Minder bezit en meer vrijheid om je leven in te richten, gecombineerd met een fikse scheut duurzaam leven. Voor wie kiest voor het leven in een tiny house, telt een groot huis niet meer. Op een zo klein mogelijk oppervlakte wonen is het devies. In een tiny house wonen is een lifestyle op zich. En zo groot is de trend dat er een heus boek over geschreven kan worden: Tiny Houses, geschreven door Monique van Orden, zelf natuurlijk ook bewoner van een piepklein huis.
Alles over hoe je de wereld op een leuke manier kunt redden las ik ergens over het boek Groene voeten van Lotte Stegeman. In dit kinderboek draait het allemaal om de vraag: wat kun je zelf doen om de aarde groen te houden en te maken? Het heeft als doel kinderen in actie te laten komen. Voor een beter milieu, voor een schone aarde. En als de kinderen dat doen, dan volgen de ouders vanzelf.
Voor me ligt een voornaam boek. Lekker groot, dik en bijzonder vormgegeven. Je ziet het silhouet van de markante schrijver met zijn opvallend lange vlecht. Biologisch – ecologisch – organisch zijn drie kernwoorden die de aandacht opeisen. Dit is niet zomaar een boek, nee, dit is Natuurlijk tuinieren, een uitgebreid handboek voor biologisch, ecologisch en organisch tuinieren. En gelukkig ook ontspannen tuinieren, voegt Bob Flowerdew er aan toe. Een inspirerend figuur die een al even inspirerend boek schreef.
Valt duurzaamheid een centrale plaats te geven in de marketing? En dan niet beperkt tot productontwikkeling (op zichzelf al lovenswaardig trouwens), nee, meer bedoeld als uitgangspunt voor de marketing en daarmee feitelijk voor de hele onderneming? Niemand minder dan Philip Kotler, zo ongeveer de grondlegger van de marketing en auteur van een groot aantal baanbrekende marketingboeken, meent van wel en doet in zijn boek Marketing 3.0 een concreet voorstel. Een voorstel naar mijn hart, zoals wel duidelijk zal worden uit onderstaande bespreking.
Lees verder Recensie: Marketing 3.0, Philip Kotler en Hermawan Kartajaya
Een boek op leven en dood, dat is De halve aarde, geschreven door de vooraanstaande bioloog en hoogleraar Edward O. Wilson. De inzet is niet zijn eigen leven, maar dat van al het leven op Aarde. Het leven, dat Wilson uitdrukt in het ene woord ‘biodiversiteit’, is zo enorm en vooralsnog onbevattelijk, dat het niet verloren mag gaan door toedoen van de mensheid. Als ‘we’ in de eenentwintigste eeuw door blijven razen zoals we nu doen, dan rest al snel niets meer dan een kaalgevreten planeet die ontdaan is van de meeste levensvormen. Maar de mensheid moet niet denken dat ze het voortbestaan van miljoenen andere soorten kan negeren, zonder het eigen voortbestaan in de waagschaal te gooien, waarschuwt Wilson in De halve aarde. Een niet te negeren boodschap van een vooraanstaande wetenschapper.