Tag archieven: Utrecht

veldmjuis rutmer zwerver

Veldmuis langs het jaagpad

Het was vandaag een werkdag, maar op sommige werkdagen wordt het mij vergund een filmpje op te nemen. Vanmiddag bijvoorbeeld. Heel VBK Media gaf zich over een een Wie is de mol-spel. Langs het jaagpad in Utrecht zag ik weliswaar geen mollen (zelfs dé mol wist haar incognito tot het einde toe te bewaren), maar wel een veldmuisje. Ik wil je er trouwens ook verheugd op wijzen dat dé zomerroman van onze uitgeverij De bijenhouder van Aleppo nog verder is gestegen in de bestseller top 60. Deze week op plaats 38! Dit boek ga ik tijdens mijn vakantie zeker nog lezen.

Lees verder Veldmuis langs het jaagpad

Recensie: 50 nieuwe klompenpaden, Wim Huijser en Harry Harsema

Op klompen lopen gaat nooit snel. Het houten schoeisel associëren de auteurs van het wandelboek 50 nieuwe klompenpaden met onverzettelijkheid, met sterk zijn en stevig op je benen staan. Iemand op klompen redt zich wel, zelfs als hij onverhoopt wordt aangevallen: een mep of schop met een houten klomp doet iedereen terug deinzen. Vroeger wandelde men massaal op klompen over de wereld en zo ontstonden in Utrecht en Gelderland de zogenaamde klompenpaden. Vijftig ervan worden aan de vergetelheid onttrokken en aan je voorgesteld. Om er op uit te trekken, om ze te verkennen, maakt niet uit welk schoeisel je aantrekt.

 

 

Lees verder Recensie: 50 nieuwe klompenpaden, Wim Huijser en Harry Harsema

Recensie: Kromme Rijn: het landschap, Marijke van Eijkeren

Ooit was de Kromme Rijn een robuuste rivier met een breedte van maar liefst honderd meter. Dat is lang geleden hoor. Inmiddels het de aftakking van de Nederrijn een rustig stroompje dat begint bij Wijk bij Duurstede en stroomt tot in Utrecht. Weet je wat zo grappig is? Nu ik bij VBK Media werk, kijk ik elke dag uit op de Kromme Rijn. Want die stroomt vlak langs ons pand. Marijke van Eijkeren stelde een boek samen over de Kromme Rijn en zijn stroomgebied: Kromme Rijn: het landschap.

 

 

Lees verder Recensie: Kromme Rijn: het landschap, Marijke van Eijkeren

Graspieper of boompieper?

Je hebt soorten waar je een sik van krijgt. Ik althans. De familie van de piepers levert een flink aantal soorten die in die categorie vallen. Gisteren filmde ik een pieper in een kaal boompje. Langs de Nederrijn bij Elst. Hij brengt geen enkele piep voort. Wat is het nu? Een graspieper of een boompieper. Je zou zeggen dat ik er met de ANWB Vogelgids van Europa en Vogeldeterminatie wel uit zou moeten komen. Dat is eenvoudiger gedacht dan gedaan. Of ben ik stekeblind voor opvallende kenmerken? Dat sluit ik zeker niet uit. Dus de vraag: is dit een graspieper of een boompieper? Ik zet de vraag ook uit via Facebook en Twitter. Eens kijken hoe snel het overtuigende antwoord wordt geleverd. Ik hoop héél snel. En inderdaad, een antwoord liet niet snel op zich wachten. Het blijkt een graspieper te zijn. Jan Mudde reageert op Facebook: ‘Graspieper onder andere gelet op flankstreping, duidelijke streping op de rug, kleur flank-buik, relatief slanke snavel en de lange achternagel.’

Lepelaars in de Blauwe Kamer

Vandaag bracht ik de tijd door in de Blauwe Kamer bij Rhenen. In dit natuurgebied heeft de rivier de Nederrijn vrij spel. Gelukkig stond er niet veel water in de Blauwe Kamer. Een wandeling maken en vogels kijken was daarom goed te doen. Tot mijn verrassing had ik bij de vogelkijkhut een fraai uitzicht op een kolonie lepelaars, aalscholvers en blauwe reigers. Zo’n broedeiland deed me denken aan de reigerkolonies in De Brenne. Het is trouwens een mooi stukje Nederland daar rond Rhenen. Je waant je haast in het buitenland, zo anders is de sfeer er. De lepelaars in deze opname staan in de plas bij de kolonie. Als je goed kijkt, zie je ook nog een paar witgatjes rond scharrelen.