Met Sjaak bezocht ik de Prunje, een geweldig natuurgebied op Schouwen-Duiveland. Er liepen wat kleine zilverreigers die we vanaf de dijk prima konden filmen. Ze jaagden achter kleine waterbeestjes aan en dat is altijd een feest om te zien. Ze kijken, rennen, slaan de vleugels uit, trekken opnieuw een sprintje, vangen iets, vangen niets, enzovoorts.
Lees verder Vlog #20. Kleine zilverreigers
Vogels kijken en harde wind is niet ideaal. De meeste vogels houden niet van storm en houden zich dan schuil. De vraag is waar. Wist ik dat maar, want dan wist ik ze weer te vinden! Gisteren maakten Sjaak en ik weer een mooie vogeltocht door Zeeland. Onze tocht voerde ons eerst naar Zeeland waar de wind harder was dan elders in het land. En dat betekende dat het sprokkelen was met de vogels. De vogel die de wind het beste weet te verduren lijkt de wulp te zijn. Deze grote steltloper kwamen we haast overal tegen. Zelf in de bebouwde kom van Zierikzee waar we een wulp van wel heel dichtbij op de korrel konden nemen. Normaal gesproken zijn wulpen erg schuw, maar deze was kennelijk gewend aan voorbijgangers.
Lees verder Vogels kijken in de storm
Gaan we vogels kijken op Schouwen-Duiveland, dan doen we steevast de Stolpweg bij Burgh-Haamstede aan. Deze polderweg ligt midden in het gebied waar Vogelbescherming Nederland met lokale boeren een project voor patrijzen is gestart. Dit is een weggetje dat we altijd aandoen als we er gaan vogels kijken. In dit artikel ontdek je waarom.
Lees verder Vogelkijktip op Schouwen-Duiveland: de StolpwegRij je door de Brabantse Biesbosch dan heb je gerede kans om de zeearend te zien. Alleen moet je dat wel tijdig door hebben. Van dat laatste was bij mij dit weekend geen sprake. Ik was ingespannen met mijn grote zilverreiger bezig, terwijl twee zeearenden aan kwamen vliegen. Lome vleugelslag, enorme lijven. Met om hen heen zwermen eenden.
Lees verder In galop achter de zeearenden aanTijdens een van onze vogeltochten maakte Sjaak deze foto van een kleine zilverreiger. Hij was net opgevlogen uit een sloot bij Bruinisse en geland op de akker. En nu loopt hij behoedzaam terug naar de sloot.
Wie zich een voorstelling kan maken van het Nederland in oude tijden, die moet wel tot de overtuiging komen dat de kleine zilverreiger een inheemse soort is. Je hoeft niet heel lang terug in de tijd om je ontoegankelijke moerasgebieden, uitgestrekte kwelders en verlaten duingebieden in te denken. En hoe dichterbij de kust hoe meer zoute kwel er omhoog sijpelde. Nederland moet toch een ideaal leefgebied zijn geweest voor de kleine zilverreiger. Uitgezonderd dan de soms heel strenge winters, want de kleine zilverreiger legt bij strenge en aanhoudende vorst massaal het loodje. Maar goed, de kleine zilverreiger stierf in Nederland uit. Jacht, strenge winters of achteruit gang van de leefgebieden? Het duurde tot 1979 voordat het eerste broedpaar zich weer meldde in onze contreien. Lees verder De kleine zilverreiger in Nederland