Zaterdag deed ik een rondje Zeeland. Op de Brouwersdam filmde ik roodkeelduiker en zwarte zeekoet. Toen door naar de Koudekerkse Inlaag waar een kramsvogel niet al te schuw bleek. Bij Westkapelle begon het te miezeren en kon ik slechts een stel mantelmeeuwen filmen, een grote en veel kleine. Bij natuurgebied Oude Veerseweg bij Middelburg sloeg de motregen ook al toe, maar een stel rammelende hazen redde mijn bezoek. Tot slot naar Inlaag Keihoogte bij Wissenkerke waar werkelijk niets te beleven viel. Geen steltlopers en geen bijzondere eenden. Gelukkig passeerde ik onderweg de Veerse Gatdam en daar kon ik deze kleine zilverreiger filmen. Hij liep een paar meter van me vandaan. In een pas afgegraven watergang, een meter onder de auto. Van mij mag het voorjaar worden. Hopelijk keren de steltlopers snel terug. Ik kijk ernaar uit.
Mijn bezoek met vriend Sjaak aan vogelkijkhut De Zwartkopmeeuw in de Hellegatsplaten bracht de redding van een haast verloren vogeldag. Lepelaars, grote zilverreiger, kleine zilverreiger, boerenzwaluw, visdiefje, meerkoeten en een groene gaasvlieg lieten zich van heel dichtbij filmen. In deze opname komt achter het riet een vage witte schim steeds dichterbij om tenslotte helemaal te voorschijn te komen. Niets vermoedend stap hij op de vogelkijkhut af tot hij toch onraad ruikt. Snel plast hij ervan door op zijn opvallend gele poten en verdwijnt achter dezelfde rietkraag.
Het gebied tussen de dorpen Saint-Gaultier en Migné in De Brenne staat minder bekend bij vogelaars. Toch is het een bezoek waard. Nergens zag ik zoveel cirlgorzen en grauwe gorzen als juist hier. Op de D46 kwam ik deze prachtige reigerkolonie tegen, bij La Drouille. Aan de ene kant van de weg een meer, aan de andere kant ook een meer. Blauwe reigers, koereigers, kleine zilverreigers en kwakken nestelen er in het struweel op het eiland. Tussen de biezen en het riet verdedigen dodaars hun territorium. De vogels te samen vormen een apart koor.
In natuurgebied de Prunjepolder op Schouwen-Duiveland brak de zon door en veranderde de jagende kleine zilverreiger in een stralende zonnevlek. Mooier zag ik een kleine zilverreiger zelden.
Vanmiddag organiseerden de Eurovissers een viswedstrijd aan de Kaas en Brood bij Zierikzee en ik had toegezegd te rijden. Op Schouwen-Duiveland kun je inderdaad uitstekend vissen, maar je kunt er nog beter vogels filmen! En dus loste ik mijn belofte om te rijden in, hielp mijn passagiers en hun vispullen bij de Kaas en Brood netjes uit de auto en reed vervolgens naar de Prunjepolder aan de andere kant van Zierikzee.
Ik was er nog geen halve minuut of een paartje patrijzen snorde voorbij. En ik had juist deze week nog op Twitter gereageerd dat het al jaren geleden was dat ik patrijzen had gezien! Ze waren me alleen te slim af, ik kon ze niet terug vinden laat staan filmen. Maar geen nood: kleine zilverreiger, zwarte ruiter, groenpootruiter, tureluur, regenwulp, baltsende wintertalingen, kluten en lepelaar stonden me al op te wachten. Toen zag ik in de autospiegel plots weer die patrijzen voorbij snorren. Een weiland in, niet ver van me vandaan, en ik zag de kopjes net boven het gras. Makkelijk te lokaliseren dus, snel over het hek, behoedzaam door het weiland scharrelend op zoek naar het paar. Geen paar te zien. Wel een echtpaar in een auto dat mijn gesluip gadesloeg. En mij hard uitlachte toen de patrijzen op nog geen twee meter naast me opvlogen, terwijl ik daar net had gelopen. Maar toen had ik de patrijzen eindelijk te pakken met mijn videocamera! Afijn, een topdag dus in die Prunjepolder boven Zierikzee, en de beste tijd moet nog komen: als de visdieven en grote sterns massaal neerstrijken om er te broeden.
De opnamen van vandaag publiceer ik de komende dagen. Nu de eerste: een jagende kleine zilverreiger. En de viswedstrijd? Och arme vissers, met dertien man drie botten gevangen. ‘T was aan de Kaas en Brood geen topdag vandaag.
Afgelopen zaterdag bezocht ik de Philipsdam. Ik maakte daar eerder deze video over. Na afloop heb ik nog vogels gekeken op het Zeeuwse schiereiland Sint Philipsland. Een klein, winderig eiland dat bijna geheel wordt omringd door uitlopers van de Oosterschelde. Hier heersen eb en vloed dus nog! Aan de noordkant vind je een mooi kweldergebied in het Slaak. Aan de zuidwestkant vallen bij eb grote stukken slik droog. En overal trekt die zoute natuur vele eenden, ganzen en steltlopers aan.
Wie de blik op de binnenkant van het eiland richt, treft daar kaarsrechte akkers aan, al dan niet geploegd of ingezaaid, afhankelijk van het jaargetij. In de slootjes, de kreken en bosjes kun je er aardige waarnemingen doen. Zo zag ik er zaterdag onder anderen de torenvalk, dodaars, rotganzen, grote zilverreiger, kleine zilverreiger, buizerd en verschillende soorten steltlopers en zangvogels.
Ik had van te voren eigenlijk onvoldoende nagedacht over de video die ik zou gaan maken. Ik ben daarom helemaal vergeten de Bruintjeskreek te bezoeken. Deze kreek ligt midden op het eiland en is door inpoldering afgesneden van de Oosterschelde. Maar deze kreek trekt nog altijd veel watervogels aan. Er staat bovendien een vogelscherm. Niet overslaan dus!
Zakgids roofvogels voor Europa