Plots een vuurvlinder voor me, op een eiland van leverkruid. Maar ook op een steile helling en het koninginnenkruid is manshoog. Dat is lastig manoeuvreren en daar komt bij dat vlinders kunnen vliegen. In de warme zon zelfs heel goed! Nou ja, een paar exemplaren kunnen filmen, maar dan komt de volgende uitdaging: de juiste naam erbij bedenken. Daar heb je bij deze zeldzaamheden een wel heel goede veldgids nodig. Ik gebruik de gloednieuwe Dagvlinders. Veldgids voor Europa en Noordwest-Afrika. En wat blijkt? Een violette vuurvlinder, ondersoort. Lycaena alciphron gordius. En niet zo eens heel zeldzaam in de zuidelijke Alpen in Noord-Italië.
Tag archieven: Forno
Herken de grote weerschijnvlinder
Eerder schreef ik al dat de moerasparelmoervlinder hoog op mijn verlanglijstje stond. Dat is sinds onze vakantie in de Morvan. Daar ontdekte ik een natuurgebied waar de moerasparelmoervlinder voorkomt. Alleen waren we daar eind april en wat het toen steenkoud. Niet best voor dagvlinders. Ik nam me voor een keer terug te keren voor de moerasparelmoervlinder, maar dat is na onze stop op de Gotthardpas niet meer nodig. Een vlinder die ook hoog op mijn verlanglijstje stond was de grote weerschijnvlinder. Af en toe las ik van waarnemingen in Nederland, maar nooit bij mij in de buurt. En nu streek zo’n enorme vlinder pardoes voor ons neer op een stapel puin tussen de bergdorpen Forno en Campello Monti in Noord-Italië. Dat wil zeggen: hij vloog op toen we met de auto naar het dal terug reden. Hij streek gelukkig weer snel neer. Zie de blauwe weerschijn op zijn vleugel. En probeer je voor te stellen dat hij ongeveer zo groot is als een hand. Nou ja, een gemiddelde hand. Ook weer niet de kolenschoppen van een mijnwerker. Ik zet hem met een vrolijk hart in mijn overzicht van Europese dagvlinders. Het overzicht groeit al aardig aan.