Een wandeltip in de buurt van het Comomeer: de wandelroute rond het Lago di Piano. Er zit een hellinkje in, een stuk door een rietveld. Je gaat langs weilanden vol dagvlinders. Je passeert een bijna verlaten gehucht. En daar zag ik het: dit charmante wespennestje tegen een groengeverfde verweerde deur.
Een bekend tafereel en zeker in deze warme zomer: je zit buiten te eten en je krijgt bezoek van een wesp. Veel mensen reageren dan paniekerig, maar beter is rustig te blijven. Echt waar, de wesp is er niet op uit om je aan te vallen. Hij, of beter gezegd: zij, is op zoek naar voedsel. Vroeg tot halverwege de zomer voor de larven in haar nest. Aan het einde van de zomer voor zichzelf. Alleen is ze op die momenten wel op zoek naar ander voedsel. Hoe dat zit lees je hieronder. Lees verder Wesp knaagt een stuk hamburger los
Sommige weken in november leveren maar weinig beelden op. Nat, veel wind en dan ook nog eens druk met andere verplichtingen. Dan ben ik blij dat ik nog wat beelden ‘op de plank’ heb liggen. Van dit charmante wespennestje bijvoorbeeld, hoog in de Italiaanse Alpen. Ik was er met mijn lompe wandelschoenen zeker aan voorbij gewandeld, maar mijn kinderen hadden het wespennestje wel in de smiezen. Lees verder Wespennest in de Italiaanse Alpen
Heb jij ooit gehoord van de langsteelgraafwesp? Ik niet, dus ik keek vreemd op toen ik op de Sacro Monte (heilige berg) in Orta San Guilio bij het fonteintje een stel vreemde wezens bezig zag. Ze groeven in de grond, meer zag ik in eerste instantie niet. Merkwaardige beesten moet je altijd filmen, dus ik met mijn knieën in de modder. Toen zag ik dat de vreemde wezens modderballetjes aan het draaien waren. Vast voor hun nest, en dat klopt, zo las ik net. De langsteelgraafwesp (gevonden via de gids Insecten uitvergroot) die ik zag hebben niet eens een Nederlandse naam. Wel een Latijnse: Sceliphron caementarium. Echt bijzondere insecten! Dit filmpje moet je echt even bekijken:
