grote schade, moet ik toegeven. Ik lees dat de laatste weken opvallend veel kleine en grote burgemeesters aan de kust worden gezien. Ik lees van jonge geelpootmeeuwen in de Europoort. En van Pontische meeuwen in de Sophiapolder, niet ver bij mij vandaan. En ik weet nu al: zie ik een van deze bijzondere meeuwen, ik zal ze niet herkennen. Tijd dus voor een reset. Tijd om ook eens naar meeuwen te kijken. Te beginnen met deze doodgewone zilvermeeuw in de Oude Veerhaven op Sint-Philipsland. Een leuke locatie om vogels te kijken trouwens. Dodaars, middelste zaagbek, oeverpieper, rotgans en allerlei steltlopers zie je er. En je hebt er een schitterend uitzicht over de Oosterschelde. En als je trek hebt, kun je er nog eten ook.

Vogels kijken bij Gorishoek

Alleen het uitzicht over Nationaal Park de Oosterschelde is al voldoende reden om Gorishoek op het Zeeuwse eiland Tholen te bezoeken. Op 5 december bezocht ik deze markante locatie en filmde er in de storm een drietal soorten: aalscholver, zilvermeeuw en dodaars. De een heeft meer last van de harde wind. Je ziet ze alle drie in deze opname voorbij komen:

banner reisgidsen