Tag archieven: Donkse Laagten

Groenlingen in de polder

Eindelijk kwam ik weer eens een stel groenlingen tegen, in de struiken vlakbij de Donkse Laagten. Groenlingen zijn imposante vinken. Zichtbaar groter dan een putter of gewone vink en met een zware snavel waarmee ze de hardste zaden kunnen pletten. Kijk je ze in de ogen dan valt hun ietwat chagrijnige blik op. Dat imposante delen de groenlingen met de appelvinken, hoewel die laatste nog imposanter zijn. De appelvink is toegerust met een snavel die zelfs kersenpitten kan pletten. Daar kan de groenling dan weer net niet aan tippen.

Blauwe reiger vangt vis

Toen er nog ijs lag, toen stonden de vogels nog op het ijs. Zo ook in een sloot bij de Donkse Laagten. Kokmeeuwen, stormmeeuwen, blauwe reigers en grote zilverreigers streden om de ijsvrije plekken. Deze blauwe reiger stond op de goede plek. Let op hoe hij zijn ogen fixeert op iets in de waterkant. Even later gaat hij er met zijn dolksnavel op af en vist hij een voorn of zo te voorschijn. Af en toe zie je de lens haperen. Wel, direct na deze opname begaf mijn videocamera het.

Winterse taferelen in de Alblasserwaard

Aan de winterse temperaturen komt vandaag een eind, daarom vanmorgen even door de Alblasserwaard getrokken. In de buurt van de Donkse Laagten schoot ik deze beelden. Noodgedwongen met de Sony camera van dochterlief. Of mijn eigen camera nog gerepareerd kan worden, staat nog te bezien. Het is een beetje behelpen, opnames maken met een fototoestel, al helemaal omdat ik de optische zoom van vijftig keer sterk optimaal benutte. Dat lukt op een laag statief en met windstilte best aardig. Maar veel opnamen zijn helaas mislukt omdat ik vanaf het raamstatief heb gefilmd. En dan blijkt die auto altijd maar te trillen, ook al staat de motor uit en zit je zelf als een muis zo stil. Dat laatste vooral in gedachten, want je zou zeeziek worden als je lang naar de afgekeurde beelden kijkt. De komende tijd moet ik het met die Sony doen, dus ik heb er maar aan te wennen. Ondertussen is het best een aanrader om in de winter door de Alblasserwaard te schuimen:

de beste vogelgidsen 2016

Klein geaderd witje in slaapstand

Evenals gisteren blijf ik nog even in de vlinderstand. Ik heb ook zoveel vlinders gefilmd deze zomer en bovendien: vlinders blijven ontzettend mooi. Ik zie op de veel te warme herfstdagen nog talloze vlinders vliegen. Atalanta’s en dagpauwogen stelen de show. Een kleine maand geleden stapte ik bijna pardoes op dit klein geaderd witje. Je zou denken dat je deze spierwitte vlinder goed ziet zitten in het gras, maar dan heb je het mis. Koolwitjes lijken eerder een beetje groen als ze doodstil op een stengel zijn gaan zitten omdat het te koud is geworden. Dan schieten ze in de slaapstand om pas de volgende dag weer tot leven te komen. Mits de zon te voorschijn komt, want blijft het te koud, dan blijven ze in deze verstijfde toestand zitten. Het lukte me nu eindelijk om in te zoomen op de kop van een vlinder. Kijk naar de palpen en facetogen. Van mij mogen vlinders het hele jaar door vliegen. Jammer alleen dat dat zou betekenen dat het dan in de winter nog altijd twintig graden zou zijn. Dat zou op lange termijn funest zijn voor de leefomstandigheden in ons stukje wereld…