Ach, de waterval van La Thuile bezochten we niet voor de vlinders, maar voor de grootste waterval in Italië. Zulke spectaculaire natuur moet ook bewonderd worden. Het is absoluut een fraaie waterval, maar eer dat ik op het eerste plateau was aanbeland, was ik al versleten. Ik had mijn energie er doorheen gejaagd tijdens het rennen over een steile bergweide waar het wemelde van de parelmoervlinders. En nog een andere factor: ik was langs een paar distels gekomen waar het ook een drukte van belang was. En dus kon me dat gespetter even gestolen worden. Een korte blik op het immer stromende water en toen in draf weer terug, naar beneden, naar de lonkende distels.
Een kort bericht dit keer. Het ‘geweld’ van de parelmoervlinders houdt aan. Vandaag een paarse parelmoervlinder (Boloria dia). Op de achtergrond hoor je het geraas van de waterval bij Stillebach.
De bosrandparelmoervlinder is in de jaren zeventig uitgestorven in Nederland. In Oostenrijk zagen we hem eenmaal over een alpenweide vliegen. Het zonovergoten veld lag verscholen tussen de bossen. Zoals zijn naam al aangeeft vliegt hij daar het liefst: aan de rand van het bos. Overigens zie ik dat ik me waarschijnlijk heb vergist. De vlinder die ik in Oostenrijk filmde was geen bosrandparelmoervlinder, maar een duinparelmoervlinder. Dat kun je zien aan de donkere aders aan de onderzijde van de voorvleugel. Bij de bosrandparelmoervlinder zijn die aders geel of oranje en zie je ze nauwelijks. Weer wat geleerd!
In een bloemweide bij hoogveengebied Piller-Moor in het Pitztal filmde ik deze purperstreepparelmoervlinder. In eerste instantie dacht ik aan een braamparelmoervlinder (Brenthis daphne), maar toen ik de opname nog eens goed bekeek, veranderde ik van gedachten. De middencel op de onderkant van de achtervleugel is namelijk geel en niet tweekleurig zoals bij de braamparelmoervlinder. Je kunt het verschil tussen beide soorten goed zien op de site www.butterfliesoffrance.com. Een uitermate handige site trouwens wanneer je in Frankrijk of in de Alpen vlinders wilt kijken. Je komt via de deeplink binnen op de pagina van de purperstreepparelmoervlinder. Kijk eerst naar de grote foto’s onder aan de pagina. Klik vervolgens via de omschrijving in het midden door naar Marbled Fritillary en vergelijk de grote foto’s maar eens. Zie je dat bij de Marbled Fritillary (ofwel de braamparelmoervlinder) de middencel tweekleurig is (geel met een veeg oranjebruin)? Zo subtiel zijn de verschillen.
Spierwitte cellen op de onderkant van de achtervleugel, dat is een van de kenmerken van de alpenparelmoervlinder. De steppeparelmoervlinder en bosparelmoervlinder lijken sterk op deze fraaie parelmoervlinder, maar missen dat spierwitte. Kijk maar eens in deze video. De spierwitte buitenrand, middenboog en wortelcellen van deze alpenparelmoervlinder zijn duidelijk te zichtbaar.
Bosparelmoervlinder en steppeparelmoervlinder vliegen in Oostenrijk door elkaar heen. Groot was de deceptie toen me op Facebook werd meegedeeld dat beide soorten in het veld niet van elkaar te onderscheiden zijn. Je hebt een loep nodig om de kleur van de haren op de palpen (zeg maar de ‘neus’) te onderzoeken. De bosparelmoervlinder heeft daar alleen zwarte haren groeien. De steppeparelmoervlinder heeft op die neus ook oranje haren staan. Kwam ik er niet uit, dan kon ik de soort maar het beste als een bosparelmoervlinder beschouwen.
Deceptie is natuurlijk wat overdreven, maar toegegeven, ik hou wel van variatie. Groot was mijn verrassing toen ik gisteren een foto van mijn dochter vergrootte. Daar verscheen toch plots een geel-oranje neus! Hoe slaperig @visdief dan ook is, op zo’n moment is hij klaar wakker. Wéér een nieuwe soort erbij. Wat is de natuur in Oostenrijk toch fantastisch. En het aardige is dat de steppeparelmoervlinders nog een dansje uitvoeren ook. Een dansje op een bloem, waarbij het vrouwtje wordt meegesleurd door het mannetje. Die heeft behoefte aan wat nectar en begint te draaien. En mijn dochter en ik maar filmen en fotograferen. Omdat dochterlief luid aan het sniffen was vanwege hooikoorts, heb ik het geluid vervangen door koebellen. Een beetje mal is het wel, want we zagen de steppeparelmoervlinders midden in een hoogveengebied waar koeien niet plegen rond te lopen. Dat is dan ook het enige nep aan deze opname. Dat mag toch wel?
