De torenvalk die ik zaterdag al biddende filmde, streek nu en dan ook neer. Op een verkeersbord (deze opname volgt nog) en op een electriciteitsgebouwtje (groen geverfd, welke kleur anders aan de rand van de Biesbosch?). Ze waande zich veilig voor de eenzame filmer in de auto, maar een eenzame wielrenner werd haar toch te gortig.
Tag archieven: torenvalk
Biddende torenvalk boven de Biesbosch
Gisteren schreef ik al dat het roofvogeltijd is in de Biesbosch. Blauwe en grauwe kiekendief, buizerd, sperwer, smelleken, torenvalk en havik vliegen er hun rondjes. En de zeearend niet te vergeten. Gisteren filmde ik de blauwe kiekendief van een behoorlijke afstand boven het Boomgat. Een paar uur later hing er een torenvalk naast de auto. Heel schuw was ze niet (het was een vrouwtje). Zou het dezelfde torenvalk zijn die ik begin dit jaar op exact dezelfde plek filmde? Ze liet zing uitgebreid filmen, biddend, schuilend op een transformatorhuisje en op een verkeersbord. Voor nu de biddende pose. Afgespeeld op 50p (50 frames per seconde), dus ik kon de opname heerlijk vertragen met liefst 90%. De vleugels gaan heerlijk soepel op en neer, maar een stuk langzamer natuurlijk dan in werkelijkheid.
Torenvalk bij de Koudekerkse Inlaag
Vrouwtje torenvalk
Torenvalk balanceert in de stormwind
Je mag me gerust een geluksvogel noemen. Vanmiddag na mijn werk nog even de polders achter Alblasserdam in. In de hoop grutto’s te kunnen filmen (wat is gelukt) en misschien nog meer. Ook dat lukte. Een vrouwtje torenvalk was helemaal in beslag genomen door de jacht. Nu eens zat ze op een paaltje, dan weer op een verkeersbord. Voorbij fietsende schooljeugd joeg haar geen schrik aan. En een filmende kerel ook niet. Er stond een flinke bries en het verkeersbord stond een beetje los. Dat betekent balanceren. En daar is een torenvalk nu juist voor geschapen! En toch, soms glijdt ze bijna uit.
Torenvalk in het ochtendlicht
Het ging moeizaam zaterdagochtend. De Biesbosch zat stampvol vogels, maar ze van dichtbij filmen was er niet bij. De eerste grutto’s zochten op een modderbank naar voedsel. Even later hoorde ik mijn eerste grutto van het jaar. Een cetti’s zanger zong vanuit het riet zonder zich te tonen. Wel een fraaie rietgors in de top van een wilg. Die volgt nog. En toen deze torenvalk. Ik stopte eerst te vroeg, bang dat hij op zou vliegen. Vandaar die gekke gele dwarsbalk in beeld op het eind. Maar dit vrouwtje zat zich op te warmen in de ochtendzon en vloog niet op, ook niet toen ik de auto startte en hem een eindje vooruit reed. En toen liet ze een scheet die flitste als vuurwerk in de nacht. Een bliksemstraal gelijk. Zacht licht van tegenover schijnt door de staart heen en valt op haar lijf.