Tag archieven: Europoort

oeverlopers op de stenen glooiing europoort maasvlakte

Oeverlopers op de Stenen Glooiing

Een paar jaar geleden reed ik regelmatig met mijn strandhengels naar de Stenen Glooiing. Dit uiterste puntje op de Maasvlakte is befaamd om de zeebaarzen die je er kunt vangen. Vorige week was ik er weer, maar niet om te vissen. Vogels kijken wilde ik er, en het liefst trekvogels. Plots vielen deze oeverlopers in.

Lees verder Oeverlopers op de Stenen Glooiing

Een fitis poetst zijn veren

Als je veren maar goed zitten. Heel belangrijk voor een trekvogel. Op gezonde veren vlieg je een heel eind. Op verfomfaaide veren misschien even ver, maar het kost wel meer energie. 

Fitis op de Maasvlakte

De beste verrekijkers van dit moment (per prijsklasse de beste modellen):

Ligt heerlijk in de hand.

Helder beeld, ook bij weinig licht.

Volledig multi-coated lenzen.

Door Roots Magazine verkozen tot beste verrekijker in deze prijsklasse.

Laag gewicht.

Haarscherp beeld.

Relatief laag gezicht.

Waterdicht!

Haarscherp beeld.

Hoogwaardige  lenzen.

Zeer helder en scherp beeld.

Hoog gebruikscomfort.

Scherp en lichtsterk beeld.

Hoog gebruikscomfort.

Relatief lichte verrekijker.

Scherp en lichtsterk beeld.

Hoog gebruikscomfort.

Relatief lichte verrekijker.





Betaalbaar model in deze prijsklasse.

Natuurgetrouw en helder beeld.

Ergonomisch zéér prettig model

Haarscherp beeld.

Superieure kleurneutraliteit.

Hoogwaardige technologie.

Scherp en helder beeld van rand tot rand.

Extreem breed beeld.

Zéér comfortabel.

Dé nieuwe reeks topkijkers van Swarovski. Levert nóg meer kijkgemak, helderheid, lichtheid, contrast en stabiliteit op. En met een gezichtsveld van 159 meter is dit model onovertroffen. De ab-so-lu-te topkijker van dit moment!

Na de NL Pure hét topmodel van Swarovski. Nog altijd een revolutionair model dat garant staat voor levenslang fabuleuze kijkervaringen. En nu ook nog eens behoorlijk in prijs verlaagd!

Hét topmodel van Zeiss dat niet alleen een fantastisch beeld oplevert, maar ook nog eens heerlijk in de hand ligt, weet ik uit ervaring. En het gezichtsveld van 148 meter is ook absoluut top. Een geweldige verrekijker!

buizerd schudt zijn veren

Een buizerd schudt zijn veren

Het broedseizoen is voorbij en de buizerds hebben hun broedgebieden verlaten. Vrijdag, op de Maasvlakte, wemelde het van de buizerds. De meeste zaten roerloos op een paaltje. Ze bewegen hun kop nog niet eens. Maar o wee wanneer een muis zich verroert. Dan komt de roofvogel los van zijn paal en stort hij zich in het groen.

Lees verder Een buizerd schudt zijn veren
grote sterns maasvlakte prinses alexiahaven

Grote sterns zwermen uit in de Prinses Alexiahaven

Vandaag maar weer eens naar de Tweede Maasvlakte gereden. De vogeltrek is begonnen, en op de nieuwe Maasvlakte melden zich de eerste bijzondere gasten. De morinelplevieren zitten er ook weer, zoals ieder jaar. Op dezelfde plek en helaas vanmorgen ook op dezelfde afstand, en dat betekent: ver weg. In elk geval te ver om te kunnen filmen. Langs de Nieuwe Stuifdijk stoof een enorme wolk kneutjes uit de bloemen op. Een stel fitissen viel in en een tjiftjaf poetste zijn veren in een wilg. En dan moet ik de tapuiten natuurlijk nog noemen. Die zie je nu ook overal op de kale vlakten. Ach, en wat dacht je van de visarend op de Westplaat? Lees verder Grote sterns zwermen uit in de Prinses Alexiahaven

Recensie: Fraaie schepsels De grote stern in Nederland, Ed Buijsman

De eerste zin in het Woord vooraf neemt me al helemaal in voor het toch al zo fraai uitziende boek Fraaie schepsels De grote stern in Nederland van Ed Buijsman. Kees Moeliker, als bioloog verbonden aan het Natuurhistorisch Museum Rotterdam, beschrijft hoe hij elk jaar in april ‘steevast de Bouwersdam in Zeeland opzoekt om getuige te zijn van de terugkeer van de grote stern.’ De Brouwersdam dus, één van mijn favoriete plekken om vogels te kijken. En dan ook nog eens voor de grote stern, één van de iconische vogels die Nederland rijk is.

Lees verder Recensie: Fraaie schepsels De grote stern in Nederland, Ed Buijsman

En weer terug naar Polder Vockestaert

Het is deze week alles Polder Vockestaert wat de klok slaat. Een ode aan nieuwe natuur, aangelegd op een plek waar voorheen verknoeide natuur lag. Vermoed ik. Zelfs de oudere vogelaars die ik er trof konden zich niet meer herinneren hoe Polder Vockestaert er tien jaar geleden bij lag. Was kennelijk niet erg in trek, concludeer ik dan. Er kwam geen hond. Nu wel. Letterlijk. Mensen met honden komen langs. Meestal niet best wanneer je vogels kijkt. Maar eerlijk is eerlijk: ik nam ze voor lief, want dit natuurgebied is ook een recreatiegebied. Het een is er niet zonder het ander. En ondertussen wemelt het er van de rietvogels waaronder deze verrassende soort: de winterkoning. Ze zongen tegen elkaar op. Eerst de een, dan de ander. Hoog in de stengel. En ze lieten mij dicht naderen. Totdat het ze te gortig werd en weg waren ze. Als een schicht, laag over de grond. Bij Sliedrecht wil een lokale partij ook een natuur-recreatiegebied realiseren. Laat ze maar eens in Polder Vockestaert gaan kijken. Ter inspiratie ende vermaek.