Met Sjaak bezocht ik de Prunje, een geweldig natuurgebied op Schouwen-Duiveland. Er liepen wat kleine zilverreigers die we vanaf de dijk prima konden filmen. Ze jaagden achter kleine waterbeestjes aan en dat is altijd een feest om te zien. Ze kijken, rennen, slaan de vleugels uit, trekken opnieuw een sprintje, vangen iets, vangen niets, enzovoorts.
Lees verder
Aan de Zuidkust van het Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland ligt een waar vogelparadijs. Nu was ik er juist tijdens het allerlaagste water in de Oosterschelde. En dat betekent dat vrijwel alle vogels op de schorren en slikken te zien zijn. Deze spreeuw was de troostprijs. Hij zocht naar rupsen en andere insecten in de herfstasters en andere planten. Net toen hij er eentje ving, zette ik de opnames stil. Ik kon nog net een foto maken. Die zie je hierboven. In het Engels heet de spreeuw trouwens Starling. Kijk goed naar de prachtige stippen en je snapt waarom. Allemaal sterren op de borst. Teken dat deze spreeuw net al zijn veren heeft verwisseld. Als de veren ouder worden slijten die sterren eraf. Nu op zijn of haar mooist dus, de spreeuw. Wie weet later dit najaar nog een wolk spreeuwen…
Door Roots Magazine verkozen tot de beste verrekijker in deze aantrekkelijke prijsklasse.
Dit instapmodel wordt geroemd vanwege zijn functioneel ontwerp (ligt dus lekker in de hand) en het heldere beeld, ook bij weinig licht.
Een qua gewicht relatief lichte verrekijker met een helder beeld én waterdicht tot een diepte van 1 meter. Altijd handig als je je verrekijker per ongeluk in het water laat vallen. Maar belangrijker: daarmee is hij ook goed bestand tegen regen.
Dit hoogwaardige model van Meopta kenmerkt zich door zeer hoogwaardige lenzen, een hoog gebruikscomfort en een zeer helder en scherp beeld.
Scherpe en lichtsterke beelden en bovendien een heel degelijk ontwerp met een heerlijke ligging in de hand.
Gemaakt voor vogelaars die een lichtsterke kijker met hoog comfort zoeken.
Een heel lichtsterke verrekijker met hoogwaardige lenzen. Nagenoeg gelijkwaardig aan de absolute top, maar honderden euro's goedkoper.
Dankzij de hoogwaardige HD-technologie biedt deze robuuste en lichtgewicht verrekijker een haarscherp beeld en een superieure kleurneutraliteit.
Het topmodel in de veelgeroemde Monarch-serie van Nikon.
Volgens velen de beste verrekijker van dit moment, en ook volgens de testers van Roots Magazine.
Dit model van Zeiss benadert het niveau van de Swarovski EL.
Dit is een fantastische kijker met een prachtig contrast. Geeft meteen goed beeld, stelt gemakkelijk scherp. Ligt goed in de hand en laat geobserveerd object zeer fraai zien.
Boven de weilanden en slootjes in de Prunje jaagt een bruine kiekendief. Het is een mannetje zoals je kunt zien aan de grijze vleugels met de zwarte punten en de lichte kop (die op deze foto niet goed zichtbaar is). Deze foto is gemaakt door Sjaak tijdens onze vogeltocht over Schouwen-Duiveland.
Fotograaf: Sjaak Huijer
De standaard in Nederland en België voor de herkenning van vliegende roofvogels. Deze moet je echt in de boekenkast staan hebben. Een geweldige gids om roofvogels te leren herkennen. Compact en toegankelijk geschreven veldgids die alle roofvogels en uilen in Europa beschrijft. Een aanrader voor wie op zoek is naar een veldgids over deze spectaculaire vogels. Niet aarzelen: alles over roofvogels in Europa. Voor wie beroepsmatig en hobbymatig betrokken is op roofvogels een regelrechte must-have! Een lust voor het oog en een feest om te lezen. Ga je met een speciale missie het veld in dan kan de Zakgids roofvogels van Europa handig zijn. Alleen al in gebruik is zo’n gids praktisch: je kunt immers sneller zoeken dan in een gewone zakgids. Met de ongelooflijke prijs van € 3,90 is de zakgids Welke uilen en roofvogels zijn dat? van Volker Dierschke wel heel erg aantrekkelijk. Inclusief noten telt Mijn roofvogels van Rob Bijlsma 416 pagina’s. Koop dit weergaloze vogelboek en je bent wekenlang zoet. Een standaardwerk. Wil je grondig kennismaken met alle dertien Europese uilen, lees en herlees dan Uilen van Europa. In Roofvogels en uilen in Europa publiceren tientallen gerenommeerde fotograferen uit verschillende landen foto’s van alle voorkomende soorten in Europa. Een mooi en helder geschreven boek over alle uilen en roofvogels van Europa. 
Handboek determineren van Roofvogels van Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten
Roofvogelgids
Veldgids Roofvogels en uilen
Roofvogels van Europa
Roofvogels en uilen van Noordwest-Europa
Hayman's zakgids Roofvogels van Europa
Welke uilen en roofvogels zijn dat?
Mijn roofvogels
Uilen van Europa
Roofvogels & uilen in Europa
Uilen en roofvogels van Europa
Een kort bericht vanavond, want dit filmpje spreekt vanzelf. Een tureluur in zomerkleed op een paaltje. Gefilmd in de Prunje achter Zierikzee op Schouwen-Duiveland. Wel met een andere lens, want vriend Sjaak heeft een nieuwe telelens, een wonderlijk kanon van Sigma van 400 mm. Daar gaat hij nog veel plezier aan beleven en stiekem ben ik een beetje jaloers.
De winnaar van de test door Audubon. Deze verrekijker scoort heel hoog op het gebied van helderheid en het ‘gevoel’ waaronder de soepele scherpstelknop en de balans. De verrekijker is beslist niet zwaar, is gas gevuld en heeft een gezichtsveld van 125 meter. Geroemd vanwege de bijzonder goede ligging in de hand. De Nikon Monarch 7 is een van de meest geliefde verrekijkers onder beginnende vogelaars. En dat is door het ontzettend heldere beeld en de heerlijke ligging in de hand. Kan het anders? Zijn gewicht is slechts 650 gram en dat is geen gram te veel. Het gezichtsveld is 140 meter en dat is ook gewoon goed. Een behoorlijk zware verrekijker, de zwaarste zelfs in dit overzicht (770 gram). En toch oordeelden de testers verrassend positief over deze verrekijker. De redenen? Mooie kleuren, soepele scherpstelling en de ‘lekkere’ ligging in de hand. Het gezichtsveld is 126 meter. De fabrikant heeft dit model helemaal gerestyled. Het werd lichter en ligt dus beter in de hand. Verder roemen de testers dit model vanwege de lenzen die zeer helder zijn. Het gewicht is 692 gram en het gezichtsveld 120 meter. Ik vind het zelf wel een strak en stoer model. Bovendien het goedkoopste model in deze test. Een hoogwaardige, compacte dakkantkijker waar je je leven lang plezier mee hebt (mits goed onderhouden). Het gewicht is met 620 heel redelijk en dat verklaart waarom dit model zo goed in de hand ligt. Het gezichtsveld is 136 meter en dat is ook heel goed. Ben je bereid is meer te betalen voor een goede verrekijker, dan kan ik dit model zeker aanraden. Een verrassende outsider in dit overzicht. Ik kwam dit model tegen en ontdekte dat de Kowa-verrekijkers een enorme inhaalslag hebben gemaakt op het gebied van kwaliteit. En dat de prijs ook nog eens acceptabel is, is mooi meegenomen. 
#1. Zeiss Terra ED 8×42
#2. Nikon Monarch 7 8×42
#3. Vanguard Endeavor ED II 8×42
#4. Vortex Diamondback 8×42
#5. Bynolyt Buzzard III 8x42 SHR verrekijker
#6. Kowa BD42-8 XD verrekijker
Bart van Olphen, auteur van veel gekochte kookboeken over vis als Vis uit blik en de kloeke Visbijbel, schreef een nieuw kookboek over een gekende zilte lekkernij: Zeeuwse mosselen. Kijk, van dat soort kookboeken word ik nu vrolijk, want aan de oevers van de Oosterschelde groeide ik op. Bart van Olphen kiest in Het Zeeuwse Mossel kookboek uitdrukkelijk voor echte Zeeuwse mosselen. Waar je die aan herkent lees je hieronder.
Vaak zag ik ze al staan. Alsof ze in hun broek moesten plassen. Trappelende zilvermeeuwen. Op een grasveld, in de berm naast de autoweg of, zoals vorige week, op de zeedijk langs de Oosterschelde. Toevallig ben ik net het nieuwe boek van Jelle Reumer aan het lezen, De getijgerde lijmspuiter en in het hoofdstuk over de regenworm schrijft hij over een kokmeeuw die druk doende was regenwormen naar boven te stampen.
Regenwormen hebben een bijzondere eigenschap, schrijft Jelle Reumer: hun trillingsgevoeligheid. Trilt de bodem, dan komen de regenwormen omhoog. Zet maar eens een spa in het gazon en blijf voortdurend tegen de steel slaan. Door het trillen van de grond komen her en der de wormen omhoog. Voor de een een afschuwelijk tafereel en de voor de ander precies de bedoeling. Zeker wanneer je de regenwormen wilt gebruiken om ermee te gaan vissen. Lees verder
De voor- en nadelen van een raamstatief. Een technische kop dit keer. Zo technisch ben ik niet, sterker nog, weinig mensen zo onhandig als ik. Slopen is makkelijk, iets maken ho maar. Maar mijn camera op een raamstatief schroeven, dat gaat nog net.
Vorige week deed ik een rondje Zeeland. Achter Zierikzee, een fraai stadje om te bezoeken – ik liet het letterlijk links liggen – vind je uitgestrekte karrenvelden waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen. Die in deze tijd van het jaar tjokvol goudplevieren zitten, zo ontdekte ik. Al bij aankomst vloog een enorme zwerm boven de weilanden met de brakke watertjes. De zwerm ging zitten, maar vloog na een halve minuut toch weer op. Weer even zwermen en neerdalen, nu een stukje dichterbij. Vroeger jaagde men fanatiek op de goudplevier, in elk geval in Friesland, zo las ik in het boek Heer- en broodjagers. Honderden goudplevieren op één dag. Geschoten of gevangen met het net. Een aantal jagers is nog altijd actief, maar nu als vogelringer. Dat vind ik een stuk beschaafder. Lees verder
De zwarte ruiter is ook zo’n gast uit het hoge noorden. Ze broeden in arctische hoogveengebieden en trekken daarna zuidwaarts, onder andere naar kwelders en moerasgebieden in onze contreien. De zwarte ruiter lijkt in de winter van een afstandje op de tureluur, maar kijk eens goed naar snavel en poten. Die zijn niet alleen langer, maar ook dunner en fijner dan bij een tureluur. En rood in plaats van oranje. Een zwarte ruiter in de winter helemaal niet zwart. De rug lichtgrijs, de buik wit en gespikkeld. Pas in de zomer doet hij zijn naam eer aan. Maar zoals bij vogels wel meer het geval, herken je de zwarte ruiter vooral aan zijn geluid. Het werd me als jong ventje al jong ingeprent door de vogelaars op Tholen: hoor je tu-wiet, dan is het een zwarte ruiter. Wie het geluid van een zwarte ruiter eenmaal heeft gehoord, zal het nooit meer vergeten.
Hoe een zwarte ruiter naar voedsel zoekt
Elke steltloper heeft zijn eigen tafelmanieren. Een kluut maait door de modder en zeeft beestjes en algen eruit. Een wulp prikt met zijn lange snavel het diepst van alle steltlopers in ons land in de modder. Een watersnip eveneens, maar in het tempo van een naaimachine. Steenlopers vreten kapotte schelpdieren leeg. En zwarte ruiters? Die zwemmen en grondelen op hun typische manier in ondiepe slootjes en plassen. Zoals je ziet vangen ze nu en dan nog een garnaaltje ook! Kop in het water, snavel door de modder en trappelen maar met die steltpoten. Deze twee zwieren door een sloot bij Zierikzee. In het brakke water van de Prunje voelt hij zich als een vis in het water.
