Bij Wissenkerke op Noord-Beveland ligt een van mijn favoriete natuurgebieden: de Inlaag Keihoogte. Ziltige natuur als daar vind je overal in Zeeland, maar wat je niet overal vindt is zo’n goede vogelkijkhut. Die staat daar echt fenomenaal gepositioneerd. Zeker nu pal voor de hut ook nog eens een heus vogeleiland is gecreëerd. Gisteren was ik er weer eens en zag ik er onder andere een stel watersnippen.
De Crezéepolder lag er verlaten bij toen ik vanmorgen om zeven uur de dijk afdaalde. Geen mensen, en in het struweel ook opvallend weinig zangvogels. Een enkele witte kwikstaart en daar bleef het ook bij. Wel vielen de watersnippen op die bij elke stap omhoog schoten. Dat is dan weer het mooie van als eerste een natuurgebied betreden.
Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Eigenlijk vind ik het maar niks. Een vogelaar die aldoor watersnippen verschrikt. Ze vallen pas op zodra ze opvliegen. Hun typische alarmroep klinkt een paar keer en weg zijn ze. Laat wel zien hoe goed ze gecamoufleerd zijn. Maar eenmaal weg, blijven ze ook weg. En daarom ben ik een beetje ambivalent over dit soort loopacties. Overigens: deze is er op nog geen honderd meter van onze woning in Alblasserdam een draaihals gezien! Midden in een nieuwbouwwijk. En diezelfde dag wiekte er ook een visarend over. Ik las het op waarneming.nl en dat was voor beiden soorten: te laat.
De Crezéepolder is een stukje nieuwe natuur. Je kunt er een mooie wandeling omheen maken. Al met al als je stevig door stapt een uur wandelen. Blijf je regelmatig staan om vogels te kijken, dan doe je er natuurlijk iets langer over. En al helemaal wanneer je ook nog een uitstapje maakt naar de Ridderkerkse Gorzen die pal tegen de Crezéepolder aanliggen. Een aanrader trouwens. Niet zozeer voor de vogels, want zo spectaculair is het er niet, maar wel voor het biotoop. Een van de weinige restanten oeverbos in de omgeving van Ridderkerk. Bij hoog water lopen de kreekjes vol en heb je hier en daar laarzen nodig om de voeten droog te houden.
Vogelkijkscherm Crezéepolder.
Meidoorn in Ridderkerkse Gorzen.
Uitzicht over de Noord.
Morgenlicht Crezéepolder
Hoog water in de Ridderkerkse Gorzen
Ridderkerkse Gorzen
In de Crezéepolder dus veel watersnippen. En grauwe ganzen. Die heb ik liever niet, want maken die eenmaal misbaar, dan is er geen houwen meer aan. Meestal vliegen alle vogels op en weg. Een blauwe reiger foerageerde tegenover het vogelkijkscherm. Een paar witte kwikstaarten balanceerden op het prikkeldraad. En een paar futen doken gracieus onder water. En een enkele aalscholver wapperde zijn vleugels droog.
Eenmaal bij de Ridderkerkse Gorzen hoopte ik op een ijsvogel, maar het werd een blauwe reiger die in een boom landde. In de gorzen zelf waren het de matkopjes die het hoogtepunt vormden. Koolmees, staartmees en winterkoning lieten zich horen en zien. En over horen gesproken: continu was er gemiauw van een onzichtbare buizerd te horen.
Terug naar de loopbrug in de Crezéepolder en met de klok mee weer terug richting de brug over de Noord. In de rietkraag naast het vogelkijkscherm doken een paar kleine karekieten op. Een rietgors vloog op en verdween achter de kraag. En overal meerkoeten, grauwe ganzen en ruiende eenden. Een eind verderop kreeg ik een zwerm putters in het oog. De volwassen en jonge vogels foerageerden op de uitgebloeide distels. Een drietal jonge vogelaars passeerde me op de fiets en joeg even later een paar oeverlopers op. En dan als sluitstuk de zwerm boerenzwaluwen met een enkele huiszwaluw op het prikkeldraad. Het zal niet heel lang meer duren aleer de zwerm koers zal zetten naar het zuiden. Helaas wel tegen de zon in gefilmd, maar toch.
Een rondje Crezéepolder De Crezéepolder is een natuurgebied dat in verbinding staat met de rivier De Noord. Het water loopt in en uit, hoog en laag. En dat is best bijzonder. Zo heel veel zoetwatergetijdegebieden zijn er niet in Europa. Tijdens de wandeling van deze morgen stroomde het water in. Beter is om met laag water de wandeling te maken. Dan maak je kans op allerlei soorten steltlopers. Van bonte strandloper tot zwarte ruiter en witgatje.
De Crezéepolder bereik je via de Oostmolendijk te Ridderkerk. Parkeer je auto bij een van de ingangen en begin met wandelen. Volg de dijk en je komt weer bij je auto. Sla bij de witte loopbrug over de brede kreek links- of rechtsaf het Gors in en zorg ervoor dat je weer op hetzelfde punt terug keert. Bij het metalen hek voor het Gors vind je een spoor van de bever. Hij schijnt zich achterin het Gors soms te laten zien. In de kreek naast de witte brug laat de ijsvogel zich vrijwel altijd horen en ook regelmatig zien.
Dan hier de boerenzwaluwen op het prikkeldraad:
Boerenzwaluwen in de Crezéepolder.
De beste verrekijkers voor vogelaars
De beste verrekijkers in de prijsklasse tot EURO 300,00
Goede en betrouwbare verrekijkers voor beginnende vogelaars en voor mensen die niet te duur uit willen zijn.
De beste verrekijkers in de prijsklasse vanaf EURO 1.500,00
Dit zijn de Ferrari's onder de verrekijkers!
1. Swarovski NL Pure 10x42
De nieuwe reeks topkijkers van Swarovski. Levert nog meer kijkgemak, helderheid, lichtheid, contrast en stabiliteit op. En met een gezichtsveld van 133 meter is dit model onovertroffen. De ab-so-lu-te topkijker van dit moment!
Het topmodel van Zeiss dat niet alleen een fantastisch beeld oplevert, maar ook nog eens heerlijk in de hand ligt, weet ik uit ervaring. En het gezichtsveld van 148 meter is ook absoluut top. Een geweldige verrekijker!
Een vroege vogel ben ik niet. Zal ik ook nooit worden ook. Soms probeer ik mijn ritme tijdelijk te veranderen. Vroeg naar bed, vroeg uit bed. Helaas, halverwege de dag zakken mijn oogleden alsnog naar beneden en met een hoofd vol watten probeer ik tijdens die verstoorde dagen mijn leven toch in goede banen te leiden. Maar vroeg uit bed is toch echt het beste wat je kunt doen als vogelaar…
Landschapspijn, wie lijdt er aan? Wie denkt nog met een weemoedig hart terug aan de tijden van weleer. Toen er in elk weiland nog grutto’s broedden. Toen de graslanden nog massaal in bloei stonden en er overal insecten en amfibieën leefden? Jantien de Boer ziet hoe de biodiversiteit op het platteland gierend hard achteruit is gegaan. Waar intensieve landbouw wordt geïntroduceerd, neemt de natuur de wijk. Landschapspijn houden sommige mensen er aan over. Sommigen, niet iedereen dus. Jantien de Boer schreef er een boek over met de heldere titel Landschapspijn. Vogelbescherming Nederland twitterde: ‘Verplicht leesvoer.’ Beter kan ik het niet schrijven.
De Oosterschelde en de natuurgebieden er om heen stromen vol met steltlopers. Goudplevieren, wulpen, rosse grutto’s en zwarte ruiters worden in grote groepen gesignaleerd. In de ondiepe delen van de Karrenvelden bij de Oesterdam zoeken talloze watersnippen naar voedsel. Hier zie je er twee die zich van redelijk dichtbij lieten filmen.
Vanmorgen ben ik weer langs mijn snippenplek gereden en na enig speuren zag ik weer een groepje zitten op de oever. Vijf in totaal. In deze opname zie je er vier. De vijfde zat te ver naar rechts. Alle vier houden ze je nauwlettend in de gaten. Ik blijf het mooi vinden. Een heel jaar heb ik gezocht naar watersnippen. Een paar keer met succes maar toen zag ik ze slechts van ver. Nu dus iets dichterbij…