Tag archieven: steltloper

Mijn eerste grutto in 2018 in de Alblasserwaard

Vanmorgen hoefde ik niet ver van huis om mooie opnames te maken. De grutto was mijn doel, en gelukkig, ze zaten er nog ook, daar in de Donkse Laagten. In de Alblasserwaard is dit denk ik het beste grutto-gebied. Hier kunnen ze ongestoord broeden. De keerzijde is dat het verschil met omliggende weilanden wel heel erg schrijnend is. De weilanden aan de andere kant van de Geerweg zijn zo ongeveer vrij van broedende grutto’s en andere weidevogels. Maar ja, die worden dan ook intensief bewerkt.

De grutto dus, mijn eerste. Gefilmd met mijn Sony Cybershot en belangrijker nog: vanaf mijn grondstatief. Later deze week publiceer ik nog meer opnames van grutto’s vanaf mijn grondstatief. Door het lage perspectief krijgen deze een bijzondere pastelachtige tint. Volg mijn blogs van de komende week en je gaat het zien. Dit is alvast een voorproefje, mijn eersteling van dit jaar:

De beste lichtgewicht verrekijkers om vogels te kijken:

Topmodel van Swarovski dat onlangs is verbeterd. Verkrijgbaar in de modellen 8x30 en 10x30. De modellen met het laagste gewicht in dit overzicht, namelijk 490 gram. De beste lichtgewicht verrekijker van dit moment.

De Meopta MeoStar is ook een topmodel. En iets goedkoper dan Swarovski en Leica. Gewicht is met 595 gram wel iets zwaarder.

Een topmodel van het gerenommerde merk Zeiss. Met 630 gram zijn deze modellen ook weer niet superlicht.

Verkrijgbaar in de modellen 8x32 en 10x32. Een topmodel van een topmerk. Het gewicht ligt op zo'n 650 gram en dat is nog niet eens héél licht.

Oeverloper spuugt een braakbal uit

Toen ik op Koningsdag door de Brabantse Biesbosch toerde, filmde ik eindelijk een oeverloper van dichtbij. Twee zelfs. De eerste ‘schoot’ ik vanaf de brug bij de Bevert. Hij liep precies daar waar je een oeverloper verwacht: op de oever langs het water, druk op en neer wippend met zijn achterlijf. Waar dat toch goed voor is? De tweede filmde ik even later, bij het Gat van Lijnoorden. Als het hoog water is, rij je daar als het ware door het water heen. Ik had geluk: de oeverloper bleef geduldig zitten, was niet schuw wat oeverlopers vrijwel altijd zijn. Ik kon hem gedurende een paar minuten rustig filmen.




Braakbal
Thuis zag ik pas dat de oeverloper meer deed dan alleen maar uitrusten en een stukje lopen. Opeens vloog een zwart balletje door het beeld, plop in het water. Zoiets had ik niet eerder eerder gezien. In het begin van de opname speelt het tafereel zich op ware snelheid af. Helemaal op het eind heb ik het in slow motion gezet. Kan niet missen, dit moet een braakbal zijn. Ik kan me dat wel voorstellen. Slakkenhuisjes en andere onverteerbare etensresten moeten er toch een keer uit. En evenals uilen lozen oeverlopers die resten kennelijk in de vorm van een braakbal.

de beste vogelgidsen voor kinderen