De eerste lentedag van het jaar en geen zin om al te grote afstanden af te leggen. Dan kom ik bijna als vanzelf uit op de Tongplaat. Dit blijft voor mij een van de mooiste gebieden in de Biesbosch. De beste periode om vogels te kijken op de Tongplaat begint bijna. Vanaf half maart arriveren de eerste zangvogels uit het zuiden. Fitis, tjiftjaf en hopelijk ook een vroege blauwborst. De rietgors is nu al aardig aan het zingen. Matkop is actief, roodborst ook. Een zanglijster hoorde ik zingen in het wilgenbos. Boomkruiper liet zich horen. Een paar goudhaantjes foerageerde in de wilgen. En dan nog de waterral die van de ene rietpluk naar de andere rende. Ik zou trouwens bijna de grote zaagbek vergeten die van de rivier de Tongplaat opvloog.
Vanmorgen zag ik gelukkig ook een andere vroege lentebode: de grutto. Er bivakkeert een groep van honderden grutto’s op de Tongplaat. Vanmorgen werd het hoog water en dat levert fraaie vergezichten op van grutto’s die opvliegen, landen en weer opvliegen. Maar daarover later, want daar heb ik natuurlijk ook beelden van.
Heel veel kansen om vogels te filmen kreeg ik vanmorgen niet. Rietgorzen zaten ver van de pad of achter takken. De cett’s zanger is sowieso altijd een lastige gast. Altijd in beweging en in de struiken. Daar heeft mijn lens behoorlijk moeite mee. Juist toen ik naar de auto terug wandelde, keerden mijn kansen. Ik zag plots een vogel landen in een struik. Ongeveer zo groot als een lijster, dacht ik. Maar mijn ogen bedrogen me. Het bleek een sperwer. Een mannetje.
‘Meestal jagend vanuit dekking om prooien te vangen in een korte, zwierige spurt,’ lees ik in het fenomenale Handboek Roofvogels. En dat beaam ik direct. ‘Mijn’ sperwer gedroeg zich precies op deze manier. Hij zat dus in die struik vlak voor de hut en had mij niet in de gaten. Hij vloog op, dook laag naar de grond en ging voor mij langs over de oever. Om te landen in een wilgenboompje aan de waterkant en daar wist ik hem te filmen. Het is duidelijk een mannetje, want niet heel groot. Vrouwtjes zijn een stuk groter, wat vaker het geval is bij roofvogels.
Vorig weekend joegen Sjaak en ik kilometers lang achter een sperwer aan. Maar de roofvogel helaas niet kunnen filmen. Nu kwam de sperwer naar mij toe en had ik het geluk dat hij mij niet in de gaten had. Wel jammer dat zijn kop achter een tak zit, maar zo gaat dat in de natuur:
De beste verrekijkers om vogels te kijken (per prijsklasse het beste model):
 | Door Roots Magazine verkozen tot beste verrekijker in deze prijsklasse. |
 | Ligt heerlijk in de hand. |
 | Relatief laag gezicht. |
 | Hoogwaardige lenzen. |
 | Scherp en lichtsterk beeld. |
 | Scherp en lichtsterk beeld. |
 | Zéér lichtsterk. |
 | Haarscherp beeld. |
 | Scherp en helder beeld van rand tot rand. |
 | Volgens velen de beste verrekijker van dit moment, en ook volgens de testers van Roots Magazine. |
 | Dit model van Zeiss benadert het niveau van de Swarovski EL en ligt heerlijk in de hand, weet ik uit ervaring. Ook deze kijker levert een fabuleuze kijkervaring. |
 | Een fantastische kijker met een geweldig contrast. Geeft meteen goed beeld, stelt gemakkelijk scherp en ligt goed in de hand. |