De dag begon behoorlijk somber. Dwars door felle regenbuien bracht ik mijn zoon en twee kameraden naar het korfbalkamp. En op de terugreis werden de buien niet minder fel. Dat bracht me op het idee een zomers filmpje te maken met in de hoofdrol een groot geaderd witje in de ochtendzon. Eenmaal op mijn werk, het was inmiddels begin van de middag, brak de zon voorzichtig door. Ook bij dit weerbeeld past deze opname wonderwel.
Blauwtjes zijn blauw. Zou je denken. Maar dat is niet altijd het geval. Sommige blauwtjes zijn zwart. Of bruin. Zoals het bruin blauwtje. Om de verwarring die zich nu vast van je meester maakt nog verder te vergroten: je hebt ook het vals bruin blauwtje. Een bruin blauwtje, maar dan net een pietsje anders. Het bruin blauwtje heeft op de bovenkant van de voorvleugel een rij helder oranje stippen aan de rand. En die ontbreken bij het vals bruin blauwtje. Dan schijn je ook nog een ondersoort van het vals bruin blauwtje te hebben dat in de Alpen rondvliegt. Maar dat gaat mij echt boven de pet hoor. Ik hou dit exemplaar op een vals bruin blauwtje. Vind ik al mooi genoeg.
Zes minuten lang prachtige natuur in Oostenrijk. Misschien iets te lang, maar kijk maar eens hoeveel vlinders jij herkent. En de vergezichten met uitzicht op dalen en bergen vind ik nog altijd fantastisch. Ik zeg: volgend jaar weer naar de bergen. Waar, dat weet ik nog niet. En of ik de rest van de familie meekrijg is ook verre van zeker.
Wie aangeeft in Nederland een rotsvlinder te hebben gezien, zal prompt worden bestormd door een menigte vlinderbeschermers. Binnen onze landsgrenzen werd de laatste rotsvlinder immers in 1933 gezien. Dat was de zevende en laatste waarneming. In de Ardennen en Eifel kom je de rotsvlinder wel tegen. En in Oostenrijk natuurlijk. Daar vind je rotsformaties van formaat. En steenhellingen. Een bloemrijk kalkgraslandje erbij en je hebt een ideaal leefgebied voor de rotsvlinder gevonden. Hij is het bekijken meer dan waard. Bekijk dit puntgave exemplaar maar eens.
Dagvlinders onderscheiden is vaak al een opgave, maar nachtvlinders zijn nog vele malen moeilijker! Ten eerste omdat er simpelweg veel meer nachtvlinders zijn. Alleen in Nederland al vliegen meer dan tweeduizend soorten rond. De meeste in de nacht, een enkeling ook overdag. Deze worteluil filmde ik in Oostenrijk. Op Facebook werd op mijn vraag wat het is aangegeven dat het of een graanworteluil zou zijn, of een variabele worteluil. Maar het blijkt anders te liggen. Het is een Chersotis cuprea. Hij komt in Nederland niet voor en heeft daarom ook geen Nederlandse naam. ‘Chersotis cuprea’, ik kan er zo spontaan ook geen Nederlandse naam van bakken.
