Tag archieven: Chateau de Pellebuzan

Château de Pellebuzan, ideale uitvalsbasis voor een vogelvakantie in De Brenne

Vogels herkennen, , , ,

!
Helaas, de informatie op deze pagina verouderd. Château de Pellebuzan is inmiddels van eigenaar veranderd en de nieuwe eigenaar verhuurt geen vakantiewoningen. Ben je op zoek naar een vakantiehuisje in de Brenne:
bekijk dan het aanbod op Natuurhuisje.nl.
Of op Booking.com.

Drie jaar achtereen verbleven we tijdens de meivakantie op Château de Pellebuzan, een kasteel bij het dorpje Ciron, midden in natuurpark De Brenne. Onze charmante gastheer Carlo Vincent ontving ons immer gastvrij. Ik leg je in dit artikel uit waarom Château de Pellebuzan een ideale uitvalsbasis is om natuurpark De Brenne te verkennen.

Ciron is een klein dorpje aan de rivier de Creuse. Deze rivier vormt de grens tussen het noordelijke deel van de Brenne en het zuidelijke. De meeste vogelaars zijn gericht op het noordelijke deel. Daar bevinden zich de ontelbare meren die afgewisseld worden door loofbossen en weiden. De eerste meren liggen op steenworp afstand van Château de Pellebuzan: loopt de oprijlaan uit en houdt rechtdoor aan. Links en rechts heb je na honderd meter de eerste meertjes. En over de rivier de Creuse gesproken: net buiten Ciron bevindt zich in de oever een grote kolonie bijeneters.

Château de Pellebuzan biedt de mogelijkheid een vakantiehuisje te huren dat plaats biedt aan zes personen. Verder is er een appartement voor twee personen en een aantal kamers. Carlo Vincent komt uit Vlaanderen en spreekt dus Nederlands. Hij kent de streek op zijn duimpje en voorziet je van alle gewenste informatie.

cahteua
Lees verder Château de Pellebuzan, ideale uitvalsbasis voor een vogelvakantie in De Brenne →

Patrijzen scharrelen over een akker

Vogels herkennen, ,

In de Brenne in Frankrijk is er nog genoeg leefruimte voor patrijzen. ‘Gewone’ patrijzen en rode patrijzen, je ziet ze er langs en over de akkers scharrelen. Op het domein van Chateau de Pellebuzan kost het al helemaal weinig moeite om ze te zien. Daar lopen ze vaak naast de weg. Eén keer liep een rode patrijs met ons op naar de voordeur van ons vakantiehuisje. Deze ‘gewone’ patrijzen filmde ik vanuit de auto. Zou ik hebben gewandeld, dan waren ze al lang op de wieken gegaan. Want schuw zijn alle patrijzen, en al helemaal in dat jachtgekke Frankrijk.

Boeken algemeen

Mooie koereigers en te nieuwsgierige koeien

Vogels herkennen, ,

Een zwarte wouw vloog over een akker bij Chateau de Pellebuzan, dook neer op een weiland en kwam even later terug met iets van een rat in zijn klauwen. Hij had honger en begon zijn prooi in de lucht al te verscheuren. De roofvogel had een groepje koereigers op de vlucht gejaagd. Ze streken weer neer tussen een kudde Blonde d’Aquitaines. In de schaduw van een enorme eik kon ik de kudde met koereigers van dichtbij filmen. De kudde schuilde daar kennelijk vaak voor regen en zon, want ik stond met mijn laarzen in de koeienpoep. Er kwam een einde aan mijn filmsessie toen de koeien me in de gaten kregen en steeds dichterbij kwamen. Op het eind kwam een soort van Moeder Overste op me afgesneld. Een luid ‘ho’ kon haar niet meer stoppen. Voor een dommige koe ben ik niet snel bang, maar ik ben toch snel over het schrikdraadje gesprongen!