Na morgenrood, rode vuurvlinder, bruine vuurvlinder en de bruine vuurvlinder alpinus ook nog een ‘gewone’ kleine vuurvlinder in Oostenrijk weten vast te leggen. Deze soort is in Nederland ook talrijk. Ik heb ze zelfs in de berm van de A13 bij Delft gefilmd. Dat is toch bepaald geen natuurgebied. Ook dit is trouwens een mooi vlindertje. Niet zo groot als lijkt in de video. In Nederland is de grote vuurvlinder helaas een stuk zeldzamer. Begin vorige eeuw ontstond er een heuse vlinderkoorts toen de grote vuurvlinder in een natuurgebied in Noord-Nederland werd ontdekt. Van heinde en ver kwamen vlinderjagers op de grote vuurvlinder af om hem te vangen en op hun verzamelbord te prikken. Hoewel ik niet in de ziel van de vlinder kan kijken, lijkt me filmen toch een stuk aangenamer voor deze beestjes. Helaas heb ik nog nooit achter een grote vuurvlinder aan kunnen galopperen. Over die merkwaardige vlinderkoorts kun je lezen in de hommage aan de grote vuurvlinder, Het veen, de vlinder en de openbaring dat Caspar Jansen in opdracht van de Vlinderstichting schreef. Zo, en nu ga ik verder in de heerlijke roman Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr. Een aanrader, verklap ik je alvast. De recensie volgt later.
