Bosparelmoervlinder en steppeparelmoervlinder vliegen in Oostenrijk door elkaar heen. Groot was de deceptie toen me op Facebook werd meegedeeld dat beide soorten in het veld niet van elkaar te onderscheiden zijn. Je hebt een loep nodig om de kleur van de haren op de palpen (zeg maar de ‘neus’) te onderzoeken. De bosparelmoervlinder heeft daar alleen zwarte haren groeien. De steppeparelmoervlinder heeft op die neus ook oranje haren staan. Kwam ik er niet uit, dan kon ik de soort maar het beste als een bosparelmoervlinder beschouwen.

Deceptie is natuurlijk wat overdreven, maar toegegeven, ik hou wel van variatie. Groot was mijn verrassing toen ik gisteren een foto van mijn dochter vergrootte. Daar verscheen toch plots een geel-oranje neus! Hoe slaperig @visdief dan ook is, op zo’n moment is hij klaar wakker. Wéér een nieuwe soort erbij. Wat is de natuur in Oostenrijk toch fantastisch. En het aardige is dat de steppeparelmoervlinders nog een dansje uitvoeren ook. Een dansje op een bloem, waarbij het vrouwtje wordt meegesleurd door het mannetje. Die heeft behoefte aan wat nectar en begint te draaien. En mijn dochter en ik maar filmen en fotograferen. Omdat dochterlief luid aan het sniffen was vanwege hooikoorts, heb ik het geluid vervangen door koebellen. Een beetje mal is het wel, want we zagen de steppeparelmoervlinders midden in een hoogveengebied waar koeien niet plegen rond te lopen. Dat is dan ook het enige nep aan deze opname. Dat mag toch wel?