Het was gisteren mijn bedoeling om eens flink te gaan filmen, maar de werkelijkheid bleek erg bar. Ik had een mooi rondje Zeeland gepland vanwege een familiefeest op Zuid-Beveland. Op mijn eerste halte, de Brouwersdam, ontbraken kustvogels als roodkeelduiker, paarse strandloper en topper. Door naar de Prunje. Daar zat alles en iedereen heel ver weg. En waren dappere mensen bezig met het verwijderen van planten op het broedeiland. Hulde voor deze vrijwilligers, dit is nou echt goed werk. Alleen jammer voor ondergetekende: waar tweebenigen op een eiland huishouden, staan geen vogels. Niet getreurd, altijd optimistisch blijven, dus via de Koudekerkse Inlaag (een paar kramvogels met tegenlicht en een torenvalk hoog op een lantaarnpaal) naar bakkerij In de Soete Suikerbol in Burgh-Haamstede waar ik de lekkerste bolussen in mijn persoonlijke geschiedenis kocht. Plus een brok gevulde speculaas waar je u tegen zegt. Honger lijden is niet goed voor de mens. Ik was van plan een paar uur in de uitstekende vogelkijkhut in Inlaag de Keihoogte bij Wissenkerke te gaan zitten, maar net toen ik aankwam, joeg een stel wandelaars alle steltlopers op en weg. Het groepje kluten dat even later op grote afstand neerstreek, kon het verschil niet maken. Ook hier geen hoop op resultaat, dus weer wegwezen. Dan naar mijn laatste stek, het Schor Wilhelminapolder. Vorig jaar was heel vogelminnend Nederland in de ban van de witkopgors die hier wekenlang zat. Nu hoopte ik op wat steltlopers. Een graspieper vloog op, streek neer naast een andere vogel. En die andere vogel bleef nog zitten ook. Een sneeuwgors! Redelijk mak, zoals zoveel vogels uit het hoge noorden. Ik heb vervolgens mijn batterij leeggeschoten op deze fraaie vogel die naar het schijnt daar in de winter in groepjes overwintert. Dat vertelden wandelaars die voorbij kwamen. En zo lag ik een half uur lang languit op het fietspad. Een bezorgde fietser was nog bang dat hij mij met een stilstaand hart moest oprapen; hij reageerde zichtbaar opgelucht toen ik in staat bleek terug te praten. Wel, deze sneeuwgors redde mijn zaterdag en dat zult u weten ook. De komende dagen veel sneeuwgors, kan ik u nu al melden. Ik had even een aanloop nodig voordat ik zover was, maar hier is’ie dan: