Bij aankomst bij ons vakantiehuisje in de Morvan hoefden we niet lang te wachten tot het eerste dier zich voor de camera meldde: een veldmuis kwam al ritselend door het gebladerte op ons af lopen. En bleef nog poseren ook!
Bij aankomst bij ons vakantiehuisje in de Morvan hoefden we niet lang te wachten tot het eerste dier zich voor de camera meldde: een veldmuis kwam al ritselend door het gebladerte op ons af lopen. En bleef nog poseren ook!
Zat ik op het overkapte terras in de Morvan, vloog er een gele vlinder voorbij. Dat was geen normale! Hij landde gelukkig in de heg en daar liet hij zich geduldig filmen. Zelfs trillende takken deerden hem niet. Na enig zoeken bleek het een hagedoornvlinder. Een nachtvlinder dus. Eentje die ook overdag vliegt.
Fâchin, niet meer dan een gehucht in de Morvan, ten zuiden van Chateau-Chinon. Met een paar kronkelende weggetjes verbonden met de bewoonde wereld voor zover daar sprake van is, want de Morvan is behoorlijk ontvolkt als je het mij vraagt. Verbazingwekkend hoeveel huizen leeg staan en te zien aan de staat van onderhoud al lang ook. Als je zoals ik de Morvan te voet heb verkend, begrijp je er wel iets van dat die Fransen massaal op Marine le Pen stemmen. Hoewel? Juist Bourgondië met daarin de Morvan, was een eiland in de Le Pen-zee. Ze stemden daar juist massaal Macron. De reden? Toeristen als wij waar die Bourgondiërs veel aan verdienen. Lang leve de Europese Unie dus. Nu ben ik een Zeeuw, dus best zunig, maar goed, laat die Bourgondiërs maar in hun waan dat ze flink aan mij hebben verdiend. Nog één keert stemmen op Macron. Wat mij betreft beter dan een stem op Marine. Nu bezocht ik dat nietige dorpje niet voor de Fransen, maar voor de vogels. Waaronder de geelgors die ik hier voor het eerst keer ooit filmde.
De roodborsttapuit is een van de vele soorten vogels die je in de Morvan kunt zien. Je ziet ze vaak op een uitstekende tak in een heg langs een wei zitten. Samen met grauwe gors en cirlgors. Deze filmde ik langs de weg bij het fraaie en gezellige pelgrimsstadje Vézelay.
Pas zag ik in het NOS Journaal een reportage over wat de Europese Unie zoal heeft opgebracht. Een van de verworvenheden was de inzameling van ons afval. Bij de landen in het westen van de unie wordt het afval gescheiden, verwerkt en weet ik veel wat. In elk geval niet in de open lucht gestort. In Oost-Europa werkt men nog op de ouderwetse manier en stort men het afval op kolossale stinkende hopen. En men peinst er niet over om het beleid aan te passen. Men is er nog trots op ook. In een land als Roemenië is daarom ook slechts één inzamelingspunt voor plastic flessen te vinden. Groot was mijn verrassing toen mijn dochter me in Bourgondië wees op een zwerm kraaien. Boven een vuilstort langs de snelweg bij Avallon. Gelukkig ver genoeg om de stank te ruiken. En dichtbij genoeg om te zien dat de zwarte kraaien vergezeld waren door zwarte wouwen. En die imposante roofvogels zie je in Nederland zelden. Toch nog een voordeel die open vuilstorten. Je ziet er nog eens een bijzondere vogel. Maar wel gek dat je in het schone Bourgondië nog open vuilnisbelten vindt.
Duizenden pelgrims bezoeken jaarlijks het eeuwenoude stadje Vézelay. Gelegen op een hoge heuvel in de Morvan kijken de inwoners uit over de omgeving. Vorige week waren we in de Morvan en wat doet een mens dan? Juist, op naar een van de bezienswaardigheden in de omgeving. In Vézelay zag ik maar weinig vogels, maar dat had ik ook niet verwacht. Net buiten Vézelay echter zaten pontificaal op een heg een zwartkop, cirlgors, grauwe gors en roodborsttapuit. In deze opname de cirlgors. Een mannetje zoals je kunt zien aan de zwarte lijnen op zijn kop. Wil je gorzen zien, dan kun je in de Morvan je hart ophalen. Want niet ver van Vézelay filmde ik ook de geelgors. En ik weet zeker dat in de moerassen van Montour ook de rietgors huist.