Het is alweer een tijdje geleden dat ik op een regenachtige zaterdagmiddag door Alblasserdam zwierf op jacht naar paddenstoelen. In Park Huis te Kinderdijk kwam ik een stel vliegenzwammen tegen, de klassieke paddenstoel die iedereen kent van het bekende kinderliedje. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, dus een mooie verrassing!
Lees verder Vliegenzwammen in Alblasserdam
De miezerende regen beheerste mijn hele dag. Vanmorgen stond ik doorweekt te worden langs het korfbalveld. Vanmiddag wilde ik eindelijk de paddenstoelen in Park Huis te Kinderdijk wel eens filmen. Ik had op Facebook al de nodige foto’s voorbij zien komen, nu wilde ik ze met eigen ogen aanschouwen. En dus met Carja een flinke ronde gemaakt, over het Boerenpad naar het Park en vervolgens over de rivierdijk naar het Wapen van Alblasserdam.
Lees verder Paddenstoelentocht door AlblasserdamMaandag was ik te gast ‘in’ een gloednieuw hotel in Park Huis te Kinderdijk. Een groots en gastvrij insectenhotel. Elk insect dat er zijn intrek in wil nemen, is van harte welkom. Van bij tot vlinder, van oorwurm tot goudwesp, zelfs muizen en vogels zijn welkom. Alleen de specht, die wordt met argusogen bekeken. Deze woeste hakker is in staat om het hotel flink te slopen zodra hij de gasten in de gaten heeft. Hij gaat dan net zo lang door tot hij de gasten heeft verorberd.
Lees verder Vlog N°26 Gesprek met Dick de Groot over het insectenhotelVroeg in de morgen filmde ik afgelopen zaterdag een roepende koolmees in Park Huis te Kinderdijk. Ik geef toe: niet heel bijzonder, maar een heel geschikt filmpje voor vanavond. Want ik heb bar weinig tijd en hou het dus kort.
Gisteren filmde ik in Park Huis te Kinderdijk een mannetje goudvink. Maar ik filmde er nog meer! Zoals deze sijs die even later hoog in een els neerstreek om zich te goed te doen aan diens zaden. Sijsjes zijn gasten uit het Hoge Noorden. In de wintermaanden kun je ze in groepjes tegenkomen, vooral in gebieden waar elzen groeien. De elzenproppen zitten tjokvol zaden en de sijsjes zijn er meester in om die zaden eruit te peuteren. Op zijn kop hangt deze sijs in de els.
Nu ik de sijs heb genoemd, kan ook de barmsijs niet onvermeld blijven. Ook dit is een wintervogel uit noordelijke streken. En juist deze winter is er sprake van een aardige invasie van barmsijzen. Ik zag ze een aantal weken geleden in de Hellegatsplaten, maar barmsijzen filmen was er tot nu toe niet bij. Hoewel het niet zo heel moeilijk is, want de barmsijs is niet heel schuw. Zoals de meeste vogels uit het noorden trouwens. Ze zien de mens niet als vijand en dus kun je ze redelijk goed benaderen. Maar dan moet je wel een plek weten waar de barmsijzen op de grond komen. Om te drinken bijvoorbeeld. En juist daar schort het bij mij aan. Ik heb nog geen barmsijs op de grond of op ooghoogte mogen begroeten. Het zal er vast een keer van komen. Lees verder Een sijs in Park Huis te Kinderdijk
Is er een groter rijkdom dan goudvinken in je tuin? vraagt Achilles Cools zich af in zijn boek De goudvink. Het is de eerste zin van zijn boek en het zet meteen de toon voor de hoofdstukken die volgen. Cools is idolaat van zijn goudvinken en dat spat af van elke bladzijde. Een mooi boek in de veelgeroemde vogelserie van Atlas Contact. En de bekende vogelaar Lars Jonsson schrijft in zijn Wintervogels: ‘Er is iets magisch met de rode kleur van de goudvink.’
Welnu, ook ik ben in zeker opzicht idolaat van goudvinken. De goudvink is zo ongeveer mijn heilige graal. Ik zie ze zelden, en zie ik er eens een keer één, dan duikt de schuwe vogel vaak direct het struikgewas in. Dat overkwam me vorig jaar in de Morvan. En ook in de Hellegatsplaten lukt het me maar niet om ze voor mijn lens te krijgen. Terwijl ik ze er toch vaak wel hóór. Schuw zijn ze, behalve bij een collega van me. Zodra het heeft gesneeuwd krijgt hij goudvinken in de tuin. Dan zitten ze als kerstballen te pronken op de besneeuwde takken. Lees verder Goudvink in de vroege morgen