Dit zal mijn laatste blog zijn die ik aan ‘mijn’ sneeuwgors bij het Schor Wilhelminapolder wijdt. Je weet het maar nooit natuurlijk. Mocht ik binnenkort een opname te kort komen, dan zal ik onbeschaamd uit mijn voorraadje sneeuwgors putten. Wel, dichterbij als in deze opname heb ik de gors niet kunnen naderen. Ik lig hier denk ik op een meter of drie van hem vandaan. Zo stil mogelijk op het fietspad. Uiteindelijk wreed verstoord door de vreedzame Zeeuwse fietser. Het stukje buitendijks fietspad is echt ideaal om wadvogels te kijken. De zon staat vrijwel de hele dag goed, namelijk in je rug. Verrekijker mee, liefst ook een telescoop en genieten maar.