De sijs is een kleine vinkachtige die je vooral in de winter in ons land kunt zien. Dan trekken ze in groepjes rond op zoek naar hun geliefde voedsel: elzenpropjes, of beter gezegd: het zaad in de elzenpropjes. Maar ook het zaad in sparappels en berkenkatjes laten ze niet zitten! Hun snavels zijn spits genoeg om de zaden eruit te peuteren. En de sijs is een ware acrobaat! Ze hangen minutenlang ondersteboven aan een tak om zaadjes op te peuzelen. Ondertussen kwetteren ze een gezellig lied. Leuke vogels dus om in de tuin te ontvangen. In mijn veelgelezen serie Hoe lok ik… vandaag daarom het antwoord op de vraag: hoe lok ik de sijs in mijn tuin?
Lees verder Hoe lok ik de sijs in mijn tuin?Tag archieven: sijs
Een sijs in Park Huis te Kinderdijk
Gisteren filmde ik in Park Huis te Kinderdijk een mannetje goudvink. Maar ik filmde er nog meer! Zoals deze sijs die even later hoog in een els neerstreek om zich te goed te doen aan diens zaden. Sijsjes zijn gasten uit het Hoge Noorden. In de wintermaanden kun je ze in groepjes tegenkomen, vooral in gebieden waar elzen groeien. De elzenproppen zitten tjokvol zaden en de sijsjes zijn er meester in om die zaden eruit te peuteren. Op zijn kop hangt deze sijs in de els.
Nu ik de sijs heb genoemd, kan ook de barmsijs niet onvermeld blijven. Ook dit is een wintervogel uit noordelijke streken. En juist deze winter is er sprake van een aardige invasie van barmsijzen. Ik zag ze een aantal weken geleden in de Hellegatsplaten, maar barmsijzen filmen was er tot nu toe niet bij. Hoewel het niet zo heel moeilijk is, want de barmsijs is niet heel schuw. Zoals de meeste vogels uit het noorden trouwens. Ze zien de mens niet als vijand en dus kun je ze redelijk goed benaderen. Maar dan moet je wel een plek weten waar de barmsijzen op de grond komen. Om te drinken bijvoorbeeld. En juist daar schort het bij mij aan. Ik heb nog geen barmsijs op de grond of op ooghoogte mogen begroeten. Het zal er vast een keer van komen. Lees verder Een sijs in Park Huis te Kinderdijk
Sijsje ontsnapt uit vijvernet
Goudvissen in een ondiepe vijver. Makkelijker prooien voor reigers zijn er niet. Hoe zouden de feloranje exoten aan zijn staarogen kunnen ontsnappen? Daar heeft de tuineigenaar iets opgevonden, of liever: het tuincentrum. Een heus reigernet. Je spant het over de vijver en geen reiger die de goudvissen meer belaagt. Maar elk net bevat een gaatje waar sijsjes prima doorheen glippen. Zo ook dit sijsje. Hij glipte naar binnen, dronk een slok vijverwater en wilde toen de wijde wereld weer in. Maar dan is daar opeens dat net. Ik stel je alvast gerust: het arme sijsje ontsnapt. Maar niet zomaar.
Sijs in een els
Naast een stel taigaboomkruipers vliegen momenteel ook heel wat sijsjes rond in het Alblasserbos. Het leuke aan de acrobatische sijs is dat ze niet erg schuw is. Hangen ze aan een elzenprop, dan laten ze zich van dichtbij bekijken. Ik las onlangs dat vogels uit het hoge noorden minder schuw zijn dan vogels uit onze contreien. Afgaand op het gedrag van sijsjes klopt die stelling. Ik heb het eerder opgemerkt bij sneeuwgorzen. Maar bij strandleeuweriken juist weer niet. Het stel op de Oesterdam vloog veel te snel op om honderden meters verderop te landen.
