Tot twee of drie keer toe maakte ik een stevig statement: nee Erik, flamingo’s gaan we vanmorgen niet zien. Ik had weliswaar gelezen dat ze er wel waren gezien, maar alweer een paar weken geleden. Maar stevige uitspraken kan ik echter het beste vermijden, want internet is niet altijd actueel. En dat bleek! Stonden er plots zes flamingo’s voor onze neus in de Karrenvelden voor de Oesterdam!
Lees verder
Gisteren kon je mijn vlog over de kolonie visdiefjes in de Karrenvelden voor de Oesterdam al bekijken. Vandaag keer ik terug en breng ik de visdiefjes wat langer in beeld. Het is echt een prachtig eilandje met sterns, daar in de Karrenvelden. Ze zitten er prinsheerlijk tussen de zeekraal te nestelen. Ik heb de indruk dat ze nog geen jongen hebben. Ik zie althans geen jonge visdiefjes.
Lees verder
Zaterdagochtend, 7.45 uur. Onze eerste tussenstop is bij de Karrenvelden voor de Oesterdam. Een kolonie visdiefjes heeft zich gevestigd op één van de eilandjes dicht bij de weg. Een buitenkansje, want met mijn Sony Cybershot trek ik die vogels lekker dichtbij. Dat heb ik zo vaak nog niet gehad met visdiefjes. Erik staat aan de andere kant en is slechts te zien als schaduw. Maar zijn beurt komt nog wel, al weet hij dat om 7.45 uur nog niet.
Lees verderVanmiddag wandelde ik van de Karrenvelden bij de Oesterdam naar mijn ouderlijk huis in Tholen. In deze tijd een mooi wandeling over de zeedijk langs het Zoommeer. Allerlei watervogels overwinteren rond Deurloos Kaaitje, denk aan geoorde fuut, brilduiker, middelste zaagbek, fuut, grote groepen meerkoeten en eenden. Het valt me trouwens wel op dat de vogels hier nog meer in winterkleed zijn, dan de vogels in het binnenland. Het duidelijkst zie je dat aan de futen. De start bij de Karrenvelden was vandaag nog het meest spectaculair. Daar begon ik met het filmen van een groep wulpen dichtbij de weg. Dichterbij dan gebruikelijk. Een eindje verderop stond ook een groep kluten, maar die stonden iets te ver weg.
Lees verder
‘Moet er in deze drukke tijden ook nog een filmpje worden gemaakt?’ vroeg een bezorgde geliefde zich zojuist af. Drukke tijden zijn het vanwege de toer van Kim Phuc (het napalmmeisje) door Nederland. Ik ben verantwoordelijk voor die toer en ik heb haar en haar echtgenoot verzekerd: ‘I am here for your well-being’. Nu ben ik wat Engels betreft bepaald geen native speaker, maar we verstaan elkaar opperbest. En elke keer dat ik Kim Phuc hoor spreken maakt het opnieuw indruk. Niet alleen op mij. Voor talloze mensen die zij nu heeft ontmoet behoort zij tot de meest inspirerende mensen. Geen wonder. Want de ellende Kim Phuc heeft meegemaakt en nog altijd doormaakt zou begrijpelijkerwijs tot verbittering kunnen leiden. Maar Kim maakte een andere keuze en spreekt nu over vreugde, vrede en vergeving. Je kunt het allemaal nalezen in haar al even indrukwekkende boek Het napalmmeisje. Gisteren sprak ze voor meer dan duizend mensen en die zaten allemaal muisstil op hun stoel. Heel bijzonder. Inderdaad, een inspirerend voorbeeld. Lees verder
De Karrenvelden bij de Oesterdam staan de komende maanden in het teken van broeden, opvetten en doortrekken. Broedvogels als kluut, tureluur, kokmeeuw, zwartkopmeeuw, graspieper, rietgors en kievit beginnen langzaamaan in de stemming te raken. De kluten verdedigen hun territorium al een beetje, zoals je in het filmpje hieronder ziet. De kokmeeuwen verzamelen zich op het broedeiland. Het gekrijs is er nu al niet van de lucht en dat geluid zal de komende weken alleen maar aanzwellen. Vanaf het doodlopende weggetje kun je het wel en wee in de kolonie van dichtbij volgen.
Opvetten, dat is wat de rotganzen nu doen. Zo veel mogelijk vreten, zo veel mogelijk vet op de botten. Om straks non stop naar Siberië te vliegen om daar te broeden en de jongen groot te brengen. En dan weer pijlsnel terug naar de kustgebieden van West-Europa. Ik verwacht de komende weken ook de komst van rosse grutto’s en bonte strandlopers. Die gebruiken de Karrenvelden als tussenstop op weg naar het Hoge Noorden. In de weken dat ze er verblijven zoeken ze er naar voedsel of rusten ze uit tijdens hoog water. Over de rosse grutto gesproken: dat is een wonderbaarlijk fenomeen. Ik las vandaag in Nationaal Geographic dat er een rosse grutto bekend is die zonder uitrusten van Alaska naar Nieuw-Zeeland vloog. Ruim 11.500 kilometer in negen dagen! Dan ben je een taaie rakker. Lees verder
Ergens vorige week las ik het op waarneming.nl: er was weer een lepelaar gesignaleerd in de Karrenvelden bij de Oesterdam op Tholen. En laat ik nu afgelopen vrijdag een afspraak hebben om de molen van mijn ouders een beetje te kuisen. Als ik er toch ben, moet ik de kans niet laten liggen om zo’n prachtige vogel te filmen. Wel, het zag er een paar uur lang niet naar uit dat ik die lepelaar zou filmen, want hij zat er niet. Aan de andere kant van de dijk was het water op zijn laagst en dan wil een lepelaar nog wel eens de oversteek wagen. In het zoute water valt wel een garnaaltje of grondel te vangen.
Maar toen ik mijn broer belde dat ik binnen vijf minuten in de viswinkel zou zijn, zag ik daar deze lepelaar staan. Er zat niet veel meer actie in. Hij stond een beetje uit te rusten. De kluten om hem heen maakten meer kabaal zoals je in dit filmpje kunt zien. De kluten zijn nu al flink bezig met het verdedigen van hun territorium. En dat gaat er soms erg agressief aan toe. Alles wat als een bedreiging wordt gezien wordt op brute wijze weggejaagd. En dat zijn alle vogels, hoe klein of hoe groot ook.
De lepelaar ondertussen is nog een beetje aan het aansterken. Eerlijk gezegd vraag ik me af waar zijn of haar broedkolonie is. Ik weet een kolonie in Quackjeswater, maar dat is een natuurgebied bij Hellevoetsluis. Wel heel erg ver weg. Zou er in of om het Markiezaat misschien een lepelaarkolonie zijn?
Met 650 gram niet heel zwaar, stikstofgasgevuld (waardoor de lenzen onder vochtige omstandigheden niet beslaan), slank, robuust en waterdicht. Door Roots verkozen tot de beste verrekijker in zijn aantrekkelijke prijsklasse. Een heerlijk instapmodel met verder de volgende kenmerken: - Close focus 2,5 meter. Deze verrekijker stelt dus op 2,5 meter scherp.
- Gezichtsveld op 1.000 meter 129 meter.
- Schemergetal 18,3. Een prima overdagkijker dus die ook in de beginnende schemering te gebruiken is.
- Geschikt voor brildragers In mijn ogen is de Nikon Prostaff 3S 8×42 een ‘lekkere’ verrekijker voor een beginnende vogelaar. De fabrikant heeft dit model helemaal gerestyled. Het werd lichter en ligt dus beter in de hand. Verder roemen testers dit model vanwege de lenzen die zeer helder zijn. Het gewicht is 692 gram en het gezichtsveld 120 meter. Ik vind het zelf wel een strak en stoer model. Ook heel aantrekkelijk geprijsd. En vanwege zijn uitstekende close focus (stelt heel dichtbij scherp) ook te gebruiken om insecten mee te kijken. Ben je op zoek naar een goedkope maar goede verrekijker voor bijvoorbeeld een kind of ben je een niet al te fanatieke vogelaar, dan kun je dit model overwegen. De verrekijkers van Eden zijn goedkoop en ze komen in tests als goed uit de bus. Aanbevolen door een topvogelaar als Nico de Haan. Deze verrekijker is ook gevuld met stikstofgas en combineert een laag gewicht met een compacte uitvoering en hard rubber dat een goede grip en bescherming oplevert. Echt een instapmodel voor de beginnende vogelaar! Laatst kwam ik iemand tegen die een verrekijker van Steiner had. Ik vroeg hem of ik hem even vast mocht houden en het resultaat beviel me zeer. Een robuuste, stoere verrekijker met een helder een beeld. Mooi is ook dat hij op heel korte afstand scherp stelt en daarmee is hij ook heel geschikt om insecten mee te kijken. Ook een prima instapmodel. Deze verrekijker is ook iets duurder, maar wel heel fijn. Ik kwam hem zelfs tegen in een vogelkijkgids voor beginnende vogelaars. Waarin hij wordt aanbevolen door Vogelbescherming Nederland. Het gewicht is met 650 gram heel redelijk. Het gezichtsveld is 119 meter en dat is goed. Ook deze verrekijker is iets duurder, maar ik kreeg een tip van een bevriende vogelaar. De Bynolyt Yellowbird is een hoogwaardige verrekijker. Een prima instapmodel waar je jarenlang plezier van zult hebben. Ben je bereid iets meer te betalen voor een echt goede verrekijker, overweeg dan dit hoogwaardige en compacte model van Bynolyt. Het gewicht is met 620 gram heel redelijk en dat verklaart waarom deze verrekijker zo prettig in de hand ligt. Verder is het gezichtsveld maar liefst 136 meter en daar kunnen veel verrekijkers niet aan tippen. Zonder meer een goede start van een vogelaarsleven. Je betaalt wel iets extra, maar hij gaat je hele leven lang mee. 
#1. Bynolyt Stork WPR 8×42 DCF
#2. Nikon Prostaff 3S 8x42 verrekijker
#3. Vortex Diamondback 8×42
#4. Eden Verrekijker HD 8×42
#5. Bynolyt Sparrow WPR 8×42
#6. Steiner Observer 8×42 verrekijker
#7. Nikon Prostaff 7S 8x42 verrekijker
#8. Bynolyt Yellowbird 8x42 ED
#9. Bynolyt Buzzard III 8x42 SHR verrekijker
Zonder aanwijsbare oorzaak vloog alles op in de Karrenvelden bij de Oesterdam op het eiland Tholen. Wulpen, grutto’s, rotganzen, spreeuwen, kokmeeuwen en zilvermeeuwen gingen op de wieken. De steltlopers gingen er in paniek vandoor. De rotganzen vlogen een onrustig rondje en landden toen weer in het natuurgebiedje.
In de buurt van de Karrenvelden zag ik te midden van de groepen kokmeeuwen een paar zwartkopmeeuwen. Al helemaal in zomerkleed, dus met een gitzwarte kop. Helaas niet kunnen filmen, de meeuwen bleken erg schuw en vlogen al op toen ik de auto nog aan het afremmen was. Lees verder
De voor- en nadelen van een raamstatief. Een technische kop dit keer. Zo technisch ben ik niet, sterker nog, weinig mensen zo onhandig als ik. Slopen is makkelijk, iets maken ho maar. Maar mijn camera op een raamstatief schroeven, dat gaat nog net.
Vorige week deed ik een rondje Zeeland. Achter Zierikzee, een fraai stadje om te bezoeken – ik liet het letterlijk links liggen – vind je uitgestrekte karrenvelden waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen. Die in deze tijd van het jaar tjokvol goudplevieren zitten, zo ontdekte ik. Al bij aankomst vloog een enorme zwerm boven de weilanden met de brakke watertjes. De zwerm ging zitten, maar vloog na een halve minuut toch weer op. Weer even zwermen en neerdalen, nu een stukje dichterbij. Vroeger jaagde men fanatiek op de goudplevier, in elk geval in Friesland, zo las ik in het boek Heer- en broodjagers. Honderden goudplevieren op één dag. Geschoten of gevangen met het net. Een aantal jagers is nog altijd actief, maar nu als vogelringer. Dat vind ik een stuk beschaafder. Lees verder
Een torenvalk voor de lens is altijd leuk. De mannetjes hebben een blauwgrijze kop en een bruinrode rug. Het zijn echte muizenverdelgers hoewel ze ook insecten, slakken en wormen blieven. Deze filmde ik op een verkeerslicht op de Oesterdam ter hoogte van de Karrenvelden. Een leuk natuurgebiedje om vogels te kijken. In najaar en winter kun je er tijdens hoogwater genieten van steltlopers en groepen rotganzen.
