Tag archieven: Oosterschelde

Vogels kijken op Noord-Beveland

Na Sint-Philipsland is Noord-Beveland het kleinste eiland in de Zeeuwse Delta. Het grootste deel van het eiland bestaat uit de akkers waar Zeeland bekend om is: donkerbruine, volvette klei waar aardappelen en suikerbieten prima in wortelen. Dat dit funest voor de biodiversiteit is, daar halen de meeste Zeeuwen de schouders bij op. Geen mooiere akker dan een pas geploegde. Vanuit esthetisch oogpunt valt daar wel iets voor te zeggen, maar er is meer wat een mens belieft. Een vogelminnend mens althans. Welnu, die vogelminnende types vinden ook op Noord-Beveland veel naar hun gading. Het hele eiland wordt omringd door zilt water en dat staat garant voor veel vogels.

Lees verder Vogels kijken op Noord-Beveland

Recensie: Herken de kustvogel, Lars Gejl en Ger Meesters

De kust is populair onder vogelaars. In najaar, winter en lente zie je gegarandeerd vogels en soms heel bijzondere ook. Ook op mij oefent de kuststrook een grote aantrekkingskracht uit. De Brouwersdam, de Oosterschelde en de omgeving van de Maasvlakte zijn schitterende vogelgebieden. Speciaal voor liefhebbers van de kuststreken verscheen de uitstekende Zakgids kustvogels. Een veldgids die meer dan 160 soorten beschrijft en afbeeldt.

Lees verder Recensie: Herken de kustvogel, Lars Gejl en Ger Meesters

Recensie: De rotgans, Barwolt Ebbinge

De rotgans vind ik een van de meest intrigerende vogels van ons land. In oktober, soms zelfs al eind september, arriveren ze in de Waddenzee en Zeeuwse Delta. Ze blijven hier tot eind mei, soms begin juni, en vliegen dan in een paar dagen tijd naar de broedgebieden in Siberië. Snel eieren leggen, jongen groot brengen en dan weer terug naar Nederland. Vorig jaar verscheen het boek De rotgans, geschreven door Barwolt Ebbinge, een bioloog die jarenlang onderzoek deed naar deze bijzondere vogel. Hij ontving voor zijn werk zelfs de prestigieuze ‘gouden rotgansveer’. Ben je om welke reden dan ook geïnteresseerd in de rotgans, dan moet je De rotgans zeker lezen. Het is een natuurboek in de hoogste categorie.

Lees verder Recensie: De rotgans, Barwolt Ebbinge

Helder geluid van een ijsvogel

Woon je langs een sloot, of wandel je veel in waterrijke natuur, dan heb je het geluid vast wel eens gehoord. Een schel, verdragend gepiep. Soms een enkele piep, maar vaak ook een snel herhaald gepiep, fanatiek en opgewonden. De piep klinkt heel anders dan de piep van een graspieper. Het is ook geen heggenmus. Nee, dit is een piep die vaak twee toonhoogten heeft. Hoog-laag-hoog laag. Niet altijd trouwens. Soms is het alleen hoog. Dit is de ijsvogel die zich laat horen. Een volwassen ijsvogel misschien, maar best kans dat het een juveniel is die luid aan het bedelen is. De mooie ijsvogel is dan niet gezegend met een fraaie zang, heb je hem eenmaal een keer gehoord, dan herken je zijn piep al van ver.

Lees verder Helder geluid van een ijsvogel

Vogels kijken op het wad: tien tips

Van jongs af aan struin ik langs de zeedijk en over het wad. Mijn eerste bergeend zag ik op jonge leeftijd op een zandbank voor de Thoolse vluchthaven staan. En daar moet ik talloze scholeksters, tureluurs en meeuwen hebben opgejaagd. Later stak ik zeeaas als bijverdienste en zag ik hoe na afloop meeuwen mijn kapot gestoken pieren kwamen eten in mijn kuil. En nu ga ik vogels kijken op het wad, vaak samen met Sjaak. Maar vogels kijken op het wad is een vak apart, want er is niets waarachter je schuilen kan. De vogels hebben je al lang van te voren in de gaten. En ze zijn vaak behoorlijk schuw. Hoe pak je dat het beste aan? In dit artikel deel ik tien tips om te gaan vogels kijken op het wad.

Lees verder Vogels kijken op het wad: tien tips

Recensie: Veldgids Zeewieren, Luna van der Loos, Mart Karremans en Frank Perk

Zeewier, die gladde bekleding van het talud van de zeedijken. Hoe vaak ben ik daar al niet over uitgegleden? Het meest verradelijk zijn de groenwieren als ze nog nat zijn. Al van jongs af aan glij en glibber ik over wieren. En altijd viel me wel op dat je eerst een groene zone hebt, dan een bruine zone en daar weer onder een mengelmoes van bruin, rood en groen. Maar welke soorten daar groeiden? En wat wieren nu eigenlijk zijn? Geen flauw idee! De Veldgids Zeewieren van Luna van der Loos, Mart Karremans en Frank Perk brengt daar verandering in. Ruim 130 soorten of soortgroepen in Nederland (en België) die goed herkenbaar zijn met het blote oog worden behandeld. Weer een bijzonder nieuw deel in de befaamde serie veldgidsen van KNNV Uitgeverij.

Lees verder Recensie: Veldgids Zeewieren, Luna van der Loos, Mart Karremans en Frank Perk