En dan lig ik plots languit voor een verse koeienvlaai. Vers is hij, dat ruik ik maar al te goed. En snuift mijn kokkert de vlaaienlucht al van verre op, de gele strontvliegen ruiken hem nog véél beter! Ik liep met mijn dochter in de uiterwaarden bij Slot Loevestein te wandelen en daar passeerden we plots een groep verwilderde koeien. Het uiteraard lag bezaaid met koeienvlaaien die stuk voor stuk ook nog eens barstensvol vliegen zaten. En dat was voor mij reden om even gestrekt te gaan.