Spot de mooiste plekken in de natuur, staat prominent op de cover van het natuur- annex lifestyleboek Gaan van de bekende boswachter Hanne Tersmette. Hanne is bekend van haar vlog en van de televisie-programma’s De Nationale Natuur Quiz en Boswachter Gezocht. Haar enthousiasme voor de Nederlandse natuur deelt ze in dit supermooie boek.
Bart van Olphen, auteur van veel gekochte kookboeken over vis als Vis uit blik en de kloeke Visbijbel, schreef een nieuw kookboek over een gekende zilte lekkernij: Zeeuwse mosselen. Kijk, van dat soort kookboeken word ik nu vrolijk, want aan de oevers van de Oosterschelde groeide ik op. Bart van Olphen kiest in Het Zeeuwse Mossel kookboek uitdrukkelijk voor echte Zeeuwse mosselen. Waar je die aan herkent lees je hieronder.
De Karrenvelden bij de Oesterdam staan de komende maanden in het teken van broeden, opvetten en doortrekken. Broedvogels als kluut, tureluur, kokmeeuw, zwartkopmeeuw, graspieper, rietgors en kievit beginnen langzaamaan in de stemming te raken. De kluten verdedigen hun territorium al een beetje, zoals je in het filmpje hieronder ziet. De kokmeeuwen verzamelen zich op het broedeiland. Het gekrijs is er nu al niet van de lucht en dat geluid zal de komende weken alleen maar aanzwellen. Vanaf het doodlopende weggetje kun je het wel en wee in de kolonie van dichtbij volgen.
Opvetten, dat is wat de rotganzen nu doen. Zo veel mogelijk vreten, zo veel mogelijk vet op de botten. Om straks non stop naar Siberië te vliegen om daar te broeden en de jongen groot te brengen. En dan weer pijlsnel terug naar de kustgebieden van West-Europa. Ik verwacht de komende weken ook de komst van rosse grutto’s en bonte strandlopers. Die gebruiken de Karrenvelden als tussenstop op weg naar het Hoge Noorden. In de weken dat ze er verblijven zoeken ze er naar voedsel of rusten ze uit tijdens hoog water. Over de rosse grutto gesproken: dat is een wonderbaarlijk fenomeen. Ik las vandaag in Nationaal Geographic dat er een rosse grutto bekend is die zonder uitrusten van Alaska naar Nieuw-Zeeland vloog. Ruim 11.500 kilometer in negen dagen! Dan ben je een taaie rakker. Lees verder
Ergens vorige week las ik het op waarneming.nl: er was weer een lepelaar gesignaleerd in de Karrenvelden bij de Oesterdam op Tholen. En laat ik nu afgelopen vrijdag een afspraak hebben om de molen van mijn ouders een beetje te kuisen. Als ik er toch ben, moet ik de kans niet laten liggen om zo’n prachtige vogel te filmen. Wel, het zag er een paar uur lang niet naar uit dat ik die lepelaar zou filmen, want hij zat er niet. Aan de andere kant van de dijk was het water op zijn laagst en dan wil een lepelaar nog wel eens de oversteek wagen. In het zoute water valt wel een garnaaltje of grondel te vangen.
Maar toen ik mijn broer belde dat ik binnen vijf minuten in de viswinkel zou zijn, zag ik daar deze lepelaar staan. Er zat niet veel meer actie in. Hij stond een beetje uit te rusten. De kluten om hem heen maakten meer kabaal zoals je in dit filmpje kunt zien. De kluten zijn nu al flink bezig met het verdedigen van hun territorium. En dat gaat er soms erg agressief aan toe. Alles wat als een bedreiging wordt gezien wordt op brute wijze weggejaagd. En dat zijn alle vogels, hoe klein of hoe groot ook.
De lepelaar ondertussen is nog een beetje aan het aansterken. Eerlijk gezegd vraag ik me af waar zijn of haar broedkolonie is. Ik weet een kolonie in Quackjeswater, maar dat is een natuurgebied bij Hellevoetsluis. Wel heel erg ver weg. Zou er in of om het Markiezaat misschien een lepelaarkolonie zijn?
Met 650 gram niet heel zwaar, stikstofgasgevuld (waardoor de lenzen onder vochtige omstandigheden niet beslaan), slank, robuust en waterdicht. Door Roots verkozen tot de beste verrekijker in zijn aantrekkelijke prijsklasse. Een heerlijk instapmodel met verder de volgende kenmerken: - Close focus 2,5 meter. Deze verrekijker stelt dus op 2,5 meter scherp. - Gezichtsveld op 1.000 meter 129 meter. - Schemergetal 18,3. Een prima overdagkijker dus die ook in de beginnende schemering te gebruiken is. - Geschikt voor brildragers
De fabrikant heeft dit model helemaal gerestyled. Het werd lichter en ligt dus beter in de hand. Verder roemen testers dit model vanwege de lenzen die zeer helder zijn. Het gewicht is 692 gram en het gezichtsveld 120 meter. Ik vind het zelf wel een strak en stoer model. Ook heel aantrekkelijk geprijsd. En vanwege zijn uitstekende close focus (stelt heel dichtbij scherp) ook te gebruiken om insecten mee te kijken.
Ben je op zoek naar een goedkope maar goede verrekijker voor bijvoorbeeld een kind of ben je een niet al te fanatieke vogelaar, dan kun je dit model overwegen. De verrekijkers van Eden zijn goedkoop en ze komen in tests als goed uit de bus.
Aanbevolen door een topvogelaar als Nico de Haan. Deze verrekijker is ook gevuld met stikstofgas en combineert een laag gewicht met een compacte uitvoering en hard rubber dat een goede grip en bescherming oplevert. Echt een instapmodel voor de beginnende vogelaar!
Laatst kwam ik iemand tegen die een verrekijker van Steiner had. Ik vroeg hem of ik hem even vast mocht houden en het resultaat beviel me zeer. Een robuuste, stoere verrekijker met een helder een beeld. Mooi is ook dat hij op heel korte afstand scherp stelt en daarmee is hij ook heel geschikt om insecten mee te kijken. Ook een prima instapmodel.
Deze verrekijker is ook iets duurder, maar wel heel fijn. Ik kwam hem zelfs tegen in een vogelkijkgids voor beginnende vogelaars. Waarin hij wordt aanbevolen door Vogelbescherming Nederland. Het gewicht is met 650 gram heel redelijk. Het gezichtsveld is 119 meter en dat is goed.
Ben je bereid iets meer te betalen voor een echt goede verrekijker, overweeg dan dit hoogwaardige en compacte model van Bynolyt. Het gewicht is met 620 gram heel redelijk en dat verklaart waarom deze verrekijker zo prettig in de hand ligt. Verder is het gezichtsveld maar liefst 136 meter en daar kunnen veel verrekijkers niet aan tippen. Zonder meer een goede start van een vogelaarsleven. Je betaalt wel iets extra, maar hij gaat je hele leven lang mee.
Zonder aanwijsbare oorzaak vloog alles op in de Karrenvelden bij de Oesterdam op het eiland Tholen. Wulpen, grutto’s, rotganzen, spreeuwen, kokmeeuwen en zilvermeeuwen gingen op de wieken. De steltlopers gingen er in paniek vandoor. De rotganzen vlogen een onrustig rondje en landden toen weer in het natuurgebiedje.
In de buurt van de Karrenvelden zag ik te midden van de groepen kokmeeuwen een paar zwartkopmeeuwen. Al helemaal in zomerkleed, dus met een gitzwarte kop. Helaas niet kunnen filmen, de meeuwen bleken erg schuw en vlogen al op toen ik de auto nog aan het afremmen was. Lees verder
Het lijkt alweer een jaar geleden dat er overal sneeuw lag en de sloten bevroren waren. Maar zaterdag nog slipte ik op een polderdijk en gleed met elk beetje gas dat ik gaf mijn auto steeds meer richting afgrond en dus de sloot. Gelukkig krijgt Sjaak in dat soort omstandigheden praktische ingevingen. Met een passagier op de motorkap kregen mijn banden meer grip en gehoorzaamde mijn auto de chauffeer weer.
Op de Philipsdam was een groot deel van de plas niet bevroren. Daar dromden eenden samen. Ik kon een pijlstaart filmen. Normaal gesproken zijn deze eenden heel schuw. Zien ze je, dan vliegen ze op. Maar de kou hield deze pijlstaart aan de grond. Je herkent hem aan zijn, inderdaad, pijlstaart. Sommige vogels zijn iconisch, en de pijlstaart is er voor mij één van. Mijn allereerste excursie met de Vogelwerkgroep Tholen, als ventje van twaalf, was naar de Molenplaats bij Bergen op Zoom. En een van de vogels die ik daar voor het eerst van mijn leven door de telescoop zag was: een mannetje pijlstaart. Toen vriend Peter en ik een paar dagen later bij de Oesterdam een stel eenden uit de Karrenvelden zag opvliegen, herkenden we ze meteen: ook weer pijlstaarten. Zo zie je, vroeg geleerd… Lees verder
Na het filmpje van eergisteren, nu de foto. Bonte strandlopers foerageren op een oever van een ijsvrije sloot in de Prunje op Schouwen-Duiveland. Sjaak lag languit in de modder en fotografeerde ze van onderen:
Fotograaf: Sjaak Huijer
IJs en ijsvogels, dat is geen gelukkige combinatie. Hoeveel ijsvogels zullen deze vorstperiode overleven? Denk daar maar eens over na tijdens het schaatsen. Ik verzeker je: er gaan er heel wat het loodje leggen. Want waar ijs is, daar kan de ijsvogel niet bij z’n visjes. En die heeft hij toch echt nodig om te overleven. Hoe kouder, hoe meer visjes hij nodig heeft. Want warm blijven kost energie. En energie, dat trekt de ijsvogel uit de visjes.
Het jammerlijke is dat ijsvogel nauwelijks wegtrekken. Ze zullen heus in een straal van zoveel kilometer buiten hun leefgebied vliegen. Maar wegtrekken zoals de boerenzwaluw doet, dat is er niet bij. Bevriest al het ijs in hun leefgebied, dan heeft de ijsvogel pech. Gelukkig blijft het ijs in veel gebieden langer open. Denk maar eens aan het zoute water van de Oosterschelde of Waddenzee. Dat bevriest niet zomaar. Kijk daarom bij stuwen en sluizen altijd even goed of je de kleine ijsvogel op een steiger of talud ziet zitten. Garnaaltjes, krabbetjes en visjes zijn daar vrijwel altijd te vangen. Lees verder
Vandaag er weer op uitgetrokken met vriend Sjaak. Zeeland was het doel, zoals zo vaak. Na een aantal behoorlijk ijzige tussenstations belandden we achter Zierikzee, in de Prunje. Ook daar heerste het ijs, maar o geluk: er lag nog een ijsvrije sloot en dan is het in winterse tijden opletten geblazen. Want ijsvrij betekent voor steltlopers dat voedsel bereikbaar is. En jawel, op de oever van de ijsvrije sloot foerageerde een groepje bonte strandlopers.
Wat vrijwel alle vogels in deze winterse temperaturen kenmerkt is dat ze uit alle macht energie besparen. Ze blijven langer zitten, vliegen later op en vliegen een stuk korter dan normaal. Want energie is keihard nodig om de vorstperiode te overleven. Veel eten dus en uitrusten wanneer het kan of moet, maar zo kort mogelijk. Vooral veel eten dus, want eten is energie. Lees verder
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
Mijn website www.visdief.nl plaatst een aantal cookies. Cookies zijn kleine tekstbestanden die door een internetpagina op een computer, tablet of mobiele telefoon worden geplaatst om de website beter te kunnen laten functioneren en het webbezoek te monitoren. Ik gebruik deze data niet op individueel persoons- of computerniveau en kan deze daarom niet herleiden tot een bepaalde computer of bepaalde persoon. Mocht u via een van de contactformulieren reageren, houdt er dan rekening mee dat uw persoonlijke gegevens als uw naam gepubliceerd kunnen worden onder een artikel. Uw e-mailadres publiceer ik echter nooit. Wilt u reageren en toch uw naam niet in beeld laten komen, reageert u dan anoniem. Vooralsnog verstuur ik geen digitale nieuwsbrief, dus u kunt geen ezine uit naam van De Visdief ontvangen. Klik op accepteren om door te gaan.