Tag archieven: lepelaar

Groep lepelaars in Het Rammegors

Gisteren berichtte ik van twee jagende lepelaars voor vogelkijkhut De Zwartkopmeeuw in de Hellegatsplaten. Even daarvoor zat ik nog in Het Rammegors bij Sint-Philipsland. Dit natuurgebied staat sinds een paar jaar in verbinding met de Oosterschelde en verandert langzaam in een stuk kwelder. Dat proces staat momenteel geloof ik stil, omdat de sluis dicht staat. Maar dat zoute water zal er over een poosje weer instromen. Of die ingreep de miljoenen euro’s waard zijn, is niet aan mij om te beoordelen. De roerdompen zijn in ieder geval gevlogen. Maar er komt ook mooie, oorspronkelijke natuur voor terug. Op een oude kaart uit de zeventiende eeuw staat Het Rammegors al vermeld. Als zilt kweldergebied. Zouden er toen ook al lepelaars hebben rond gescharreld? Deze groep filmde ik vanaf de Krabbenkreekdam. Ik ben zo laag mogelijk gaan zitten, de schrammen van de bramen zie je nog op mijn benen. Onder mijn camouflagedoek was het heerlijk toeven en de lepelaars, erg schuw, zagen me niet. Het nut van dat doek is weer eens bewezen. Wel een beetje tegen de zon in, het kan niet altijd ideaal zijn.

de beste natuurreisgidsen en wandelgidsen

 

Jagende lepelaars in de Hellegatsplaten

Na het filmen van de poelruiter (en een noodgedwongen bezoek aan de garage) ging de tocht verder richting de Hellegatsplaten. Een tussenstop bij de Rammegors leverde een groep jagende lepelaars op, helaas in tegenlicht. Vriend Sjaak even opgehaald, dus na lange tijd weer eens met zijn tweeën op vogeljacht met telelens en videocamera. Ook het water vlak voor vogelkijkhut De Zwartkopmeeuw leverde een voltreffer op: twee lepelaars die een paar meter voor de hut neerstreken en fanatiek gingen jagen. Even kregen we ook een kleine zilverreiger in beeld. De bekende natuurfotograaf en documentairemaker Ruben Smit merkt in zijn prachtige fotoboek Levende rivier op, dat het in de jaren tachtig onvoorstelbaar was dat een soort als de lepelaar weer op deze schaal in ons land zou gaan broeden. Nu kun je ze in elk waterrijk gebied tegenkomen. En dat is genieten!

 

al mijn recensies van actuele vogelgidsen

Vogels kijken in Zeeuws-Vlaanderen

Voor ‘overkanters’ is het een beetje onbekend terrein: dat randje Zeeland aan de Belgische kant van de Westerschelde. Ook ik bezocht dit deel van Nederland niet eerder om er vogels te kijken, maar gisteren was het dan eindelijk zover. Een tijdje geleden sprak ik met auteur René Beijersbergen af om de kolonie dwergsterns te bekijken. René verrichtte jarenlang onderzoek naar het wel en wee van de dwergstern op de Hooge Platen, een belangrijk natuurgebied in de Westerschelde. Hij schreef er een prachtig boek over dat ik eerder besprak. Woon jij aan de overkant, of ben je er op vakantie, waag dan de overstap met het fietsveer Vlissingen – Breskens en verken het westelijke deel van Zeeuws-Vlaanderen. Het is er genieten.

Lees verder Vogels kijken in Zeeuws-Vlaanderen

Recensie: Knooppunt Waddenzee, Rob Buiter en Laura Govers

knooppunt waddenzeeDat de Waddenzee een heel belangrijk gebied is voor trekvogels, weten de meeste mensen wel. De natuur is er uniek, niet voor niets staat de Waddenzee op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. In opdracht van het Waddenfonds verrichtte een aantal biologen onderzoek naar steltlopers die tijdens hun trektochten de Waddenzee aandoen. De bijzondere resultaten verschijnen in boekvorm: Knooppunt Waddenzee.

Koop dit boek

 

 

Lees verder Recensie: Knooppunt Waddenzee, Rob Buiter en Laura Govers

Lepelaar van heel dichtbij

En daar lag ik weer pal voor de plas waar ik vorige week de zomertalingen filmde. Wie geduld heeft wordt beloond, en zo scheerde na een half uurtje een lepelaar laag over. Hij vloog verder en ik was bang dat hij zich door mijn camera had laten afschrikken. Dat viel gelukkig mee, want even later landde hij dan toch om vlak voor me, maar razendsnel, voorbij te dansen. Zo’n lepelaar is in rap tempo voorbij hoor, hij legt de honderd meter haast even snel af als Usain Bolt. En dat gaat aan een plasje zelden goed: al heel snel verdwijnt hij achter gras en riet. Maar laat ons daarover niet treuren. Met video kun je de werkelijkheid naar je eigen hand zetten en dus heb ik het tempo met een kwart vertraagd. Zie je hem net iets beter dan in werkelijkheid. Wat een schitterende vogel toch! Het geluid is ook schitterend, maar niet origineel. Onder mijn camouflagedoek schuurt en kraakt de camera en dat hoor je. Ik heb het daarom vervangen. De opgewekte geluiden van zwarte stern, rietzanger en meerkoet klinken een stuk mooier, vind je niet?

de beste vogelgidsen van dit moment