Eerder deze week liet ik je al kennismaken met de kanoet die ik op de Grevelingendam filmde. De grijze vogel liep zomaar een paar meter voor me zonder op te vliegen. Liggend in het natte slik kon ik hem filmen. Ik ben er nog steeds best fier op. Maar toen. Toen meldde ik mijn kanoet op waarneming.nl. Een beetje op de automatische piloot en eerlijk is eerlijk: zonder dat ik over al dat soort details mijn hersens breek. Ik voerde hem op als adult in winterkleed. Dat vond ik al heel wat. Maar de dag was nog niet voorbij of ik kreeg een korte en doeltreffende melding: een juveniel. Oftewel: een jong exemplaar.
Waar herken je een juveniele kanoet aan?
Wel, dat is zo moeilijk nog niet. Ik heb er twee veldgidsen voor opengeslagen: de ANWB Vogelgids van Europa en Vogeldeterminatie. En die spreken elkaar niet tegen. Een juveniele kanoet herken je aan zijn grijze dekveren die een duidelijk schubpatroon vertonen, de duidelijk witte wenkbrauwstreep en de vrij korte grijsgroene poten. De auteurs van Vogeldeterminatie voegen daar aan toe: ‘Bovendelen strak geschubd, elke veer met een smalle donkere subterminale lijn en een smalle witachtige rand.’ Het is de laatste gids die de kanoet ‘een nogal saai ogende vogel’ noemt. Nee, inderdaad. Jammer hoor dat de kanoet geen rode ara is. Met de welgemeende verontschuldigingen van de kanoet uit het Hoge Noorden.
