Dit weekend moest het gaan gebeuren. De hele week hield ik alle waarnemingen goed in de gaten. Of ze waren gezien en zo ja, baltsend. Want dan alleen kun je ze goed filmen. En ja hoor, de ene na de andere vogelaar meldde zich met een waarneming, vaak met een fraaie foto. Het is dan ook de tijd van het jaar dat een zekere hysterie het edele gilde der vogelaars treft. Een zucht naar bezit, het verlangen er een mooie foto van te publiceren. Het is de onweerstaanbare drang een blauwborst te vereeuwigen. Ten koste van kilometers in de auto en uren in het rietland. En die hysterie, daar had ook ik een vleugje van te pakken. En dus: op naar de Tongplaat.