Tag archieven: buizerd

Sfeervol plaatje in een Zeeuwse polder

Vroeg in de morgen in de polder bij Bruinisse. De atmosfeer is nog vochtig, mistflarden hangen boven het land. Een buizerd ontwaakt en heeft na een koele nacht dringend voedsel nodig. Vanuit een boom net buiten Bruinisse speurt hij het land af naar muizen en ander bewegende wezens. Wil je vogels kijken, dan is Zeeland de komende weken een topbestemming. Bezoek eens een paar natuurgebieden op Schouwen-Duiveland. Geheid dat je ontzettend veel steltlopers ziet. En natuurlijk zangvogels die zich opmaken voor de trek of daar al mee bezig zijn en even uitrusten op dit mooie Zeeuwse eiland.

Een buizerd bidt boven een Zeeuwse dijk

Buizerds bidden ook wel eens. Als ik dat zie, denk ik vrijwel altijd dat het een ruigpootbuizerd is. Die laatste bidt veel meer dan de gewone buizerd. Maar nu had ik de buizerd al minutenlang kunnen bekijken. Hij keek naar mij en ik naar hem. Hij op een paaltje, ik in de auto. Pas toen ik mijn raampje naar beneden deed en mijn camera uitstalde, werd het hem te veel. Even bidden boven de Zeeuwse dijk om al snel achter diezelfde dijk te verdwijnen. Op naar het volgende paaltje waar ik hem even later op zag zitten.

Schele buizerd

Gedurende mijn hele leven vond ik nooit een zieke of gewonde buizerd. En nu binnen een paar dagen twee achter elkaar! De eerste buizerd vond ik afgelopen zaterdag langs de A15. Daar zat hij zielig in elkaar gedoken met een gebroken vleugel. Maar zijn blik was scherp en alert. Die redt het wel, schat ik in. De tweede vond ik vandaag in de berm van de N219 bij Zevenhuizen, op weg naar huis. Dit exemplaar oogt een stuk zieliger. Hij liet zich zonder tegenstribbelen oppakken. Zakte verdoofd in elkaar en kon zich in de auto amper in evenwicht houden. Nu zal voor de meeste buizerds gelden dat ze zelden tot nooit in een auto meerijden, en remmen en optrekken een vreemde gewaarwording vinden, maar toch. Bijna thuis schrok hij zo dat hij in paniek op mijn schoot dook. Dat is toch niet normaal voor een schuwe roofvogel. Thuis zag ik het pas echt goed. Zijn snavel is beschadigd en zijn linkeroog trekt scheel weg. Die krijgt het een stuk lastiger dan de eerste, schat ik in. Als die maar geen hersenbeschadiging heeft. Beide buizerds zijn opgehaald door de dierenambulance. Voor zover in leven verblijven ze nu in een vogelasiel in Rotterdam. In goede handen dus. Misschien krijg ik nog te horen of ze het gaan redden. Daar zal ik dan natuurlijk over berichten.

Buizerd met een gebroken vleugel

En daar zat ‘ie dan: tegen het betonnen muurtje langs de afrit Alblasserdam op de A15. Waarschijnlijk aangereden, en anders een wel heel verkeerde zwiep tegen een tak of zo. Enfin, de buizerd zat als een zielige kip op het asfalt. Zo’n exemplaar kan ik niet laten creperen. Dus knipperlichten aan, auto in zijn achteruit en een kleed opgezocht. Een buizerd reageert op beweging en ik bewoog. Je raadt het al: hij sprong er vandoor, in de richting van Papendrecht. Zo ver wilde ik niet aan de wandel.  Gelukkig dook hij al snel weer in de veren en staarde hij me met open snavel aan. Doek over hem heen en als een kip (op zijn kop) in de doos. Mooi bekijks natuurlijk voor de kinderen en toen de dierenambulance gebeld. Die mensen doen goed werk! Binnen een uur stonden de vrijwilligers voor de deur om het arme beest mee te nemen. Het zal vast goed komen met de buizerd. Een gebroken vleugel en een paar druppeltjes bloed. Het kan erger. En hij is in goede handen.

Lichte buizerd in de top

Wit, bruin, zwart en alle schakeringen ertussen. Je vindt het bij de buizerd. Meestal zie ik bruine exemplaren met een mooie lichte slab. Zwart heb ik ze nog niet vaak gezien, misschien zelfs wel nooit. Maar zwarte buizerds (of bijna zwarte) schijnen te bestaan. En dan natuurlijk de witte. Elke winter zag ik er steevast één tussen Pijnacker en Zoetermeer. In oktober zat hij er plots weer, en in maart was hij even plots weer weg. Steeds in hetzelfde weiland, op een van de paaltjes. Nu heb ik hem al een tijdje niet meer gezien. Een paar weken geleden zag ik deze. In de top van een boom op de Philipsdam. Hij bleef netjes zitten en liet zich van een afstandje filmen.