Tja, gisteren ontving ik van Sjaak dus die jaloersmakende foto van een ransuil in een berk. Nu was ik van plan de blauwborst te gaan filmen op de Tongplaat, maar de rest van het gezin ging richting Zeeland en kwam dus langs de plaats met de ransuilen. Mijn plannen waren snel aangepast: van jaloezie wordt een mens immers niet beter en hoe kun je die slechte eigenschap beter wegpoetsen dan door de gewenste zaak ook in bezit te krijgen? Ach, laat dit maar niet door je kinderen lezen. Heel pedagogisch is het niet, want enigszins inhalig of egoïstisch (tenzij je een navolger bent van Ayn Rand, de filosofe die egoïsme juist als deugd zag, hoe kom ik hier nou toch weer op?).
Zouden ze er nog zitten? Spannende vraag die al snel bij betreden van de magische plek werd beantwoord: jazeker! Twee stuks! Van een kerel die met veel geraas bierkratten aan het uitladen was, trokken ze zich niets aan. Ook het harde gelach om grappen in het plaatselijke dialect deerde hen niet. Wat mij dan wel weer deerde waren de fijne berkentakjes. Die frustreren de lenzen van mijn camera’s enorm, daar had Sjaak me al voor gewaarschuwd. Hij wist trouwens wel een paar schitterende foto’s te maken, waarvan je er boven dit artikel eentje ziet. Gisteren plaatste ik een andere in de serie. De foto’s oogsten ten huize van De Visdief grote lof. Lees verder Ransuil nu ook op film