Tagarchief: biodiversiteit

Recensie: Plantenvademecum, Arie Koster

3 februari 2020Insecten, Recensiebijentuin, biodiversiteitvisdief

De tuin als natuurgebied. Of je nu een grote of een kleine tuin hebt, het kan. Maar hoe pak je dat dan aan? Of beter gezegd: welke planten en struiken zet je er dan in? Arie Koster, hovenier en gespecialiseerd in wilde bijen en vegetatiebeheer, werkt dat uit in zijn Plantenvademecum voor wilde bijen, vlinders en biodiversiteit in tuinen. Een handig en prachtig uitgevoerd overzichtswerk voor iedereen die van zijn tuin een natuurgebied(je) wil maken.

Meer informatie

Lees verder →

Recensie: Erfgenamen van de aarde, Chris D. Thomas

23 september 2018Recensieantropoceen, biodiversiteit, evolutievisdief

Een tegendraads betoog, zo vat ik het boek Erfgenamen van de aarde van de vooraanstaande wetenschapper Chris. D. Thomas op. Waar de meeste biologen de invloed van de mens op de biodiversiteit als desastreus beoordelen, ziet deze ecoloog juist kansen voor de biodiversiteit. Het verhaal van het leven op aarde is immers het verhaal van verandering? Eerlijk gezegd blijft de inhoud van zijn betoog wel een beetje knagen…

Lees verder →

Recensie: Waarom zijn er zoveel soorten?, Menno Schilthuizen

21 december 2016Natuurboek, Natuurboeken, Recensiebiodiversiteit, Menno Schilthuizen, soortenrijkdomvisdief

De bekende bioloog en wetenschapsjournalist Menno Schilthuizen verwonderde zich over de soortenrijkdom in zijn achtertuin op Borneo. Waarom is die diversiteit zo groot? En hoe lang duurt het voordat dieren en planten een gloednieuw lava-eiland koloniseren? Dit soort van vragen staan centraal in zijn boeiende boek Waarom zijn er zoveel soorten?

Lees verder Recensie: Waarom zijn er zoveel soorten?, Menno Schilthuizen →

Recensie: De halve aarde, Edward O. Wilson

3 oktober 2016Filosofie, Natuurboek, Natuurboeken, Recensiebiodiversiteit, duurzaamheidvisdief

Een boek op leven en dood, dat is De halve aarde, geschreven door de vooraanstaande bioloog en hoogleraar Edward O. Wilson. De inzet is niet zijn eigen leven, maar dat van al het leven op Aarde. Het leven, dat Wilson uitdrukt in het ene woord ‘biodiversiteit’, is zo enorm en vooralsnog onbevattelijk, dat het niet verloren mag gaan door toedoen van de mensheid. Als ‘we’ in de eenentwintigste eeuw door blijven razen zoals we nu doen, dan rest al snel niets meer dan een kaalgevreten planeet die ontdaan is van de meeste levensvormen. Maar de mensheid moet niet denken dat ze het voortbestaan van miljoenen andere soorten kan negeren, zonder het eigen voortbestaan in de waagschaal te gooien, waarschuwt Wilson in De halve aarde. Een niet te negeren boodschap van een vooraanstaande wetenschapper.