Wandel op het wad en je komt allerlei soorten steltlopers tegen. En al die soorten zijn geschapen met hun eigen unieke kenmerken. Neem nu de zilverplevier. Een steltloper die in najaar en winter in de Waddenzee, Oosterschelde en Westerschelde kunt zien. Anders dan de wulp heeft de zilverplevier een heel korte snavel. En dat maakt dat deze plevieren zichtjagers zijn. Hoe dat precies zit?
Lees verder
Waarom strijken er in de Waddenzee en Oosterschelde zo ontzettend veel steltlopers neer tijdens de najaarstrek? Dat antwoord krijg je in de vlog hieronder. Maar ik kan het je ook hier al geven: omdat er zo ontzettend veel dieren in het slik leven. En die dieren, die vormen de voedselbron van al die wadvogels.
Lees verder
In tijdschrift Vogels van Vogelbescherming Nederland las ik een interessant artikel over trekvogels, waaronder de rosse grutto. De rosse grutto is een taaie rakker en een fenomeen onder de vogels. Wist je dat deze prachtige steltloper in één ruk, dus non-stop, vliegt van zijn broedgebieden in Siberië naar de plek waar hij overwintert, in Nieuw-Zeeland, ongeveer elfduizend kilometer verderop? En dat hij die afstand in slechts acht dagen aflegt?
Lees verderVorige week was ik weer terug op de Grevelingendam. Een paar uur voor hoog water scharrelden Sjaak en ik over het wad, in een poging steltlopers te fotograferen en te filmen. Sjaak ging aan de wandel, ik lag languit in het natte slik. Speciaal daarvoor had ik mijn droogpak aangetrokken. Zo’n pak waarmee zeilers zich droog houden, alleen had ik de rubberen manchetten eraf gesneden. Dat zit wat comfortabeler en ik krijg het pak ook makkelijker aan.
Lees verder
Een paar weken geleden gaf ik een vogelexcursie op de Grevelingendam. Monique en Gilbert hadden me gevraagd om steltlopers te gaan kijken. Het getij was ideaal: eind van de ochtend zou het water opkomen en dat betekent dat de steltlopers naar de kant gedreven worden. En dus: laarzen aan en het wad op. En de Petersons Vogelgids mee, want die vermeld ook de Franse namen en aangezien Gilbert al zijn hele leven in de Vogezen woont…
Lees verder Vrijdag wandelden Sjaak en ik een stukje over het drooggevallen wad aan de Grevelingendam. Een paar zwoegende pierenstekers probeerden nog snel een paar zeepieren en zagers omhoog te werken voordat het opkomende water het slik weer blank zou zetten. Toeristen met een Chinese achtergrond zochten naar kokkels, oesters en ander eetbaars. En wij sjokten achter de wadvogels aan die zich echter maar moeizaam lieten vast leggen. Deze rosse grutto vormde de uitzondering.
Lees verder
Twee lepelaars maaiden een eind verder op het slik door het ondiepe water. Zout water, we stonden immers op de Grevelingendam. Zout water vol leven. Klein grut als grondels, garnalen en kleine krabbetjes. Voelt een lepelaar klein grut tussen zijn geopende snavel, dan wipt hij het grut omhoog en is het hap-slik-weg. Verrassend hoe vaak de lepelaars in dat ondiepe water iets weg wisten te slikken. Maar daar waren we op de plek waar we stonden nog niet aan toe.
Lees verder
Gisteren had ik een vrije dag en was het tijd om weer eens met Sjaak een vogeltocht te ondernemen. Een van de locaties die we bezochten was de Grevelingendam. Altijd mooi daar, en zeker als er geen wind staat en het aan het ebben is. In deze weken ben je er dan getuige van de voorjaarstrek. Grote groepen steltlopers strijken neer in op het droogvallende slik. Even aansterken van de lange reis en dan weer verder, op naar het Hoge Noorden.
Lees verderHet is de tijd om baltsende brilduikers te zien. Een paar vrouwtjes en daarom heen de mannetjes. Dat zijn de beste omstandigheden. De mannetjes doen hun vreselijke best om indruk te maken op de vrouwtjes. Ze gooien de koppen in de nek of leggen de koppen voorover plat op het water. Wat ik evenwel nooit eerder had gezien, was dat de mannetjes ook trappelen met hun poten. Gooien ze hun kop in de nek, dan trappelen ze. Wil je brilduikers zien, dan maak je volgens de Vogelatlas van Nederland de beste kans op de Brouwersdam, in de Haringvlietmonding, Biesbosch en op de Afsluitdijk bij Den Oever. Ook op het IJsselmeer en Markermeer kun je ze zien, vooral in de ondiepe oeverzones.
Deze brilduikers filmde ik op de Grevelingendam:
Ik ontkom er niet aan om het nieuwste paradepaardje van Swarovski op nummer 1 te plaatsen. De revolutionaire telescoop met twee oculairs. Ik testte de Swarovski BTX op het Vogelfestival en was meteen verkocht. Wat een rust aan je ogen! Het enige wat mij er van weerhoud een van de drie modellen in de BTX-serie aan te schaffen is de prijs. Tja, alle waar heeft zijn prijs en deze hoogwaardige waar dus ook. Ik raad je aan om hem toch even te bekijken, al was het maar om je even te verlekkeren. En wie weet, besluit je wel om even door te sparen.
Een beest van een telescoop. Het paradepaardje van het gerenommeerde merk Zeiss. De Zeiss Victory Harpia 95 spotting scope beschikt over superieure kwaliteit optisch glas. De objectieflens is gemaakt van FL-glas (fluorietkristal) en behandeld met de LotuTec coating van Zeiss, waardoor er vrijwel geen chromatische aberratie ontstaat en er maximale lichtoverbrenging is voor een prachtig uitzicht bij zonsondergang en in de dageraad. DualSpeed focusing geeft je de mogelijkheid om het focuswiel grof of fijn af te stemmen voor een uitstekende precisie. Het bereik biedt ook een zichtbaar gezichtsveld van 72° over het hele 23-70x vergrotingsbereik, waardoor elke zoomovergang ongelooflijk vloeiend wordt zonder dat je ogen vermoeid raken. De levertijden van de Harpia in Nederland kunnen lang zijn.
Ook op nummer 3 een Swarovski. De Swarovski ATX 30-70×95. Wat een genot om door deze telescoop te mogen kijken! Vandaag had ik nagenoeg witte kleine plevier in beeld. Maar dat wist ik op dat moment nog niet en ik had geen telescoop bij me. Gelukkig stopten twee vogelaars vlak voor me en die hadden dit topmodel van Swarovski in de kofferbak. En toen was het meteen duidelijk, inderdaad, een kleine plevier. De details spatten zo ongeveer perfect mijn oog in. Neem daarbij het relatief lage gewicht en je sjouwt met een blij gezicht met deze telescoop door het veld. Verkrijgbaar met een rechte en een schuine inkijk. Wat ook zo prettig is: de schuine oculair kun je kantelen. Heel handig als je net niet boven het oculair uitkomt, bijvoorbeeld in de auto. De ATX-serie bestaat uit twee modellen. De ATX 95 is de nummer 1 in de Grote Telescopentest van Roots.
Pas zag ik iemand in de Crezéepolder met een telescoop staan. Het was een Leica Televid 82 mm Apo 45 graden telescoop. Wat een geweldige telescoop ook. En weet je wat ik zo prettig vond? Die twee knoppen voor het scherpstellen. De eerste knop voor het iets grovere werk en de tweede knop voor het fijne werk. Ook een sterk punt is dat hij op een paar meter afstand scherp stelt. Nu zul je niet zomaar een bijeneter op vier meter zien. Maar als je ook vlinders kijkt, dan is dit wel geweldig hoor. Ook dit model bestaat uit een body en een oculair. Plaats 3 in de Roots Grote Telescopen Test
Good old Kowa. Zeer geliefd vanwege zijn ontzettend gunstige prijs-kwaliteitverhouding. Het paradepaardje van Kowa is op dit moment de TSN883. Evenals de meeste telescopen is ook deze modulair opgebouwd en moet je het oculair er apart bij aanschaffen.
Dit is een voor mij wat minder bekend merk. Ik ontdekte het op een Amerikaanse website die vermeldde dat een verrekijker van Vortex absolute wereldtop is. En nu zie ik ook de Vortex Razor HD 27-60×85 Angled telescoop terugkomen in testen. En hoog ook. Vanwege het gewicht en de helderheid van het beeld. Hecht je niet zo aan die modulaire opbouw dan is het voordeel van de Vortex dat het oculair deel uitmaakt van de telescoop. Een telescoop die uit één stuk bestaat, dat heeft ook zijn voordelen. Al was het maar dat de kans op stof in je telescoop een stuk minder groot is. Wordt ook geroemd vanwege zijn heel gunstige prijs/kwaliteitverhouding.
Het andere topmodel van Swarovski is de Swarovski ATS 65 + 25-50x zoom. Ook deze telescoop heeft een loepzuiver beeld. Maar het allergrootste voordeel van deze telescoop is zijn verrassend lage gewicht. Nog geen veertienhonderd gram. Dit is de ideale telescoop om mee te nemen op reis. Hij weegt niets. Ook ideaal natuurlijk om mee te sjouwen over ruig terrein. Wat een genot om door te kijken! Dit model is een stuk goedkoper dan de ATX, maar let op: hij bestaat uit twee delen: de body en het oculair. 'Beste allround telescoop' in de Roots Grote Telescopen Test.
In de Oosterschelde kun je op een paar plekken langs drijvende mosselkwekerijen wandelen. Deze zilvermeeuw zit op een mosselton (waaronder de mosselen hangen) in het haventje van de Grevelingendam. Andere locaties waar je dit soort tonnen kunt zien drijven zijn de voormalige veerhaven op Sint-Philipsland en de Neeltje Jans. In de winter kun je in de mosselkwekerijen vogels zien als dodaars, geoorde fuut, kuifduiker, fuut, middelste zaagbek, brilduiker en jawel, zilvermeeuwen dus.
De Vortex Viper HD wordt geroemd vanwege zijn lage gewicht (686 gram) en het super scherpe beeld. Het gezichtsveld is 115,5 meter en de close-focus ligt op 1,60 meter. Ook voor brildragers is deze verrekijker een aanrader. En het is niet eens de duurste verrekijker in deze categorie, verre van zelfs. De prijs is inmiddels zelfs onder de € 500 gezakt. Een bovengemiddeld goed instapmodel.
Ook dit model van Zeiss is top. De helderheid van het glaswerk wordt hogelijk geroemd. Het gewicht is met 750 gram prima. Het gezichtsveld is 128 meter en dat is ook goed. Waarom hij iets lager scoort dan de nummer 1? Vanwege de close-focus van 2 meter. Iets verder dan de 1,60 meter van de Vortex hierboven. Maar om insecten te bekijken nog altijd een goede kijker hoor.
Het testrapport is heel kort over dit model van het gerenommeerde Leica: ligt vanwege het compacte formaat heerlijk in de hand en heeft een fantastisch beeld. Het gewicht is 730 gram en een gezichtsveld is 124 meter. De close-focus is 1,80 meter en positioneert zich daarmee precies tussen de modellen hierboven in. Ben je gevoelig voor het merk, dan kun je met deze Leica prima thuis komen, of beter nog: het veld in.