Een paar jaar geleden reed ik regelmatig met mijn strandhengels naar de Stenen Glooiing. Dit uiterste puntje op de Maasvlakte is befaamd om de zeebaarzen die je er kunt vangen. Vorige week was ik er weer, maar niet om te vissen. Vogels kijken wilde ik er, en het liefst trekvogels. Plots vielen deze oeverlopers in.
Lees verder Oeverlopers op de Stenen GlooiingTag archieven: Oeverloper
Vogeltocht langs Brouwersdam en Inlaag Keihoogte
Gisteren deden Sjaak en ik het rondje van vorige week eens dunnetjes over. Nu was het op de Brouwersdam hoog water en stonden er honderden drieteenstrandlopers op het talud. In de vogelkijkhut in Inlaag Keihoogte dit keer geen groepjes kemphanen, maar wel andere mooie waarnemingen. En een leuke ontmoeting met een andere vogelaar. Voor Sjaak een oude bekende en voor mij een nieuwe.
Lees verder Vogeltocht langs Brouwersdam en Inlaag Keihoogte
Oeverloper in zwart-wit
De vogelkijkhut in de Inlaag Keihoogte is een van de beste hutten die ik ken. Waarom ik dat vind lees je in mijn artikel over dit prachtige vogelgebiedje. Vrijdag zat ik weer eens een paar uur in de hut. Veel gebeurde er deze keer niet. De weinige vogels in de inlaag zaten op behoorlijke afstand. Maar af en toe paradeerde een oeverloper op een paar meter afstand van de hut. Dat was een buitenkansje. Ik filmde de oeverlopers natuurlijk in kleur maar na verloop van tijd ook in zwart-wit. Dat heeft ook wel wat, vind ik. Zwart-wit geeft een opname een heel andere sfeer. En wat ook een voordeel is: het waterpeil was heel laag en dan loopt zo’n oeverloper over een wat viezig bruine slikrand. In kleur blijft het wat viezig, maar in zwart-wit valt dat niet zo op. Nu ja, ik moet toch iets verzinnen om mijn gedrag te legitimeren? Ik hoop dat je het iets vindt:
Oeverloper spuugt een braakbal uit
Toen ik op Koningsdag door de Brabantse Biesbosch toerde, filmde ik eindelijk een oeverloper van dichtbij. Twee zelfs. De eerste ‘schoot’ ik vanaf de brug bij de Bevert. Hij liep precies daar waar je een oeverloper verwacht: op de oever langs het water, druk op en neer wippend met zijn achterlijf. Waar dat toch goed voor is? De tweede filmde ik even later, bij het Gat van Lijnoorden. Als het hoog water is, rij je daar als het ware door het water heen. Ik had geluk: de oeverloper bleef geduldig zitten, was niet schuw wat oeverlopers vrijwel altijd zijn. Ik kon hem gedurende een paar minuten rustig filmen.
Braakbal
Thuis zag ik pas dat de oeverloper meer deed dan alleen maar uitrusten en een stukje lopen. Opeens vloog een zwart balletje door het beeld, plop in het water. Zoiets had ik niet eerder eerder gezien. In het begin van de opname speelt het tafereel zich op ware snelheid af. Helemaal op het eind heb ik het in slow motion gezet. Kan niet missen, dit moet een braakbal zijn. Ik kan me dat wel voorstellen. Slakkenhuisjes en andere onverteerbare etensresten moeten er toch een keer uit. En evenals uilen lozen oeverlopers die resten kennelijk in de vorm van een braakbal.
