Wandel op het wad en je komt allerlei soorten steltlopers tegen. En al die soorten zijn geschapen met hun eigen unieke kenmerken. Neem nu de zilverplevier. Een steltloper die in najaar en winter in de Waddenzee, Oosterschelde en Westerschelde kunt zien. Anders dan de wulp heeft de zilverplevier een heel korte snavel. En dat maakt dat deze plevieren zichtjagers zijn. Hoe dat precies zit?
Lees verder
Waarom strijken er in de Waddenzee en Oosterschelde zo ontzettend veel steltlopers neer tijdens de najaarstrek? Dat antwoord krijg je in de vlog hieronder. Maar ik kan het je ook hier al geven: omdat er zo ontzettend veel dieren in het slik leven. En die dieren, die vormen de voedselbron van al die wadvogels.
Lees verder
In tijdschrift Vogels van Vogelbescherming Nederland las ik een interessant artikel over trekvogels, waaronder de rosse grutto. De rosse grutto is een taaie rakker en een fenomeen onder de vogels. Wist je dat deze prachtige steltloper in één ruk, dus non-stop, vliegt van zijn broedgebieden in Siberië naar de plek waar hij overwintert, in Nieuw-Zeeland, ongeveer elfduizend kilometer verderop? En dat hij die afstand in slechts acht dagen aflegt?
Lees verder
De Bergsediepsluis op de Oesterdam is niet de meest spectaculaire locatie om vogels te kijken. Voor de sluis, op het zoute, jagen aalscholvers, middelste zaagbekken, brilduikers, dodaarzen en futen. Een heel enkele keer overwintert er een groepje kuifduikers of geoorde futen. Voor de laatste moet je de komende paar maanden op het Zoommeer zijn, rond Deurloo’s Kaaitje. Daar overwinteren grote groepen geoorde futen en als ze straks in zomerkleed zijn gaan ze daar fanatiek baltsen.
Lees verder
Bij Rilland ligt een stukje Oosterschelde dat tot de mooiste plekjes in Zeeland behoort. Althans, wanneer je liefhebber bent van buitendijkse natuur waar het zoute water nog in en uitstroomt. Hier hoor je rotgans, wulp, scholekster en tureluur. Of de wind. Of het water als het tegen de dijk kabbelt. Het gebied dat ik bedoel heet de Rattekaai. Een verlaten landbouwhaventje dat aardig is dicht geslibd. Natuurmonumenten stippelde er een wandelroute uit, maar die voert je helaas niet door de kwelders. Dat kan ook niet, want ik vermoed dat je er tot over je knieën in wegzakt.
Lees verder
Gisteren plaatste ik een beschrijving van vogels kijken bij de Rattekaai, het meest oostelijke puntje van de Oosterschelde. Wadvogels zie je hier. Veel wadvogels. Je bevindt je bij de Rattekaai op Zuid-Beveland. Zou je de dijk in westelijke richting volgen, dan kom je bij het dorpje Krabbendijke uit. Via Roelshoek loop je richting het dorp. Bij Roelshoek kwam ik in mijn jeugd regelmatig. Vrienden van me hadden daar hun bootje liggen. Bij eb kwam de zeilboot droog te liggen. Bij hoog water kon er worden uitgevaren. Toen gingen we ‘s nachts vissen op zeebaars en paling. Nu was ik er om vogels te kijken. Ook op deze locatie zijn het natuurlijk vooral wadvogels die je ziet en soms in enorme aantallen.
Lees verder
Een dagje vogels kijken maakt een mens hongerig. Sjaak en ik kijken althans altijd weer uit naar het moment dat we even ergens kunnen neerstrijken om lekker te lunchen. Dat hoeft vaak niet heel uitgebreid te zijn. Een bezoek aan Bakkerij Sonnemans in Burgh-Haamstede is al feestelijk genoeg. Of neem Broodjeszaak Toff langs de N59 in Oosterland. Voor een paar euro krijg je hier een overdadig broodje warm vlees op je bord getoverd. Maar soms wil je meer. Een uitgebreid menu. Een overdadig menu. Uitzicht over de Oosterschelde. Dat kan prima. In dit artikel geef ik je een overzicht van de beste restaurants met uitzicht over de Oosterschelde. En natuurlijk doe ik een aantal suggesties voor een paar andere goede restaurants.
Lees verderEen tafereel dat je bij hoog water overal langs de Oosterschelde kunt aantreffen: tureluurs die samenscholen, in afwachting van eb.
Eindelijk ook verkrijgbaar in een heel praktische plastic hoes. Een enorme verbetering! Zeer complete gids waarin ruim 900 vogelsoorten in Europa en Noord-Afrika worden beschreven. De omschrijvingen zijn uitstekend, de tekeningen gedetailleerd. Het register achterin vermeldt ook de Engelse namen, handig voor in het buitenland. Op dit moment is de ANWB Vogelgids van Europa in mijn ogen de meest complete vogelgids. Meer hoef ik niet te schrijven. Ook volgens de redactie van Roots Magazine is dit de beste gids van dit moment. De terechte nummer 1 dus. Zie ook mijn recensie over de ANWB Vogelgids.
Een gloednieuwe vogelgids, een absolute aanwinst in de rubriek vogelgidsen. Alle vogels van Europa is vertaald uit het Frans en beschrijft alle 860 soorten die in Europa voorkomen. En dat in dus inclusief dwaalgasten. Het formaat is iets handzamer dan de ANWB Vogelgids van Europa. Deze vogels in deze gids worden afgebeeld door middel van foto’s. Per soort een aantal foto’s die de verschillen goed in beeld brengen. Een prima alternatief voor de gids hierboven. Ik weet zeker dat deze gids veel vogelaars zal bekoren.
Bespreekt iets meer dan 300 soorten. Daarmee kom je een aardig eind in Nederland. De teksten zijn kort en toegankelijk geschreven waarbij de auteur erin is geslaagd vaktermen te vermijden. Deze gids is daarmee ook geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 14. Elke vogel wordt afgebeeld met een kleurenfoto of -illustratie. Voor beginnende en minder gevorderde vogelaars zeer geschikt. Legt het af tegen de nummers 1 en 2, maar vanwege het gebruiksgemak en duidelijke detailafbeeldingen plaats ik deze op nummer 4. Mooi vormgegeven ook, dat mag telt ook mee.
Zelfs de beste vogelgids behoeft soms aanvulling. Hoe compleet een vogelgids ook pretendeert te zijn, de informatie blijft altijd beperkt. Maar wat wanneer je een vogel zelfs met behulp van een goede vogelgids niet op naam kunt brengen? Wanneer je twijfelt tussen een bosruiter of een witgatje, een fitis of een tjiftjaf? Dan is Vogeldeterminatie een heel handige gids: een groot aantal vogels die erg op elkaar lijken wordt heel gedetailleerd met elkaar vergeleken. Een handige aanvulling bij je vogelgids of een naslagwerk voor na je vogeltochten.
De Petersons vogelgids is de klassieker onder de vogelgidsen. Er worden maar liefst 526 verschillende soorten en 170 dwaalgidsen in besproken. Bij de omschrijving worden ook de Engelse, Franse en Duitse naam gegeven, handig in het buitenland. De Petersons vogelgids is al jaren een van de meest gebruikte vogelgidsen, maar het heen en weer bladeren tussen omschrijving en afbeelding vind ik nu toch wel erg achterhaald.
Voor beginnende én ervaren vogelaars zonder meer nu al de standaard in Nederland en België voor roofvogelherkenning. Dit handboek is bestemd voor wie vliegbeelden van alle roofvogels van Europa en omstreken wil herkennen. De gedetailleerde informatie, de overvloed aan foto's en het feit dat alle roofvogels worden beschreven maken dit een gids van formaat.
Een gids bestemd voor beginnende vogelaars die vooral behoefte hebben aan duidelijkheid. Of deze gids die duidelijkheid verschaft? Ik zou zeggen van wel ja.
Een briljante vogelgids die het begrip vogels kijken een andere dimensie geeft. Je ziet de vogel niet, maar herkent hem wel aan de hand van veer, ei of pootafdruk. Geweldig!
Populaire vogelgids voor jongeren, beginnende vogelaars en vakantiegangers. Toegankelijk en compact.
Een compact en heel toegankelijke veldgids die alle Europese roofvogels en uilen beschrijft.
Oké, een toegift om af te sluiten. Met deze uitvouwkaart heb je in één oogopslag 200 vogelsoorten in beeld. Wil je iemand enthousiast maken om vogels te gaan kijken, dan is dit een leuk cadeau. Voor de prijs hoef je het echt niet te laten.
Bij Wissenkerke op Noord-Beveland ligt een van mijn favoriete natuurgebieden: de Inlaag Keihoogte. Ziltige natuur als daar vind je overal in Zeeland, maar wat je niet overal vindt is zo’n goede vogelkijkhut. Die staat daar echt fenomenaal gepositioneerd. Zeker nu pal voor de hut ook nog eens een heus vogeleiland is gecreëerd. Gisteren was ik er weer eens en zag ik er onder andere een stel watersnippen.
Vandaag filmde ik langs de Oosterschelde een grashhommel. Denk nou niet dat ik hem meteen als grashommel herkende. Verre van zelfs. Zelfs de Veldgids Bijen, toch een zeer gerenommeerde veldgids, wist me niet direct op de juiste soortnaam te brengen. Daarvoor bracht Facebook uitkomst. In de groep Determinatie van planten en dieren stelde ik de vraag of iemand wist welke soort dit was. Al binnen een paar minuten kwam de korte reactie: weide. Maar een paar dagen na invoeren van de hommel op waarneming.nl reageerde daar een deskundige: geen weide-, maar een grashommel!
Lees verder