Tag archieven: ransuil

Ransuilen in Zuidland

In hartje Zuidland (een dorp op Voorne-Putten) overwinteren ransuilen. De treurwil in de Ring is hun vaste roestplek. Althans, meestal zijn ze in die boom te vinden. Inwoners vertelden me dat de ransuilen er niet elke dag zijn. Ik filmde ze op 2e kerstdag; er zaten toen vier uilen in de boom. Het weekend ervoor zat er niet één en de week ervoor zaten er maar liefst acht! Wisselende aantallen dus, je moet een beetje geluk hebben, of liever gezegd: niet de pech dat je de verkeerde dag uitkiest. De Ring in Zuidland is niet moeilijk te vinden. En er staat op maar één treurwilg, tegenover het leegstaande Grand-Café Blessing. Hopelijk laten ze zich niet afschrikken door het vuurwerk. Kom alvast in de stemming met dit filmpje:

Het verschil tussen velduil en ransuil

Zo snel zul je een velduil niet verwarren met een ransuil, denk ik. Hoewel je ze in dezelfde biotopen kunt tegenkomen, heeft de één iets wat de ander niet heeft: oortjes, of beter gezegd: pluimen. Hoewel, is dat wel zo? Beide uilen kun je op open, ruige terreinen zien jagen of zien zitten op een paaltje. De ransuil zit echter ook vaak in een boom, zeker in de winter, terwijl de velduil over het algemeen op de grond tussen de vegetatie uitrust. Wat is het verschil tussen velduil en ransuil?

Lees verder Het verschil tussen velduil en ransuil
ransuil alblasserwaard

Ransuil in de Alblasserwaard

CameraNU.nl

Zo zie je in jaren geen ene ransuil, en dan doe je in een paar weken tijd twee waarnemingen. De eerste waarneming was in Ooltgensplaat, in een zogenaamde roestboom. Hoog in een berk, goed zichtbaar en desondanks voor de camera verstopt achter ragfijne takjes. Afgelopen weekend wandelden we in de Alblasserwaard en daar hoor ik plots ‘stop, een uul’. Ja, ook vrouwlief is een zuivere Zeeuwse en daar spreken we van ulen in plaats van uilen.  Lees verder Ransuil in de Alblasserwaard

ransuil van sjaak huijer

Ransuil nu ook op film

Tja, gisteren ontving ik van Sjaak dus die jaloersmakende foto van een ransuil in een berk. Nu was ik van plan de blauwborst te gaan filmen op de Tongplaat, maar de rest van het gezin ging richting Zeeland en kwam dus langs de plaats met de ransuilen. Mijn plannen waren snel aangepast: van jaloezie wordt een mens immers niet beter en hoe kun je die slechte eigenschap beter wegpoetsen dan door de gewenste zaak ook in bezit te krijgen? Ach, laat dit maar niet door je kinderen lezen. Heel pedagogisch is het niet, want enigszins inhalig of egoïstisch (tenzij je een navolger bent van Ayn Rand, de filosofe die egoïsme juist als deugd zag, hoe kom ik hier nou toch weer op?).

Zouden ze er nog zitten? Spannende vraag die al snel bij betreden van de magische plek werd beantwoord: jazeker! Twee stuks! Van een kerel die met veel geraas bierkratten aan het uitladen was, trokken ze zich niets aan. Ook het harde gelach om grappen in het plaatselijke dialect deerde hen niet. Wat mij dan wel weer deerde waren de fijne berkentakjes. Die frustreren de lenzen van mijn camera’s enorm, daar had Sjaak me al voor gewaarschuwd. Hij wist trouwens wel een paar schitterende foto’s te maken, waarvan je er boven dit artikel eentje ziet. Gisteren plaatste ik een andere in de serie. De foto’s oogsten ten huize van De Visdief grote lof. Lees verder Ransuil nu ook op film