De tijd dat mannetjes zich moeten bewijzen breekt weer aan. Ik zie steeds meer baltsgedrag. Vorige week voor de Brouwersdam. De zwarte zee-eenden en brilduikers weken niet van de zijde van de vrouwtjes. Zaterdag, tijdens een sneeuwbui, liep een mannetje knobbelzwaan plots dreigend op een ander mannetje af. Hij maakte zich groot, vertoonde wat je noemt ‘Bokito-gedrag’ maar duwde tot mijn verbazing uiteindelijk ook het vrouwtje weg. Puur chagrijn, of is dat al te menselijk gedacht?
Vanwege gebrek aan tijd dit keer een kort bericht. Gisteren gleed ik over de polderwegen rond Alblasserwaard en filmde ik deze groep knobbelzwanen voor de Broekmolen van Streefkerk:
Bij ons achter Alblasserdam zouden kleine zwanen bivakkeren. Vandaag dus even tussen Alblasserdam en Oud-Alblas gespeurd tussen de groepen knobbelzwanen. En zowaar, toen een knobbelzwaan zijn kop verplaatste, kwam er opeens een geelzwarte snavel te voorschijn. Ik heb altijd moeite om het verschil tussen kleine zwaan en wilde zwaan te onthouden, dus snel de gloednieuwe gids Alle vogels van Europa erbij genomen. Die is heel helder. Bij de kleine zwaan komt het geel nooit tot of voorbij de neusgaten. Bij de wilde zwaan gaat dat geel er juist overheen. Welnu, dan is dit duidelijk een kleine zwaan. Er zouden ook wilde zwanen in de Alblasserwaard moeten zitten, maar die heb ik helaas nog niet kunnen vinden.
Aan de winterse temperaturen komt vandaag een eind, daarom vanmorgen even door de Alblasserwaard getrokken. In de buurt van de Donkse Laagten schoot ik deze beelden. Noodgedwongen met de Sony camera van dochterlief. Of mijn eigen camera nog gerepareerd kan worden, staat nog te bezien. Het is een beetje behelpen, opnames maken met een fototoestel, al helemaal omdat ik de optische zoom van vijftig keer sterk optimaal benutte. Dat lukt op een laag statief en met windstilte best aardig. Maar veel opnamen zijn helaas mislukt omdat ik vanaf het raamstatief heb gefilmd. En dan blijkt die auto altijd maar te trillen, ook al staat de motor uit en zit je zelf als een muis zo stil. Dat laatste vooral in gedachten, want je zou zeeziek worden als je lang naar de afgekeurde beelden kijkt. De komende tijd moet ik het met die Sony doen, dus ik heb er maar aan te wennen. Ondertussen is het best een aanrader om in de winter door de Alblasserwaard te schuimen:
